Gezocht, vader!

Mijn oudste dochter is op zoek, een nieuwe leuke lieve stoere vader!
Handig ,facebook,iedereen mag reageren.
De biologische vader had al veel eerder afgedaan, steeds weer wordt dit bevestigd.
En ik? tsja, ik snap het maar daarmee is alles gezegd  ook bij mij blijft de vraag en weet k nog steeds geen antwoord.

Het strijden kost wel veel energie, ik ben maar in bad gaan liggen om mijn verstand en ziel samen in de ZEN modus te krijgen, het denk dat het is gelukt nu ga ik straks naar bed!!

Er zijn ook mooie dingen, mijn zoon zijn "Eva" heeft eitjes, ze liggen nu in de broedstoof  te groeien, heerlijk 56 tot 74 dagen in een heerlijke temperatuur. Als ik  in zo,n eitje zat dan wist  het wel, 74 dagen en geen dag minder!!!

Nu kan Eva aansterken, vervolgens mag ze terug naar Adam.
Zoon is ondertussen al op internet, straks zit hij met een leeg terrarium, DAT kan toch niet!!
Ik kijk boos naar hem, NEE, wie moet dat betalen?  Dat was een stom en niet sterk argument, vandaag komt zoon thuis met 45 euro, hij heeft zijn psp verkocht en een oude dvd recorder van zolder.
rot joch, maar ik ben ook wel trots en moet ook wel lachen.
Vervolgens heeft hij een contract, na dit beestje, geen beestjes meer !! Met zijn handtekening en die van vriend Peter, of ik even wil tekenen...................................Nee !!
Ik mis de overtuiging, wat ben ik ook een softie en een muts, ach, nog één zo,n klein beestje, over tien jaar is alles weer dood.

Beschuit met muisjes!

MAM, we moeten beschuit met muisjes!
Hoezo?? Wie heeft er een baby?
Eva is zwanger!!

Eva is Dylan zijn vrouwelijke baardagaam.
Eva was al eens eerder zwanger, Dylan wist toen nog niet hoe en wat en zwangere baardagamen en dus was hij te laat met het verwijderen van de eitjes. De volgende dag had hij wel een broedstoof maar de eitjes waren al niet meer goed. Nu is Dylan voorbereid, de broedstoof staat klaar.

Een kwartier later gaat de telefoon, een meneer, hij begint direct een verhaal over,terrarium,zwangere baardagamen, en iets wat hij zelf heeft gebouwd. Snel onderbreek ik hem en geef de telefoon aan mijn zoon, mijn frons spreekt boekdelen, met een kalme blik knikt mijn kind naar mij (het komt goed moedertje)

Of we 'even"een terrarium kunnen halen uit een dorp hier in de buurt, rustig legt mijn kind mij uit dat een zwangere Eva rust nodig heeft en ook na het leggen van de eieren moet herstellen, hij heeft zelf geld om het terrarium te kopen maar heeft mij nodig voor vervoer.

Kluns als ik ben trap ik er gelijk weer in !!! En zo gaan Dylan,vriend Peter (moet mee voor steun en om te tillen)  Lea en ik op weg. De jongens zitten met de Tom Tom achterin.
Ik blijf in de auto terwijl de jongens het terrarium op gaan halen.Het duurt nogal even, dat komt omdat alle reptielen bekeken en besproken moeten worden, leuk (niet)

Dylan loopt voorop terwijl Peter en de verkoper het terrarium tillen, het is iets groter dan gedacht, lachend zegt de verkoper,"heb denk ik niet goed gemeten". Met veel geduw en getrek staat het gevaarte op de achterbank, ik zit met mijn neus tegen het raam, naast mij twee grote lummels en een hond, straks ook nog een bekeuring!!

Opeens weet ik niet meer waar ik rijd en droog zegt vriend Peter," vlak bij Franeker".
Dat betekend dat we ook nog over de snelweg moeten, lekker handig.

Thuis gekomen wordt alles verbouwd en krijgt het terrarium een prominente plek, het wachten op eitjes kan beginnen!

Voortaan denk ik eerst na voordat ik iets toezeg!!! Echt,ik weet het zeker!

Eenzaam

Na een heerlijke week, m'n oudste dochter vond iemand voor haar kamer, ze werd ongelukkig van de troep, de stank, de muizen, maar had nog 5 maanden huur volgens contract. Ze heeft nu de sleutel van een andere kamer , in een keurig net huis , de muren zijn zelfs wit geschilderd voordat ze erin gaat.
De huur is iets hoger , een prettige gezonde leefomgeving is belangrijker dan wat ik voor 50 euro kan kopen. Eindelijk komt haar grote wens om weer paard te kunnen rijden uit, ze krijgt een verzorg paard, als tegen -prestatie past ze af en toe op, deze moeder is geholpen en mijn dochter ook.

Mijn jongste dochter heeft een nieuwe begeleidster op de woongroep, de andere was ook goed maar Tess heeft een goede band met de nieuwe. Ze doet het goed op school en mag zelfstandig naar haar stage adres, gewoon, omdat ze het kan!

Dylan moest donderdag naar het UMCG, controle, het was niet spannend, het was fijn, zijn bloed was nog nooit zo "goed" geweest, zelfs zijn ijzer was op pijl. Volgend jaar naar de late-poli, er wordt niet meer gekeken naar leukemie, alleen naar "rest" verschijnselen. Een goed en prettig gesprek. Dylan gaat nog even naar een psycholoog, hij moet leren omgaan met zijn beperking wat energie betreft, een goed plan.

Ik zit lekker in mijn vel, genoeg energie!
2012 is goed geëindigd en 2013 goed begonnen!

Na deze inleiding lijkt de titel een beetje vreemd , dat ga ik uitleggen.
Vandaag ging ik met mijn vader in de "bejaarden" bus, ooit eens lang geleden toen mijn moeder nog een lang leven voor zich had, zijn ze "erin" getrapt, nee, niet de hondenpoep waar we allemaal wel eens in hebben gestaan, in de uitnodiging om "hun" prijs op te komen halen. Als je ietsje ouder wordt kom je op de makkelijk te foppenlijst, net zoiets als de goed-,of slecht lijst van de Kerstman maar deze is echt!

Gewapend met de voor hun gereserveerde geldprijs papieren stapten ze in de bus, een leuk dagje,een hapje en drankje,en leuke kadootjes plus de grote geldprijs was hun beloofd, het stond allemaal prachtig beschreven in hun brief.
Trots zaten ze naast elkaar, de hoofdprijs was al uitgegeven. Om zich heen kijkende zag mijn moeder nog meer brieven, ach, dat zouden de kleine prijzen wel zijn.
Aan gekomen op een locatie ergens in het land waar absoluut geen vluchten mogelijk is (geen bus,- trein,-  en/ of taxi vervoer) krijgen ze een ontbijt bestaand uit twee boterhammen met ham/kaas en een nog net warm gekookt eitje met thee of koffie, het is gratis en smaakt dus  heerlijk. Het tweede kopje koffie smaakt anders,iets minder lekker,deze moet betaald worden. Vervolgens begint de show. Reizen worden er aangeboden,mooi en goedkoop, speciaal aangepast voor de iets ouderen, ook worden er matrassen en schapenwollen onderdekens en kussens verkocht en dat alles tegen fabrieks prijzen! Er zijn verlotingen en iedereen heeft prijs!! Geduldig wachten mijn ouders tot ze hun geld kunnen ontvangen, geld ontvangen ???
Nee, dat staat niet in de brief! Domme domme oudjes, ze kunnen korting krijgen op een reis, zo,n prachtige super deluxe aangepaste reis naar de de bloemen rieviera, of Dalmatië of Rome.
Vol overtuiging zijn ze erin getrapt, ze hebben een reis geboekt. Koopje vond mijn moeder, pa keek bedenkelijk, in de bus zat mijn moeder bij het raam, pa naast haar hij reisde tenslotte gratis!

Vrijdag ging ik met mijn vader mee met de "bejaarde" bus, de brief met de gewonnen prijs ging mee.
Dit was mijn tweede keer, de eerste keer kregen alle deelnemers namelijk een jas, dat laat je niet liggen!!
Mijn moeder was al ziek en kon niet dus ging ik mee om de jas op te halen, de geldprijs zouden we niet besteden,op reis was geen optie met mijn zieke moeder en al het beddengoed hadden ze in de loop van de jaren al aangeschaft. Vol verbazing heb ik alles gadegeslagen en ik heb ook nog twee kussens tegen fabrieks prijzen gekocht, de jas viel iets tegen,  een regenponcho, helaas was hij na één keer dragen gescheurd.

Nu ik voor de tweede keer meeging heb ik beter opgelet en goed geluisterd, in de bus was het net een kippenhok, iedereen had gewonnen en de hoofdprijs, het plezier was er niet minder om, laat je niet beet nemen werd er tegen elkaar geroepen en vervolgens moest iedereen vreselijk lachen, niets tekenen hoor!
Ook kende men elkaar, mijn vader wist wie de verleden keer de bingo gewonnen had en iedereen kende de chauffeur al vele jaren. Ach, dacht ik wat een eenzame mensen,ze moeten met een busreis naar een onbekende plek voor een uitje. Ze luisteren de hele dag naar een onzin verhaal over vakantie en beddengoed, zo triest. Maar, van het ontbijt werd genoten, ook het tweede kopje smaakte, op de vraag wie vaker met deze organisatie op reis was geweest stak iedereen zijn vinger op, er werden vele reizen geboekt en verhalen verteld, ondertussen was het tijd voor soep en het verhaal over bedden en benodigdheden.
Tijdens de snitzels was de verloting, iedereen had prijs, parfum,zaklamp,messenset, tijdens het nagerecht werd het beddengoed verkocht met korting tegen fabrieksprijs, sommige oudjes namen een tweede set.

Met een tas vol (rommel) en bestelde dekbedden gingen we weer in de bus.
Naast mij zat een oudere meneer (logisch dat ie ouder was) Hij vertelde dat ze hem de vorige keer hadden vergeten, hij had een uur staan wachten,ook had hij toen bronchitis  nu mocht hij deze keer gratis mee, hij hoefde geen tien euro te betalen. Om half zeven was  hij in de bus gestapt, nee hij had niets gekocht en ging niet op vakantie, hij ging al tien jaar mee met de bus. Eerst met zijn vrouw nu alleen.

Vol verbazing heb ik geluisterd, mijn vraag heb ik niet gesteld, "bent u eenzaam?"
Ook mijn vader heb ik niets gevraagd, waarom zou hij mee willen? We waren er een dagje uit, het was gezellig, met het warm eten doe je hem geen plezier (mij ook niet) en we hebben het niet genomen, mijn vader heeft wel verteld over zijn reizen met mijn moeder en over het beddengoed. Is dat het antwoord op mijn vraag?

Ik weet het niet, deze dag zag ik mijn vader als een oude eenzame man, zijn handen en stem trilden,
wat zou ik graag nog eens met hem deze voor mij volslagen zinloze busreis ondernemen om te luisteren naar de verhalen van deze lieve grappig en misschien eenzame oudjes.
.

Rockanje 2

Rockanje

Het is gelukt!! De foto,s !

 

In november was Dylan vijf jaar kankervrij, een Survivor van kinderkanker, we hebben dat gevierd met mensen die ons dierbaar zijn, omdat mensen iets wilden geven hebben we voorgesteld om een bijdrage te geven aan een korte vakantie met ons gezin. De kinderen zijn groot,over niet al te lange tijd zullen ze niet meer mee willen, we zijn nog met zijn vijven, wij weten dat niets gegeven is,vier wat er valt te vieren, soms vragen mensen naar Tom zijn verhaal, hij heeft zijn eigen verhaal, ieder beleefd de dingen op zijn eigen manier, waar de kinderen en ik met elkaar kunnen delen is dat voor Tom anders.

 

Het was heerlijk!! Ik heb veel tijd besteed aan het zoeken naar iets wat voor ons allemaal leuk zou zijn, natuurlijk,niet op elkaars lip. Stacy en Tess kunnen goed samen, Stacy neemt de leiding en Tess volgt, Stacy weet goed wat Tess aankan en kan daar rekening mee houden. Dus,samen een kamer.Tom,Dylan en ik hadden een appartement met twee slaapkamers, overdag konden we daar met z,n vijven heerlijk vertoeven. Ook de honden moesten mee, Lea is Tess haar maatje, waar Tess vroeger haar popje gebruikte om te communiceren heeft ze nu Lea, Dylan heeft zijn hond Bo, Lea kan niet mee als Bo niet meegaat dus gaan ze beide mee. We houden allemaal van het strand, ook de kite ging mee, een hobby die Stacy en Dylan delen. Meer hebben we niet nodig, er was een restaurant, en een sauna, we kunnen dingen doen terwijl Tess liever even in de kamer haar rust pakt, ook Dylan heeft zijn rust nodig en durft met de honden alleen te blijven zodat wij even hebben kunnen winkelen. Luxe hebben we niet nodig,dit was al luxe!!

 

Ik wilde genieten van mijn kids, sloffend over het strand met mijn dure,warme leren laarzen,lachen om mijn zoon die met zijn nikes in al zijn enthousiasme de zee inloopt, Stacy die in het zand een hart maakt voor Beppie * die ze mist.Tess die moet lachen om die malle Lea in zee.Samen kiten,lekker eten en drinken,warme chocomelk met slagroom, heerlijk in de sauna,Tess met haar kleren aan in de loungestoel, Dylan die zichzelf zo dapper vindt en in het dompelbad durft.

 

Waar afgelopen half jaar alles soepel verloopt was dit het toetje,HEERLIJK!!

Ook Tom was rustig aanwezig, geen geschreeuw,geen nee,doe gewoon en gemopper,ik weet niet of hij heeft genoten, maar hij heeft het beleefd.

 

Ik wil Dylan zijn ziekte proces zo graag achter mij laten, ik wil verder met leven, ik wil dat mijn zoon verder kan met zijn leven. Toch geloof ik niet dat dit het was,dat ik nu alles achter mij kan laten.Ik zal moeten leren leven met het feit dat mijn zoon kanker heeft gehad, dat ik hem niet hebben kunnen behoeden voor de hel die kinderkanker heet. Natuurlijk ben ik dolgelukkig dat mijn kind nog bij mij is, verstandelijk is dat goed te beredeneren maar in mijn hart doet het nog pijn,heel veel pijn.

 

Deze vakantie hebben we gehad,genieten ten top, ik hoop dat er meer zullen volgen.

Lieve mensen,bedankt!!  Geld is een mooi gebaar,de gegeven liefde doet alles!

 

 



Rockanje

Dankzij de steun van vrienden (en Ronald, Jolanda,Alissa en Elroy, familie die er altijd voor ons zijn !!) zijn we heerlijk een paar dagen naar Rockanje geweest, we hebben gevierd dat Dylan een Survivor is, dat we als gezin nog bij elkaar zijn, dat we terug kunnen kijken op een zware maar volbrachte missie, dat we nu vooruit kunnen met het leven dat voor ons ligt,met mooie herinneringen en foto,s om op terug te kijken. Zelf ervaar ik ook de rijkdom van  mensen om ons heen, mensen die er voor je zijn,vooral met tegenslagen, die je helpen om door te gaan en ook de mooie dingen van het leven te kunnen zien en ervaren. Lieve,lieve vrienden en het beetje maar zo waardevolle,lieve  familie bedankt!!!!



Het up loaden van de foto,s lukt nu niet, GGGRRrrr, morgen foto,s en the story!!