2013

Kerst enzo

De kerstdagen zijn voorbij, ik heb er dit jaar niet tegenop gezien maar gedacht,het komt zo,t komt, en dat is gelukt! De kerstdagen kwamen en gingen weer voorbij. Het waren heerlijk en rustige dagen, ieder in ons eigen ritme. Mijn vader kwam één dag eten omdat zijn kleindochter dat graag wilde, de tweede dag melde hij zich af, ook prima, we hebben eenvoudig en lekker gegeten.
Na kerst ben ik heerlijk een dag met Inge wezen "treinen", relaxen,lachen,eten,kletsen, gewoon de dingen waar wij goed in zijn! Dan voel ik mij weer even wie ik ben.

Zo anders was het verleden jaar, liever wil ik vooruit kijken toch kijk ik af en toe even terug, waar kom ik vandaan, waar ga ik heen.

Vandaag en dag thuis met mijn zoon, puber, draak, vuurspuwend gaat hij door het leven, voor hem is het eindelijk december en dan ook nog eind december, de mooiste dag van het jaar is over twee dagen.
Ik vind mijn kind niet leuk, ik lees en denk na, waar ligt het "probleem", is het zijn karakter, tijd van het jaar,puber leeftijd, is dit wie hij is, ligt het aan mij, mijn leeftijd, karakter.
Af en toe maakt het mij moedeloos, wat ik bij andere kinderen zo goed kan kan ik niet bij mijn eigen kind, hem in zijn waarde laten. Ik zeg vernietigende dingen en ben mij daar ook nog bewust van, geen excuus. Ik voel mij bijna niet eens schuldig.

Mijn vader gaat morgen naar Duitsland, hij "viert"Nieuwjaar bij mijn broer en zijn lieve vriendin, ik gun het hem zo, vluchten. Vluchten in drank en sterke verhalen, gelukkig is hij niet alleen.

Woensdag gaat onze SURVIVOR vakantie beginnen, natuurlijk aan zee. Niet alleen mijn dappere stoere kereltje is een survivor maar ook mijn lieve meiden. 2013,  ik wil wel eens af van het verdriet om Dylan zijn ziekte, het heeft ook goeds gebracht, dat ga ik meenemen.

2013 een nieuw jaar !!!

Bezinning

Gister op de kortste dag van het jaar, de dag dat de Maya kalender eindigde en de wereld zou vergaan heb ik mij bezonnen of bezint, in ieder geval ik had goede voornemens. Samen met mijn vriendin ben ik op stap gegaan naar Lemmer, gossie wat was het heerlijk, het idee alleen was al genoeg om te leiden tot ontspanning. Helaas wist ik mijn geboorte tijd niet en dus was een horoscoop lezing niet mogelijk (hé jammer) maar de kaarten spraken zich uit, overigens zonder nieuwe feiten aan het licht te brengen het was tenslotte de kortste dag. Bij het strand ritueel dwaalden mijn gedachten natuurlijk af, de dame voor mij leek in trance en liep zo langzaam dat ik alert oplette niet over haar heen te struikelen, ik wilde haar wel duwen of in halen maar ik wist de regels niet dus beleefd blijven.
Op weg naar het tweede deel liepen we heerlijk te kletsen over de honden op het strand, oeps, ssssttttt!!!! STILTE!!! HAHA, ik voelde me steeds blijer worden, ik wilde lekker stampen en spatten door de zee!! Ik weet niet of onze wensen verhoort zijn door het heelal maar leuk was het!!
Vervolgens zijn we maar niet meer naar het tweede deel van de sessie gegaan, dat was in ieders belang. We zijn lekker chocomelk met slagroom en een heerlijk broodje gaan halen.

Het was een prachtige dag, ik heb geleerd om te genieten van dat wat er nu is,van elke mooie dag.
2012 is bijna voorbij, een jaar waar veel ook echt aan mij voorbij is gegaan, ik heb mijn studie afgerond, was dat 2012 ? of al langer geleden ?  Het jaar waarin het een jaar geleden is geweest dat mijn moeder deze wereld verruilde voor rust. Een jaar van verdriet en ook van rust, rust die ik niet altijd kan vinden maar waar ik naar opzoek ben, mijn oudste kind ging uit huis, mijn middelste kind ging midweek wonen, voor beiden was het goed. Ook voor mij was het goed maar dat heb ik moeten leren aanvaarden. Mijn tante overleed, het verdriet van mijn vader, alles kreeg een plek.
De strijd die ik lever met mijn zoon, samen bewandelen we het smalle bergpad, ik wil niet dat hij valt, ook wil ik niet dat hij steeds tegen mij aan botst, ik trek aan hem en stoot hem af, hij zet zich af maar is bang om te vallen, in de toekomst zal het pad weer breder worden en kunnen we samen verder, nu moeten we samen leren hoe.

Terug kijkend was 2012 een goed jaar, minder plezier en meer overweging.
Gister heb ik voor het eerst het kind in mij weer gezien en gevoelt, dat was fijn.
Ik zal dit kind koesteren en onbevangen naar de wereld kijken.

Gemoed.

M,n gemoed is net zo wisselend als het weer, niet boos of chagrijnig maar op de rand van een dip.
Vrijdag heerlijk uit eten geweest met collega,s, het was geweldig en ontspannen, genieten, in de dagen erna realiseer ik mij hoe leuk het leven kan zijn. Dan baal ik van mijzelf, onrust onrust,
dus ga ik opruimen, helaas veroorzaak ik dan eerst nog meer troep, vervolgens gooi ik het bijltje erbij neer, gevolg meer onrust en troep!!

De leuke kant is er ook, van het geld wat we hebben gekregen op het survivor feest wilde ik graag met z,n vijven weg, genieten wanneer dat maar mogelijk is.
We gaan 2 januari naar Rockanje, lekker aan het strand, de honden mogen ook mee, als dat geen goed begin van het nieuwe jaar is!!
Gossie wat heb ik er zin in!

Tess valt steeds meer af, arme magere Tess, volgens mij heeft ze er zelf geen last van maar ook hiervan krijg ik onrust. Bmi, 17 !!  Vrijdag maar even naar de huisarts.

Nog een weekje werken en dan twee weken vrij!! Heerlijk uitslapen en chillen! Ook de naderende kerst levert dit jaar geen stress op, we doen wat we doen, m,n vader is welkom maar is niets "verplicht", dat ik dat verleden jaar niet heb kunnen bedenken.

Met Dylan kan ik op dit moment niet door één deur, VUURWERK!! GGRR wat heb ik daar een hekel aan. Best een lief mannetje hoor, maar nu even niet!!
Ik ben dan voor hem ook even niet zo,n leuke moeder.

Zo rommelt alles maar door.

Stil

Vandaag een mooie dag, samen met vriendin op stap, kleren gekocht voor m,n vader,m,n moedertje is trots op mij dat weet ik zeker. M,n vader loopt er met de "feestdagen"keurig bij!
Lekker een broodje eten en samen met m,n zoon gezellig warm in huis. Buurvrouw kwam langs met haar lieve meiden.
Vanavond begon het toen ik Stacy haar facebook las, Stacy en ik delen ons verdriet zonder woorden, het is zó stil, en toch draait de wereld door, ik "betrap" mijzelf er regelmatig op, wat moet ik zeggen, wat moet ik doen?
Lieve mam, toen ik bij je zat en jij langzaam afscheid nam van dit leven heb ik gezongen, het is zo stil in mij, die stilte is nooit meer weg gegaan en als ik het liedje hoor zit ik er weer, dicht bij jou.
De pijn komt af en toe maar die stilte is gebleven. De stilte van je laatste zucht, de achterlichten van de rouwauto in de nacht.