Het hebben van "bijzondere"kinderen heeft ook een bijzonder voordeel.
Toen de kinderen nog klein waren gingen we wel op vakantie, nooit ver en nooit lang, dat was te onrustig en kostte veel energie. Nu ze groter zijn willen Stacy en Dylan wel wat van de wereld zien,
maar niet tegelijk, ADHD en vermoeidheid gaan niet goed samen, Stacy en Dylan dus ook niet.
Ook Tom houd niet van onzekerheid, vreemde landen, talen en "gedoe".
Ik wel!! Ook houd ik van reizen. Dus, geniet ik nu de luxe van het met ieder kind apart op stap gaan!
Ik stel mij in op het kind, met Tess en haar hondje Lea ga ik dus in een roze pipo wagen.
Ik neem een boek mee en voldoende koffie, relax.Tess slaapt uit, ontbijt, wandelt met de hond, rust uit, even winkelen en eten en Tess geniet, ik dus ook.
Met Stacy ga ik naar Utrecht, we winkelen tot onze voeten het begeven, eten, relaxen in de sauna van het hotel, slapen, ontbijten, winkelen nog wat meer en gaan genietend naar huis, lang leve de lol!
Met Dylan ga ik naar Milaan, we vliegen, hij geniet! In het hotel relaxen we wat, ik verdiep mij in de dingen die hij waarschijnlijk leuk vind, Dylan kletst mij de oren van het hoofd, hij wil van alles eten en kopen, we nemen de tram en metro dat bespaart energie, af en toe gaan we naar het hotel om bij te tanken (daarom gaan we ook een dag langer) Samen genieten we, hij van alle indrukken, ik van hem.
Mijn "bijzondere "kinderen vinden dit één op één genieten, ik ook, zo zie ik het mooie van ieder van mijn kinderen en kan ik genieten van wie ze zijn.
Met z,n vieren, gaan we naar Schiermonnikoog, lekker uitwaaien, Stacy gaat niet mee, ze wil niet mee. Ik heb er zin in, niet alles zal geweldig zijn en soepel gaan, maar genieten wordt het wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten