De tijd gaat door,
werkelijk en onwerkelijk.
Het leven gaat door.
Ik ga ook door.
Toen kwam de man met de hamer.
Ik was moe, mijn lijf voelde niet oke.
Mentaal was ik ook niet oke.
Zoveel verdriet.
De griep kwam langs.
De redding.
Ik was geveld.
Het luxe weekend Texel was al geboekt.
Stacy reed ons er heen.
Het was heerlijk!!!
Op Texel zag ik weer hoe het ook kan zijn,hoe het moet zijn.
In een onsie over het park,de hond uitlaten,
s,avonds in het donker.
Een knik en groet aan de "buurman',
achterom kijken,
Hij heeft zijn badjas onder zijn jas.
Back to Basic.
Nu twee weken later kan ik er weer tegen.
Fysiek en mentaal uitgerust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten