De huur is iets hoger , een prettige gezonde leefomgeving is belangrijker dan wat ik voor 50 euro kan kopen. Eindelijk komt haar grote wens om weer paard te kunnen rijden uit, ze krijgt een verzorg paard, als tegen -prestatie past ze af en toe op, deze moeder is geholpen en mijn dochter ook.
Mijn jongste dochter heeft een nieuwe begeleidster op de woongroep, de andere was ook goed maar Tess heeft een goede band met de nieuwe. Ze doet het goed op school en mag zelfstandig naar haar stage adres, gewoon, omdat ze het kan!
Dylan moest donderdag naar het UMCG, controle, het was niet spannend, het was fijn, zijn bloed was nog nooit zo "goed" geweest, zelfs zijn ijzer was op pijl. Volgend jaar naar de late-poli, er wordt niet meer gekeken naar leukemie, alleen naar "rest" verschijnselen. Een goed en prettig gesprek. Dylan gaat nog even naar een psycholoog, hij moet leren omgaan met zijn beperking wat energie betreft, een goed plan.
Ik zit lekker in mijn vel, genoeg energie!
2012 is goed geëindigd en 2013 goed begonnen!
Na deze inleiding lijkt de titel een beetje vreemd , dat ga ik uitleggen.
Vandaag ging ik met mijn vader in de "bejaarden" bus, ooit eens lang geleden toen mijn moeder nog een lang leven voor zich had, zijn ze "erin" getrapt, nee, niet de hondenpoep waar we allemaal wel eens in hebben gestaan, in de uitnodiging om "hun" prijs op te komen halen. Als je ietsje ouder wordt kom je op de makkelijk te foppenlijst, net zoiets als de goed-,of slecht lijst van de Kerstman maar deze is echt!
Gewapend met de voor hun gereserveerde geldprijs papieren stapten ze in de bus, een leuk dagje,een hapje en drankje,en leuke kadootjes plus de grote geldprijs was hun beloofd, het stond allemaal prachtig beschreven in hun brief.
Trots zaten ze naast elkaar, de hoofdprijs was al uitgegeven. Om zich heen kijkende zag mijn moeder nog meer brieven, ach, dat zouden de kleine prijzen wel zijn.
Aan gekomen op een locatie ergens in het land waar absoluut geen vluchten mogelijk is (geen bus,- trein,- en/ of taxi vervoer) krijgen ze een ontbijt bestaand uit twee boterhammen met ham/kaas en een nog net warm gekookt eitje met thee of koffie, het is gratis en smaakt dus heerlijk. Het tweede kopje koffie smaakt anders,iets minder lekker,deze moet betaald worden. Vervolgens begint de show. Reizen worden er aangeboden,mooi en goedkoop, speciaal aangepast voor de iets ouderen, ook worden er matrassen en schapenwollen onderdekens en kussens verkocht en dat alles tegen fabrieks prijzen! Er zijn verlotingen en iedereen heeft prijs!! Geduldig wachten mijn ouders tot ze hun geld kunnen ontvangen, geld ontvangen ???
Nee, dat staat niet in de brief! Domme domme oudjes, ze kunnen korting krijgen op een reis, zo,n prachtige super deluxe aangepaste reis naar de de bloemen rieviera, of Dalmatië of Rome.
Vol overtuiging zijn ze erin getrapt, ze hebben een reis geboekt. Koopje vond mijn moeder, pa keek bedenkelijk, in de bus zat mijn moeder bij het raam, pa naast haar hij reisde tenslotte gratis!
Vrijdag ging ik met mijn vader mee met de "bejaarde" bus, de brief met de gewonnen prijs ging mee.
Dit was mijn tweede keer, de eerste keer kregen alle deelnemers namelijk een jas, dat laat je niet liggen!!
Mijn moeder was al ziek en kon niet dus ging ik mee om de jas op te halen, de geldprijs zouden we niet besteden,op reis was geen optie met mijn zieke moeder en al het beddengoed hadden ze in de loop van de jaren al aangeschaft. Vol verbazing heb ik alles gadegeslagen en ik heb ook nog twee kussens tegen fabrieks prijzen gekocht, de jas viel iets tegen, een regenponcho, helaas was hij na één keer dragen gescheurd.
Nu ik voor de tweede keer meeging heb ik beter opgelet en goed geluisterd, in de bus was het net een kippenhok, iedereen had gewonnen en de hoofdprijs, het plezier was er niet minder om, laat je niet beet nemen werd er tegen elkaar geroepen en vervolgens moest iedereen vreselijk lachen, niets tekenen hoor!
Ook kende men elkaar, mijn vader wist wie de verleden keer de bingo gewonnen had en iedereen kende de chauffeur al vele jaren. Ach, dacht ik wat een eenzame mensen,ze moeten met een busreis naar een onbekende plek voor een uitje. Ze luisteren de hele dag naar een onzin verhaal over vakantie en beddengoed, zo triest. Maar, van het ontbijt werd genoten, ook het tweede kopje smaakte, op de vraag wie vaker met deze organisatie op reis was geweest stak iedereen zijn vinger op, er werden vele reizen geboekt en verhalen verteld, ondertussen was het tijd voor soep en het verhaal over bedden en benodigdheden.
Tijdens de snitzels was de verloting, iedereen had prijs, parfum,zaklamp,messenset, tijdens het nagerecht werd het beddengoed verkocht met korting tegen fabrieksprijs, sommige oudjes namen een tweede set.
Met een tas vol (rommel) en bestelde dekbedden gingen we weer in de bus.
Naast mij zat een oudere meneer (logisch dat ie ouder was) Hij vertelde dat ze hem de vorige keer hadden vergeten, hij had een uur staan wachten,ook had hij toen bronchitis nu mocht hij deze keer gratis mee, hij hoefde geen tien euro te betalen. Om half zeven was hij in de bus gestapt, nee hij had niets gekocht en ging niet op vakantie, hij ging al tien jaar mee met de bus. Eerst met zijn vrouw nu alleen.
Vol verbazing heb ik geluisterd, mijn vraag heb ik niet gesteld, "bent u eenzaam?"
Ook mijn vader heb ik niets gevraagd, waarom zou hij mee willen? We waren er een dagje uit, het was gezellig, met het warm eten doe je hem geen plezier (mij ook niet) en we hebben het niet genomen, mijn vader heeft wel verteld over zijn reizen met mijn moeder en over het beddengoed. Is dat het antwoord op mijn vraag?
Ik weet het niet, deze dag zag ik mijn vader als een oude eenzame man, zijn handen en stem trilden,
wat zou ik graag nog eens met hem deze voor mij volslagen zinloze busreis ondernemen om te luisteren naar de verhalen van deze lieve grappig en misschien eenzame oudjes.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten