Tegen wind

Het zat natuurlijk al een poosje mee, de wind in de rug.
Cora die ons leven kwam verrijken, een super hond.
Rocky kwam logeren,en logeert nog steeds.
De kids gaan hun gang.

Alleen Tess, onze Tesske
Ze bleef maar afvallen, een pond in de week,tien weken
later is dat wel vijf kilo.
Bij mij zou het niet opvallen, maar Tess met haar 1,83 cm,
dan is 54 kilo wel heel weinig.
Ik haal slagroom, chips, zalm en roomkaas, sportdrank en
chocolade, ze groeit drie ons en valt er vijf weer af.

Bezoek aan de huisarts en het ziekenhuis.
Uitsluiten,zegt de huisarts,gelijk heeft ze.
Ondertussen weten we allemaal beter.

We gooien het over een andere boeg,
minder school en dan "werken " op de
boerderij waar Tess woont.

Dat is niet "zomaar" klaar, het gaat over geld, over regels,
afspraken, over inzicht.
Instanties en mensen buigen zich erover, wat kan,wat mag,
ik schreef al eens een blog, "papieren kind ", hier gaan we weer.
Ik struikel over regels en meningen.

School gaat schoorvoetend akkoord, ik begrijp het.
Op de boerderij is het mogelijk, de huisarts geeft steun.
De gemeente denkt mee.

Dan is er een juf, ze knikt ja, weet het precies, ze is
tenslotte juf.
Ineens is er een misverstand,een mis in het verstand!
Juf heeft het over modules die afgemaakt moeten worden.
Modules?? Ik heb het over kilo,s over verdriet, over uitputting
en onbegrip.

Ik houd voet bij stuk,over mijn lijk, niet over die van mijn Tess!!
Tess blijft op de boerderij om te werken.
Ik doe mijn telefoon op stil, deze juf kan ik even niet spreken.

Vrijdag moet ik Tess ophalen, het vervoer is nog niet geregeld,
iets met bureaucratie ofzo.
Ze zit aan haar tafel en kleurt, mijn hart huilt, mijn Tess met haar
prachtige gave.Ze kleurt.

Toch zit Tess ontspannen in de auto, ik heb haar lang niet zo gezien,
ontspannen.
Ze is al een beetje gegroeid.
Misschien zijn we weer op de goede weg, de goede weg voor Tess!