Trots,poetsen en lekker uit eten

Tess heeft haar fiets brevet!!! Dat is super!! Nou kon Tess wel al fietsen ,hoor.Ook zonder zij wielen en op een echte grote fiets,Volgens school kan Tess nu ook echt veilig fietsen,en dat is natuurlijk fijn,we zijn dan ook heel trots op Tess.Vroeger,heel vroeger,toen Tess echt nog klein was,is ons verteld dat Tess misschien wel nooit zou kunnen fietsen,maar toch op een dag op vakantie op Texel,(Tess was al steeds met een klein fietsje in de weer),kon Tess "het"op eens!!! Hoe trots kun je als ouders zijn,we grepen de telefoon en belden Pake en Oma,TESS KAN FIETSEN!!! En nu heeft Tess haar fiets brevet,en ik moet eerlijk bekennen.......,die heb ik niet.
Ook trots zijn we op onze Dylan,groep 3 en vier gingen erg moeizaam,Dylan heeft veel school gemist,hij heeft zichzelf een schrijf methode aan geleerd (vind ik trouwens best knap) ach zei school,misschien ist ie gewoon niet zo slim.En nu heeft onze Dylan gewoon super scores gehaald op de cito toetsen!! Oke,eerlijk is eerlijk een E op rekenen en dat is natuurlijk misschien wel niet zo best,maar verder was het geweldig en je kunt tenslotte niet overal geweldig in zijn!! Hij is ook wel heel goed in ijshockey,kletsen,fantaseren en dropjes eten! Vanmiddag heb ik gepoetst bij mijn ouders,daar valt verder niet zo veel over te vertellen.
Vanavond ben ik uit eten geweest met mijn broer,helaas konden we niet meer terecht bij mijn favoriete mexicaan,mijn moeder zou zeggen,(ik hoor het met mn ogen dicht) je had ook even moeten reserveren! (ja ma je hebt gelijk) Lekker en gezellig was het!!!En nu ga ik naar bed,ook lekker!!

Schandalig!

Gister ging het niet zo lekker met mijn moeder,ze had nogal pijn,dan is iets als uit bed komen erg lastig.
Ik kan daar van alles op verzinnen.Dus zo lig je dan een paar uur wakker in bed.Ten eerste bedenk ik altijd wat ik op de dienst van mijn moeder ga zeggen,Dat heb ik vele keren gedaan en elk afscheid is weer anders.
Ik zou graag een kastje aan gesloten hebben op mijn hersenen die dan noteren wat ik  allemaal al heb bedacht.Vervolgens wil ik graag oplossingen aan dragen.Dat heb ik dus vandaag gedaan,bij mijn vader.
Zou een papagaai niet handig zijn? Mijn vader draaide al met zijn ogen...en,waar maak ik die aan vast?
Een ander bed is geen optie wil je moeder toch niet,trouwens ze wil toch niets,en een meedenkende,belangstellende huisarts hebben we ook niet! En dat vind ik dus SCHANDALIG!!
Mijn ouders hadden een vervangende huisarts,deze kwam eens per maand tot novenmber,toen was hun eigen huisarts terug en deze is dus nog nooit geweest.Mijn ouders zullen niet aan de bel trekken,never nooit niet.Ik heb al verschillende dingen aan gedragen (daar ben ik goed in),huisart bellen,stervens  begeleiding (ook als je niet sterft kan het handig zijn met iemand te praten),maar het mag niet baten.Ik vind het ook wel heel  zwaar voor mijn vader,het maakt dat hij er ook niet met iemand over kan praten.Hoe uitgeput kun je raken?! Toen ik deze oplossing bij mijn moeder opperde was haar reactie dan ook....,nee hoor,trouwens ik heb zo,n ding helemaal niet nodig!  Morgen mag ik het bed verschonen en een paar creme pjes kopen,ik doe het met liefde maar wat zou ik nog liever meer doen.
Vandaag ging het ook weer beter dan gisteren,gelukkig! Morgen ga ik met mijn broer uit eten,gezellig maar wat had ik graag mijn vader ook eens verwend,dat doe je niet door hem uit eten mee nemen want daar houd hij niet van.Mijn stoere oudste dochter (die luide met die grote mond,die eigenlijk heel lief en attend is,maar dat weten niet veel mensen) weet wel hoe je dat doet,ze belt op en zegt,"Pake,ik eet morgen bij jou,dan halen we chinees!Kijk zo doe je dat!!! Volgens mij is het toch een bijzonder kind!!

Dipje

 Vandaag begon als een prima dag,Dylan is weer redelijk opgeknapt,hij hoest nog wel erg maar hij kwam pratende onze slaapkamer binnen,dat is een goed teken!!! Vanochtend was hij nog redelijk rustig maar toen zijn vriend vanmiddag kwam ging hij los!! Tess was nog op de boerderij en Stacy was wezen stappen en zou dus hoogst waarschijnlijk lang slapen.
De dag begon dus rustig,natuurlijk met koffie.Of het nou deze rust is die mij nekt of iets anders? Ik weet het niet! Gister voelde ik mij ook al niet blij.Stacy en ik gingen samen boodschappen doen,in de winkel trof ik een vader met zijn zoontje die bij ons op de kinder opvang komt,een heerlijk ventje!!! Even een praatje...
hoe is het etc, ach wat moet ik dan zeggen?? Dat blijft gewoon moeilijk,ik weet namelijk nog steeds zelf niet wat,waarom,hoe ik me voel.Wel weet ik dat ik hierna me ook nog heel verdrietig voelde,ik mis de kindjes van mn werk,ik mis mijn collega,s,toch ben ik niet meer op het werk geweest.Ik zou wel heel graag willen maar iets houd me ook heel erg tegen.Moet ik er gewoon doorheen?
De rest van de dag heb ik op de bank gezeten met mn zieke mannetje.Vanochtend leek het wel iets beter te gaan,ik kom nog steeds tot niets maar was niet meer zo down.
zou ik naar mn ouders gaan? dat had ik wel tegen mn broer gezegt, als snel was het drie uur en Tom ging even langs mn ouders en dan Tess ophalen.Ik ben dus niet meer gegaan,ik had geen zin en het is mijn moeder snel te druk.Vanavond heb ik nog even gebelt,mn vader neemt op we praten even,wat heb je gedaan,hoe is het met jou en met ma?Ma had een mindere dag maar beter dan gister,beter dan gister?? Toen ik gisteren belde vertelde mijn broer dat het redelijk goed ging. Goed naar omstandigheden dan waarschijnlijk....
'wil je je moeder even spreken?',ja natuurlijk wil ik dat wel. Nee,dat hoeft niet hoor ik mijn moeder zeggen,
AUW,dat doet pijn!!! Natuurlijk wil je mij spreken zeg ik nog,ik ben je kind!! dat kan ze niet weerstaan.Je zou toch komen?? Oke daar zat dus de pijnlijke plek.Helaas kan ik van afstand niet zien wanneer ze uit bed is en zich prettig genoeg voelt om mij te zien.Als we even gepraat hebben is alles weer oke.Voor haar,niet voor mij. Ik blijf het moeilijk vinden om in deze situatie het juiste te doen.Ik ben er ook,ik mag er zijn en ook voor mijzelf kiezen,toch wil ik er ook zijn voor mijn ouders.Tja,wat voor zinnigs kan ik hier nog op zeggen??
Ik weet het niet!

Vrijdag

Gisteren heb ik Tess naar de boerderij gebracht,mijn broer ging mee dus dat was gezellig!!
Tess zat achterin te kletsen,ze doet haar eigen ding.We nemen Lea altijd mee,Lea hoort bij Tess.
Ik was benieuwd wat op de terug weg ons gesprek onderwerp zou zijn,met mijn broer weet je het nooit,
soms verteld hij dingen die al heel vaak besproken zijn,het grappige daaraan is dat hij in staat is om hetzelfde verhaal in de zelfde bewoording weer te vertellen,ook al is het dagen,weken ,of maanden later,terwijl hij na een avondje praten de volgende dag niet meer weet welke geheimen je prijs hebt gegeven!
Gister wilde hij van alles weten over Tess,wat heeft ze nou eigenlijk??? Tess heeft een aan autisme verwante stoornis,  HUH???? Tess begrijpt niet zoveel van de dingen om haar heen,vaak lijkt ze heel competent maar schijn bedriegt,Tess kan heel goed regels onthouden en regel is regel,maaarr wijk daar niet vanaf!! Dan is de wereld te klein! Wat dit lastig maakt is dat Tess de regels niet alleen voor zichzelf toepast maar ook voor haar omgeving,ze zal dus ook zus en broertje aan spreken op die regels,helaas pikken deze dat nou net niet!
Dat snapt Tess dan weer niet,ze doet toch niets? Ze wijst gewoon op het bestaan van regels.Ook neemt Tess alles letterlijk,"hou je handen thuis",is reden tot totale paniek want je kunt toch niet weggaan zonder handen? We gaan betekend,WE GAAN!! Ik zie nog even,daar denk ik over na,misschien,straks,vast wel/niet,daar kan Tess dus niets mee,vervolgens blijft ze vragen,vult dingen zelf in om houvast te hebben of omdat we het eerder op een bepaalde manier hebben gedaan.Voor haar heel logisch,maar soms........
Tess heeft de betekenis van gezichts uitdrukkingen van plaatjes geleerd,lachen=blij,huilen=verdriet etc,voor de veiligheid doe je dan wat iemand anders doet,OOK als je het grapje niet snapt.Op de crematie van oude oma vroeg ik aan Tess,"waarom huil je?",Tess antwoorde,"jij huilt toch ook?"
Na een lang verhaal en af en toe een vraag van mijn broer kwam hij tot de conclusie....,ooh,dus Tess is eigenlijk heel eerlijk,heel puur.Ja,dat is ze,heel lief,bijzonder,puur,en soms is dat ook heel vermoeiend,niet alleen voor ons maar ook voor Tess!
Het heeft mij goed gedaan om eens over Tess te praten,het geeft stof tot denken en het bestef dat het oke is,Tess is een zorg intensief kind,ze geeft veel in ons gezin,en twee keer per maand gaat ze uit logeren en dat is oke!  En mijn broer??? Die zal volgende week,maand of jaar nog eens aan mij vragen wat Tess nou eigenlijk heeft,kan ik er dan weer eens fijn over praten!!

Peter,Stress.

Mijn broer logeert op dit moment bij mijn ouders totdat hij naar zijn "stek'in Belgie gaat.
gisterochtend toen hij opstond liep hij langs de kamer van onze ouders waar de deur open staat,ma lag in bed. Peter kwam beneden en keek waar pa was,....nergens,toch stond de auto voor en lagen zijn beurs en bril op de kast.Ineens drong het tot hem door!!!!!.....................................................................................,
ma was dood en pa gevlucht!!! Wat moest hij nu toch doen??? Met trillende vingers heeft hij zijn koffie opgedronken.  Op eens was daar pa,  huh???? Pa??? Maar was is ma dan????
Ik ga op donderdag met onze moeder naar drachster compagnie ze heeft daar bio resonantie therapie,
pa was dus degene in bed!!!!!

We hebben er best om kunnen lachen,ik heb dit thuis ook al eens mee gemaakt.Op dat moment is het natuurlijk helemaal niet grappig.

Zou dit scenario echt kunnen gebeuren????  Wat ga je doen als er echt iets gebeurt??
Ik ben blij dat mijn broer er is,ik zit al maanden in deze positie.Gelukkig kan ik er met hem goed over praten en kunnen we zorgen delen.Dit is een weg die wij als gezin allemaal afleggen,allemaal alleen,dat voelt voor mij heel eenzaam,gelukkig heb ik nu mijn broer en kunnen we onze weg even samen bewandelen.

Op weg naar een bezoekje aan mijn ouders,zegt Dylan,"mam,hoe weet je nu dat er een hemel is als je niet even terug kunt om het te vertellen?". Dan vertel je het aan God,zegt Tess. Daar heb je toch niets aan,God is ook niet hier,zegt Dylan.Tess;'dan kom je even met een straaljager".Dylan "ik zou terug kunnen komen als een klein beestje".Dylan denkt een beetje na,ondertussen houd Tess het praatje gaande."ik zie er al twee.....
eh,nee drie,ik zou em gewoon kunnen slaan met de krant.......,volgend jaar ga ik ook voetballen.......,in Heerenveen,net als Olga.............,ik denk dat ze in een witte bus komt...........,dan ga ik er wel zelf heen want Aafje rijd niet die is jarig.......,trouwens ik koop toch geen kadootje,ze is steeds zo boos!
Zo zijn we drie kilometer verder.Ik denk dat ik de volgende keer oordoppen in doe!!

Sam

Wie noemt haar blog nou Sam,als je Sandra heet?!
Dat ga ik even uitleggen.
Toen ik zeventien was zat ik in hetzelfde schuitje als nu,niet zo lekker in mijn vel.
Dan kun je een paar dingen doen.....
Niets,.......maar daar word het niet beter van.
Er uit stappen,.......maar dat is niet helemaal mijn ding.
Opstappen,.....dat leek mij wel een oplossing.
Ik ging naar Amerika!
In Amerika ging ik wonen op een boerderij in Iowa.
Dit had veel voordelen,ik ben dol op dieren,je kunt ten alle tijde sporten en
als je dat een beetje kunt word je op handen gedragen,het rustige ruige landschap,
en iedereen houd van je en is je ook snel weer vergeten.
In dit gezin had ik een grote broer (22),een zus (16) en een zusje (8).
Dit zusje vond Sandra wel een vreemde naam,Sandra spreek je uit als Sendra,zo heet ik niet.
Wil je het uitspreken als Sandra dan schrijf je Sondra,zo heet ik ook niet.
Nou dan heet je gewoon SAM!!! (spreek je uit als Sem).
Het grappige is dat je na een poosje ook gewoon reageert als mensen Sam tegen je zeggen.
Nu ben ik alweer heel lang in Nederland,toch hecht ik nog veel waarde aan mijn nickname.
Op de boerderij waar ik woonde hadden we stieren en koeien,deze koeien liepen in weilanden zo groot
en op zulk ruig terrein dat we ze gingen zoeken met paarden.Ik liep elke dag 8 kilometer door ditzelfde terrein,en ik kon goed sporten.In Amerika kom je dan dicht bij de titel "held",dat doet je zelfvertrouwen goed!
Na een jaar ging ik terug naar Nederland,haalde mijn havo diploma en keerde terug naar Iowa.
Ik ging naar college,kon goed basketballen,werd gekozen tot All American en kreeg de naam
Super Sam.Goed,daarna ging ik basketballen op de universiteit van Kansas,de naam Super Sam heb ik gehouden,deze naam heeft me veel bijzonders opgeleverd.Ik koester dit dus ook!VANDAAR!!!!

Rocky

Rocky onze logeer papagaai is bij ons! Heelijk! Hij is zo geweldig,hij kletst,lacht,piept,blaft,laat scheten en hoest,we hebben allemaal erg veel plezier van hem! Hij mag blijven tm maandag.