rommelig

Mijn eerste vakantie dagen zijn voorbij.
Best genieten,uitslapen,buiten aan een bakje koffie,mijn "nieuw"verworven gewicht
is nog intact. Tess is naar de boerderij,Tom op kamp en Stacy heeft haar eigen vakantie.
Dylan is na een 'minne'boze dag weer gezellig aanwezig.
Vandaag ben ik naar de eerste verjaardag van een lief klein ventje geweest, er was veel gezellige visite, familie. Toen ik wegging realiseerde ik mij dat het de trouwdag van mijn ouders was, m,n vadertje gebeld in de veronderstelling dat hij wel eens een mindere dag zou kunnen hebben, hij kwam gezellig mee eten, hun trouwdag was trouwens gisteren, oeps.
Op zulke momenten mis ik lieve betrokken familie om mee te delen.
Morgen beloofd en mooie zonnige dag te worden,een dag om op te warmen,lijkt me heerlijk!
S,avonds maar even eten met Stacy en Dylan,Stacy blijft slapen (moet haar kamer dus nog wel ontruimen) donderdag een pittige dag met het afscheid van onze lieve tante,zus van mijn vader.
Zoals hij zelf zegt, afscheid van zijn jeugd, hij had het zo graag anders gewild.
Lieve pap, ik snap je zo goed maar ik kan jou niet missen!!
Zelf zit ik ook niet zo prettig in mijn vel, ik kan mijn vinger er niet opleggen.
Ik denk dat ik er genoeg van heb, zo weinig familie, zo regelmatig een afscheidsdienst.
Natuurlijk, het voordeel, .....je bent er snel doorheen.
Ik leer steeds meer, geniet van het goede in iedere dag.
Verder moet ik nog wat "zaken" regelen, de taxi voor Tess, inschrijven voor school, pgb, boeken bestellen voor Stacy en wat financiën voor mijn vader.
Ik weet het nu al!! Morgen neem ik mijn kids mee uit eten!!!!

beetje in de knoop

Tsja, waar mijn wens voor 2012 een "gewoon" jaar was gaat dat dus niet lukken.
Het gaat niet goed met mijn tante, ze gaat sterven, binnenkort.
Mijn tante, de pleegzus van mijn vader, de lieve.
Altijd zorgen en nu, een leven, een "eigen" leven, helaas en onvoorstelbaar, waarom,
geen antwoord, een paar jaar was voldoende geweest, het mag niet zo zijn.
Het hele verhaal is zo complex, mijn vader die mee ging als mijn tante moest kuren,die bij haar bleef,voor haar zorgde, de zus die er niet was, kwam en weer ging, mijn vader die zijn best doet maar het nu niet meer weet, aan de kant gezet, we wachten af. En ik, ik kijk toe, voel,probeer,denk na.
Ik probeer er te zijn. Wat kunnen mensen het leven en de dood complex maken.
Ik weet het ook niet meer, gevoel en verstand mijlen ver van elkaar verwijderd, chaos.

16 jaar

16 jaar geleden kwam jij, binnen anderhalf uur.
Dat is ook de enige keer geweest dat jij super snel was.
Alles deed je in je eigen tempo en op je eigen manier.
Vol liefde.
Ik geniet zo enorm van je ,jij bijzonder kind.
De laatste jaren vond ik het zorgen steeds zwaarder,
zorg intensief, en dat is het.
Nu ben je 16, een echte lieverd.
Na de zomer ga je midweek wonen in oude Mirdum,
en naar een andere school, gelukkig kijk je ernaar uit.
Om eerlijk te zijn, ik ook.
Wat zal ik je missen, maar ook wat zal ik energie overhouden.
Lieve Tess, mijn hart huilt, ik houd zoveel van je !!

Geen kind meer

Lekker Weg

Na een intensief maar goed verlopen weekje ga ik vandaag lekker weg!
Samen met Stacy naar Lage Vuursche, hotelletje,zwembad, sauna, heerlijk, shoppen in Utrecht,
lekker eten en drinken. Samen hebben wij dit verdiend na een jaar hard werken op school.
Voor Tess is bijna alles geregeld, alleen de taxi nog. Dan in September gaat het echt gebeuren, Tess gaat midweek wonen !! Nu kan ik er wel van genieten, het komt allemaal goed.
Alles even een plekje geven en weer eens kunnen lachen, wonder middelen, en met Stacy kan ik lachen. Bijzonder, "vroeger" deelde ik dit met mijn moeder, nu met mijn dochter (met mijn moeder die toekijkt en mee lacht)

Op Reis

Het hebben van "bijzondere"kinderen heeft ook een bijzonder voordeel.
Toen de kinderen nog klein waren gingen we wel op vakantie, nooit ver en nooit lang, dat was te onrustig en kostte veel energie. Nu ze groter zijn willen Stacy en Dylan wel wat van de wereld zien,
maar niet tegelijk, ADHD en vermoeidheid gaan niet goed samen, Stacy en Dylan dus ook niet.
Ook Tom houd niet van onzekerheid, vreemde landen, talen en "gedoe".
Ik wel!! Ook houd ik van reizen. Dus, geniet ik nu de luxe van het met ieder kind apart op stap gaan!
Ik stel mij in op het kind, met Tess en haar hondje Lea ga ik dus in een roze pipo wagen.
Ik neem een boek mee en voldoende koffie, relax.Tess slaapt uit, ontbijt, wandelt met de hond, rust uit, even winkelen en eten en Tess geniet, ik dus ook.
Met Stacy ga ik naar Utrecht, we winkelen tot onze voeten het begeven, eten, relaxen in de sauna van het hotel, slapen, ontbijten, winkelen nog wat meer en gaan genietend naar huis, lang leve de lol!
Met Dylan ga ik naar Milaan, we vliegen, hij geniet! In het hotel relaxen we wat, ik verdiep mij in de dingen die hij waarschijnlijk leuk vind, Dylan kletst mij de oren van het hoofd, hij wil van alles eten en kopen, we nemen de tram en metro dat bespaart energie, af en toe gaan we naar het hotel om bij te tanken (daarom gaan we ook een dag langer) Samen genieten we, hij van alle indrukken, ik van hem.
Mijn "bijzondere "kinderen vinden dit één op één genieten, ik ook, zo zie ik het mooie van ieder van mijn kinderen en kan ik genieten van wie ze zijn.
Met z,n vieren, gaan we naar Schiermonnikoog, lekker uitwaaien, Stacy gaat niet mee, ze wil niet mee. Ik heb er zin in, niet alles zal geweldig zijn en soepel gaan, maar genieten wordt het wel!

Zonnebloem

Ik heb mijn papiertje, een mooie stap in mijn ontwikkeling.
Tijdens de diploma uitreiking kreeg ik ook deze zonnebloem.
Tess keek mij aan en zei,' voor wie is die bloem?".
Verbaasd keek ik haar aan, "wat bedoel je"?
"Brengen we de bloem bij Oma?' "Ja, dat doen we!"
Mijn bijzondere Tess,alleen zij kan dit bedenken.
Gisteravond toen ik bij mijn vader was vertelde ik hem dit verhaal, allebei moesten we lachen, bij het bespreken van de wensen van mijn moeder zei ze,"ik wil bloemen van het seizoen,maar géén zonnebloemen!"
Mijn oudste dochter zei vandaag nog, "ach, Oma wilde wel vaker iets niet!" Heerlijk!!
Vandaag hebben we de bloem gebracht,in LIEFDE!!