De meeste dingen gaan over mijn kids.
Drie prachtige jong volwassen mensen.
Ze hebben hun eigen leven en het is niet aan mij.
Toch gaat mijn leven over hun, liefde is immens.
Ik heb mijn leven op de rit.
Pijn lag naast de deur, stiekem te wachten.
Mijn dappere zoon probeert zijn leven op de rails
te krijgen. Daar komt best wat bij kijken.
Ook ons verleden komt aan bod.
Daar ligt de pijn en de boosheid en het verdriet.
Een gesprek, een andere bril, ziekte en een mooi verhaal.
Opnieuw, dat wat al zo ver weg leek.
Ik zie en voel dezelfde de pijn en verdriet.
Hoe kun je het achter je laten?
Zonder oordeel.
Ieder heeft zijn eigen gekleurde bril.
Sommigen hebben ook verpletterende zeven mijls laarzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten