De verkeerde vraag

Tom ging twee weken naar Suriname, Tess,Dylan en Ik hebben vakantie.
Ik bereid de verhuizing voor, gelukkig met hulp. Veel dingen wil en moet ik zelf doen, wat neem ik mee? Wat niet? Wat heb ik echt nodig! Ik wil Tom niet "berooid" achter laten maar mijzelf en dan voornamelijk de kids niet te kort doen.Wat is fair?

Ik ploeter, ik probeer aardig te blijven, ik vind het zwaar, even geniet ik van de vrije ochtenden, een kop koffie en een goed gesprek met Rocky mijn papegaai.

Mijn schaduw Tess volgt mij, overal. Ze praat, over alles. "normaal" kan ik haar wel redelijk volgen, nu niet. Dylan, tsja, die kan ik al helemaal niet volgen, via whats app en berichtjes gaat het nog maar face to face, ik heb geen idee wat hij zegt bedoelt of wat hem beweegt. Hij doet niets geks of verkeerds, gelukkig niet, maar iets delen ? Nee, we zijn echt van verschillende planeten.

Na twee weken komt Tom een dag thuis, Tess is jarig en dat vieren we!
Tom verteld over Suriname, maait het gras, wast zijn spullen en pakt zijn tas opnieuw in om nog een weekje weg te gaan.
Hij vraagt naar mijn kin die raar blauw/paars is. Ik vloog over de kop met de fiets. Heftig!

Opeens kijkt hij op, "waar zijn de andere stoelen"?
Ik ben verbijsterd, rustig leg ik uit, "ik zou de stoelen en tafel toch meenemen?, het past niet en dus heb ik alleen vier stoelen mee genomen".
Zijn "oh", klinkt als een zucht. Ik leg nog verder uit, als jij deze tafel en stoelen niet wilt dan zet ik ze op marktplaats. Nu is hij verbijsterd, maar waar moet ik dan op zitten?
Ook ik zucht, zachtjes. En ik vraag mij af, zou hij nog weten dat we gaan scheiden?

De volgende ochtend vraagt hij nog naar de stofzuiger van de boven verdieping, ik kan niet meer begripvol zijn en zeg alleen, bij de vier stoelen.

Gelukkig is het snel maandag ochtend, ik blijf in bed tot ik hem weg hoor gaan.
Nog een week ploeteren, dan zijn we verhuisd en is Tess en mijn vakantie voorbij.
Dan kan de rust maar komen!

De afgelopen dagen denk ik er vaak aan terug, waar zijn de stoelen?????? De stoelen??????
Wat staat hem zaterdag bij thuis komst wat te wachten, dan is er meer weg dan vier stoelen!

Al hoewel ik mij beter en blijer voel, voel ik toch ook verdriet. Hoe belangrijk kunnen stoelen zijn ?
Waarom niet de vraag, hoe is het, lukt het wat moet ik ook iets doen gaat het goed met de kids red je het ? Waar zijn de stoelen????

Ja, ik red het, met hulp van vrienden, ik ging goed op mijn bek toen ik over de kop vloog maar die pijn is niets vergeleken bij de pijn in mijn ziel. Mijn blauwe plekken helen al en trouwens mijn ziel ook!!

Out of the blue

Er is licht aan de horizon, maar het einde is niet in zicht.
Dat is gek, ik heb een plek.de sleutel en al veel geregeld, is het einde ooit in zicht ?
Opluchting, blijdschap, verdriet, alles tolt om elkaar heen.
Ik laat het maar, net als de golven in de zee.

Het ene moment drijf ik boven, in de zon, het andere moment heeft de golf de overhand.
Ik zie van alles gebeuren.

Vaderdag, met mijn vader, de vader van mijn kinderen ook aanwezig, maar voor hem en hun geen Vaderdag. verbijsterd kijk ik toe, hoe maf kan het gaan.

Het convenant getekend, een handeling, een betekenis, ongekend en ook nog onbekend.
Ik leef van dag tot dag, handel ook zo. Het gevoel is ook onbekend, moet ik er iets mee ?
Als dat zo dan weet ik niet wat, dus dat maakt het makkelijk.

Ik heb vakantie, Tess en Dylan met mij. Tom is vertrokken naar Suriname.
Places to go and things to do. Ik moet aan de slag.

En meer schrijven, mijn hoofd loopt over, niet met zorgen en gedachten, eigenlijk met niets, misschien loopt mijn hoofd wel onder ( als dat mogelijk is )

Één ding is duidelijk, ik ben out of the blue ! Doe mij maar ORANJE!