Een VLO!

De buurvrouw staat voor de deur, "we hebben een probleem".
Ik heb er wel meer maar toch probeer ik mij even te interesseren voor haar probleem.
Zij, haar dochter en moeder hebben vlooien!!! In ieder geval, ze hebben bultjes waarvan iemand heeft gezegd dat het vlooien beten zijn. Ja..............dat kun je een probleem hebben.
Ze kijkt de trap naar beneden en onnozel volg ik haar blik, dan valt het kwartje, mijn kwartje.
Al tien jaar woont ze hier en nog nooit een vlo gezien, en nu.................

Heb je de vlo gezien??? ik moet toch iets vragen.
Nee, niet gezien, het zit er vol mee zegt de buurvrouw nog eens.
shit, onzichtbare vlooien, nu hebben we echt een probleem.

Hmm, mompel ik eens, lijkt me gek, al zouden ze op de trap zitten, ze springen echt niet zo maar op de schoenen van een voorbijganger, of gangster in dit geval.
Ik pak mijn hondje en laat haat even kijken, zie geen vlo.
Verschrikt springt ze achteruit.

"Bij jou voordeur is het wel vies', zegt ze.
Dat klopt, daar kan ik niets op zeggen. Iedere dag sjouwen er een aantal pubers omhoog met gras en modder onder hun schoenen. Die schoenen doen ze trouwens keurig bij de deur uit,  stel dat mijn huis vies wordt, of nog erger dat er een vlo onder verstopt zou zitten.
Die vlo zou dan mijn huis infecteren en zich natuurlijk razend snel voortplanten en dan heb ik ook een vlooien invasie.Dan krijgen mijn honden ook vlooien, hé bah!

Ze gaat haar huis ontsmetten, alles moet in de was of vernieuwd.
Wow, heftig denk ik.
Anders komt er een verdelger zegt ze nog.
Wat zou die dan verdelgen denk ik.

Ik loop naar de beneden buurvrouw om verslag te doen, gierend hangt ze over het tuin hekje.
Wat een mop!!!! We speculeren even verder. Vlooien, onzichtbare super vlooien.
Haar moeder is net over gekomen uit wit Rusland ofzo, misschien dat zij ze mee heeft genomen??
Dat moet het zijn. Wit Russische onzichtbare super vlooien.
En dat zonder huisdieren.

20 Euro

Als je gescheiden bent krijg je een convenant, een persoonlijk wetboek, veel bladzijden met onbegrijpelijke taal. Dat is handig want dan heb je altijd een excuus,ik heb het niet begrepen, 
Er staan ook dingen in die echt wel te begrijpen zin:  Het kind is om de week het weekend bij de vader, van vrijdag middag tot zondag na het eten. Als blonde enigszins beginnend grijzende moeder begrijp ik die tekst prima, voor een donkere vader (misschien wel voor meerdere kleuren vaders) is dat lastig. Lastig te begrijpen en ook lastig toe te passen. Je pas gekregen vrijheid komt dan namelijk in het gedrang. Wat als je al plannen had? Zoals ieder weekend. Jij je kind niet in jou huis wilt hebben als jij er niet bent?

Daar is een eenvoudige oplossing voor, dan maak je 20 euro over naar je ex, zegt tegen je zoon dat je geld hebt overgemaakt en dat je hem zondag wel even op komt halen!!
Hoe eenvoudig is het leven als gescheiden man!!!
Dat die ex, (ik dus) dan naar de pin moet om het geld te halen is bijzaak en onbelangrijk.
Dat die ex dan wel rekening moet houden met de zoon is ook bijzaak en trouwens dat doet ze toch altijd? Lekker belangrijk!

Mijn zoon is blij en tevreden, hij heeft 20 euro en hoeft niet naar zijn vader. Zo eenvoudig is het leven van de man.
Ik moet zeggen, ik benijd ze niet. Ik hoorde een gesprek van zoon en vader waarin vader zei; jij doet geen .... voor mij!! Waarop mijn zoon zei; ik ben hier toch!
Dat maakt mij trots, trots op mijn zoon die het ook niet makkelijk heeft. Een gevoelige puber, die loyaal is naar zijn vader en zich afzet tegen zijn moeder, ik neem hem dat maar niet kwalijk omdat ik het begrijp, ik ben zijn veiligheid. Soms is het zo lastig samen maar we hebben het ook goed. Hij hoeft niet steeds boos te zijn, thuis kan hij zich ontspannen
Ik vind het onbegrijpelijk dat je opgeroeid met zonder vader. Als er kermis in de stad is heeft dat ook weer een voordeel, je hebt zomaar 20 euro!!

De buurman

Zoals de meeste mensen met mij heb ook ik een buurman, ik woon in een appartement (deftig woord voor flat) ik heb dus veel buren, eigenlijk meer dan mij lief is. Ik vind buren leuk om koffie mee te drinken of een biertje of om de post aan te nemen. Dit verhaal gaat over mijn buurman, hij houd mij namelijk erg bezig. nee, niet fysiek daarvoor is ons leeftijd verschil te groot maar ook onze lijfstijl.

In de tweede week dat ik hier was kwam de buurman aan de deur, ik weet niet meer wat ik dacht maar braaf als ik ben liet ik hem binnen en bood hem koffie aan.
De buurman had "last"van mij !! Ik begreep hem gelijk al niet, "last???' ik was hier nog maar net.
Eigenlijk had hij niet zozeer last van mij maar van mijn papegaai en van mijn hond.
De papegaai maakt geluid, eh,ja, dat doen papegaaien, de hond blaft, eh ja, dat doen honden.
Vergis je niet, dit is een intelligente man, hij studeert en geeft wiskunde!!!
De buurman voor mij liep op de vloer ( meestal doe je dat, van het plafond val je naar beneden) met schoenen met harde zolen, de buurvrouw daarvoor hing s, ochtends de was op het balkon.
Kijk, toen was ik eigenlijk de kluts al kwijt.
Gelukkig heb ik geen schoenen met harde zolen maar ook ik hang de was op, op het balkon of op een rekje aan de deur.

Na een poosje praten kwamen we tot de conclusie dat "woon' geluiden oké zijn maar die papegaai en hond daar moest iets mee gebeuren.
Tsja en wat doe je dan?? De papegaai, daar kun je niets mee, het beest leert steeds meer geluiden en als hij los gaat geniet ik enorm. Dat laat ik los. ( niet de papegaai, het idee dat hij overlast bezorgt)
De hond, daar kan ik mee aan de slag, ik heb mij verdiept in training methodes, corrigeren, afleiden met speeltje of koekjes, de hond heeft genoten!! ze ging steeds meer blaffen kom maar op met dat speeltje, nog een koekje graag!!!
De buurman bleef appen, er moet echt iets gebeuren, ik was verdrietig en boos. Stomme vent!!!

Samen met de beneden buurvrouw (met twee honden) spande ik samen, wat hebben we wat af geappt en gelachen maar tot een oplossing kwam het niet.
Twee weken geleden appte de buurman weer, ik werd woest!!! In drie zinnen gaf ik mijn gevoelens weer, niet mooie woorden, ik was er klaar mee!!

Ja, mijn hond blaft, nee dat is soms niet prettig, ze blaft niet uren, gewoon twee blafjes. De buurman schrikt daarvan, ja dat is lastig..... en bijzonder???  Ik bedacht nog om hem een koptelefoon te geven, dat zal hij vast niet waarderen.

Ik blijf nadenken en zoeken naar een oplossing want ik ben niet onaardig, de buurman trouwens ook niet. Tot dan blaft mijn hond en ga ik proberen mij niet te laten beïnvloeden en vooral te genieten van mijn plekje en mijn honden.

Mocht er iemand van een flat gesprongen zijn in nylan, dan is het misschien mijn buurman want de hond zal het niet zijn!!