Accepteren

     

Lieve pap,deze is voor jou. Wij weten niet wat accepteren betekend.................dat kan ook niet.

De pipowagen

Bijna een jaar geleden kwam hij voorbij, de pipowagen.
Toen ik het las dacht ik gelijk,dat is iets voor mijn Tess, sapperdeflap.

Nu was de tijd, samen er even uit.

Ik maak me zorgen, je bent zo mager,je klaagt, je zit niet lekker in je vel,
en dus kom je op donderdag naar huis,gaan we op vrijdag naar de huisarts,
we prikken bloed en stappen in de auto,Lea mag mee,je lieve Lea.
Zo gaan we op weg naar de pipowagen.Ik heb er zin in!

Ooit toen ik nog jong was en ongeduldig ging Tess mee naar Griekenland,naar Kos,
het eiland van mijn moeder. Ik zag er tegen op, Tess, trage Tess, bang voor nieuwe dingen.
Mijn moeder zei, stel je er op in, je hebt Kos al gezien, we gaan voor en met Tess, rustig en kalm.
Het kwam goed.

Een weekend voor Tess, rustig en kalm, en......heel langzaam.

Een prachtige plek en een prachtige wagen, rose en rode rozengordijnen rond het bed,
een tafel, twee stoelen en een kastje.
Tess wilde naar de mac en rustig en kalm heb ik vijftien kilometer heen en vijftien kilometer terug gereden voor...............6 kipnuggets! We hebben nog even gewandeld en gingen vroeg naar bed.
De volgende ochtend kregen we om tien uur ontbijt, een eitje,brood beleg,thee en koffie.
Hongerig door gebrek aan eten de avond ervoor schoof ik drie boterhammen naar binnen,
Tess rolde uit bed, nam een schaaltje hagelslag op brood, at iets meer dan de helft op en wilde een ei,
nog een kopje thee met drie zakjes suiker en het ontbijten was klaar.In de tijd die Tess nodig had om aan te kleden kon ik met gemak nog twee koppen koffie drinken en wandelen met de hond.

Tess wilde winkelen in Heerenveen dus  gingen we op weg . Al snel ontdekte ik wat Tess wilde in Heerenveen, een mand voor Lea !! Deze had ze al eens gezien.
Gelukkig konden we in deze winkel niet pinnen en kon ik onze tijd in Heerenveen wat rekken.
Tess paste een jas en vest en ik een broek, het vest en de broek hebben we gekocht, hierna snel terug voor de mand voor Lea. Toen had Tess het gezien!! We kunnen terug!!!
Met een kortingbon hebben we nog negen kip nuggets gehaald, lang leve de plof kip!

In de pipo wagen wilde Tess eerst slapen, vermoeiend hoor, winkelen.
Ik heb een uurtje gewandeld met Lea en een spelletje gespeeld op de tablet.

Deze keer wilde ik toch wel "echt"avond eten. In een dorp verderop zit een eetcafé, gezellig en lekker!
Tess wilde liever in de auto eten..............................,helaas. Dat leek mij nou niet zo handig!
Tess koos voor de poffertjes, nee, geen broodplankje vooraf.Ik koos kipsaté met aardappeltjes en groente.
Ik kon Tess twee keer fristi aanpraten, toch weer wat calorieën, ik nam koffie na met lekkers.
Dit lekkers bestond onder andere uit slagroom, Tess haar favoriet, ik voelde mij een goede slimme moeder toen Tess de slagroom heerlijk naar binnen werkte!

In de pipo wagen zijn we samen op muggenjacht gegaan, daar wordt je moe van en Tess ging al snel slapen.
Ik speelde nog een spelletje en genoot nog even na van "ons" weekend.
Lieve malle Tess, bedankt voor dit mooie rustige kalme weekend!

Op de rails

Belgie was een aanslag op mijn energie en emotie.
Het verblijf met Dylan was mooi, fijn en bijzonder, steeds weer kijk en luister ik vol verbazing naar dit kind.
Zo anders, zo ongrijpbaar voor mij, ik kan nog veel van hem leren,hij ook veel van mij,mocht hij dat willen.

Mijn broer blijft me verbazen, ik kan er niets mee. ik was boos,verdrietig en verbaasd, toch moet ik om hem lachen,hij vertederd mij. Ik laat het los, hij is mijn broer en ik houd van hem, wat er nog van hem is en wat er van hem geworden is.

Het was goed.

Vervolgens werd mijn oudste kind 19 jaar. Het kind dat van mij moeder maakte.
Ze woont niet thuis en wilde haar verjaardag niet thuis vieren, dat is oké.
Ik heb haar ontbijt gebracht, ik moest haar zien en feliciteren, daarna heb ik mijn lekkerste
taart gehaald. S,avonds gingen we lekker uit eten, Stacy vier vriend+dinnen, pake, Tom en ik,
we aten in de E 10, het wokpaleis, het had beter Eet 14, kunnen heten, WAT een FABRIEK! Maar ik moet toegeven, het was voortreffelijk! Gelachen hebben we ook, wat heb ik toch een mega maffe puber, heerlijk.
(Deze begrijp ik ook nog vaker wel dan niet)

Ondertussen is school begonnen, Dylan fietst iedere dag naar school en nu, twee weken verder, heb ik hem nog geen één keer hoeven brengen!!!!  Kritisch kijk ik naar hem, wanneer stort hij in??
Ik ga binnen kort geloven dat het echt is. Mijn stoere kerel, GOGOGO!

Met Tess gaat dat helaas niet op, ze is erg dun, ze klaagt. Geen nieuwe school,geen nieuwe omgeving,toch is het opstarten zwaar. Ik gun haar zoveel meer, blijheid. Het heeft tijd nodig
Aankomend weekend gaan we samen logeren in een pipo wagen, Ik mama-loe!

Ik ben begonnen met start to run, samen met mijn loopmaatje, wat kan een lijf miserabel in elkaar steken!
Als drie weken loop ik achterstevoren de trap af, knieën als die van een olifant.
Daarbij ben ik weer begonnen met basketballen en daar doe ik het allemaal voor!
Wat kan het leven leuk zijn, door één avond in de week anderhalf uur rond te rennen als een blinde kip, meer schoten te missen dan te raken, vervolgens avond aan avond op de bank te hangen met in ijs ingepakte knieën. Vraag me niet waarom, vraag me niet wat ik er leuk aan vind, ik weet het niet, misschien is het gewoon nostalgie, het heeft één voordeel, het voelt als het op de rails hebben van mijn leven!!