Rockanje 2

Rockanje

Het is gelukt!! De foto,s !

 

In november was Dylan vijf jaar kankervrij, een Survivor van kinderkanker, we hebben dat gevierd met mensen die ons dierbaar zijn, omdat mensen iets wilden geven hebben we voorgesteld om een bijdrage te geven aan een korte vakantie met ons gezin. De kinderen zijn groot,over niet al te lange tijd zullen ze niet meer mee willen, we zijn nog met zijn vijven, wij weten dat niets gegeven is,vier wat er valt te vieren, soms vragen mensen naar Tom zijn verhaal, hij heeft zijn eigen verhaal, ieder beleefd de dingen op zijn eigen manier, waar de kinderen en ik met elkaar kunnen delen is dat voor Tom anders.

 

Het was heerlijk!! Ik heb veel tijd besteed aan het zoeken naar iets wat voor ons allemaal leuk zou zijn, natuurlijk,niet op elkaars lip. Stacy en Tess kunnen goed samen, Stacy neemt de leiding en Tess volgt, Stacy weet goed wat Tess aankan en kan daar rekening mee houden. Dus,samen een kamer.Tom,Dylan en ik hadden een appartement met twee slaapkamers, overdag konden we daar met z,n vijven heerlijk vertoeven. Ook de honden moesten mee, Lea is Tess haar maatje, waar Tess vroeger haar popje gebruikte om te communiceren heeft ze nu Lea, Dylan heeft zijn hond Bo, Lea kan niet mee als Bo niet meegaat dus gaan ze beide mee. We houden allemaal van het strand, ook de kite ging mee, een hobby die Stacy en Dylan delen. Meer hebben we niet nodig, er was een restaurant, en een sauna, we kunnen dingen doen terwijl Tess liever even in de kamer haar rust pakt, ook Dylan heeft zijn rust nodig en durft met de honden alleen te blijven zodat wij even hebben kunnen winkelen. Luxe hebben we niet nodig,dit was al luxe!!

 

Ik wilde genieten van mijn kids, sloffend over het strand met mijn dure,warme leren laarzen,lachen om mijn zoon die met zijn nikes in al zijn enthousiasme de zee inloopt, Stacy die in het zand een hart maakt voor Beppie * die ze mist.Tess die moet lachen om die malle Lea in zee.Samen kiten,lekker eten en drinken,warme chocomelk met slagroom, heerlijk in de sauna,Tess met haar kleren aan in de loungestoel, Dylan die zichzelf zo dapper vindt en in het dompelbad durft.

 

Waar afgelopen half jaar alles soepel verloopt was dit het toetje,HEERLIJK!!

Ook Tom was rustig aanwezig, geen geschreeuw,geen nee,doe gewoon en gemopper,ik weet niet of hij heeft genoten, maar hij heeft het beleefd.

 

Ik wil Dylan zijn ziekte proces zo graag achter mij laten, ik wil verder met leven, ik wil dat mijn zoon verder kan met zijn leven. Toch geloof ik niet dat dit het was,dat ik nu alles achter mij kan laten.Ik zal moeten leren leven met het feit dat mijn zoon kanker heeft gehad, dat ik hem niet hebben kunnen behoeden voor de hel die kinderkanker heet. Natuurlijk ben ik dolgelukkig dat mijn kind nog bij mij is, verstandelijk is dat goed te beredeneren maar in mijn hart doet het nog pijn,heel veel pijn.

 

Deze vakantie hebben we gehad,genieten ten top, ik hoop dat er meer zullen volgen.

Lieve mensen,bedankt!!  Geld is een mooi gebaar,de gegeven liefde doet alles!