Examen

Na negen maanden hard werken ben ik nu toe aan de examinering,het is niet meer spannend,wel veel werk.
Tijd zoeken en vinden valt niet mee,gelukkig raak ik er niet meer van in de stress,meestal komt het goed,mocht dit niet zo zijn dan ga ik in september gewoon verder.
Veel ontwikkelingen in huis,Tom is eindelijk naar Dr Santana geweest,nu hopen dat dit tot "iets"leid.
Volgende keer moet ik al mee,jammer,ik wil best wat toevoegen maar heb geen enkel belang bij relatie therapie.
Volgende week komt jeugdhulp,Stacy wil graag op zichzelf,een goede set denk ik,ze kan dan haar dingen doen zonder 'last" te hebben van ons,dat is niets persoonlijks,ze kan niet met Tom door één deur en dat is moeilijk als je met zijn allen in een huis woont,ik denk dat het haar goed doet en vooral rust geeft.Ze is aan genomen op het friesland college,nu nog stage afronden,dat ging natuurlijk niet soepel,we gaan er wel vanuit dat het goed komt en Stacy haar diploma haalt.
Dat zal een goede reden zijn voor een stedentrip!
Ook voor Tess komen er misschien veranderingen,midweek wonen bij boerderij kleurijk,dit alles hangt nog af van de perikelen rond het PGB,afwachten dus!
Puberende Dylan speelt ijshockey,besteed tijd aan z,n baardagaam en heel veel aan zichzelf.
Hij geniet van het leven,heerlijk om te zien.Hij is minder moe en heeft minder pijn,we hopen dat dit zo blijft.Op school heeft hij het licht gezien,wie had dat gedacht?
En ik? Ik heb veel geleerd,en ben daar nog steeds mee bezig.

Hoe eenvoudig je gelukkig kunt zijn.

Vandaag een zonnige dag.Ik moet nog veel doen voor school,de PROEVE,ik veel losse eindjes maar het geheel wil nog niet zo lukken.30 mei moet alles klaar zijn en moet ik mijn examen dossier inleveren,dan volgt nog HET examen.Ach,ik haal het vast,ik heb zoveel werk verricht de afgelopen 9 maanden,en anders ga ik verder in september.
Ondertussen had ik bedacht dat ik wel iets meer kon bewegen (minder wegen),gelukkig heb ik een oudste dochter die ook iets meer wil bewegen,gister zijn we dapper op weg gegaan op skeelers,vandaag deden we de wandel schoenen aan.Dat maakt al gelukkig.
Tess was naar Ut&Thus,dat maakt haar gelukkig (mij trouwens ook) Dylan had drie vrienden op bezoek,tegen het eind van de middag wilden de jongens zwemmen,we hebben geen zwembad meer dus de plas in het volgend dorp was een optie,Dylan heeft gelukkig meerdere zwembroeken en omdat deze jongens flink in de groei zijn waren er ook genoeg fietsen.
Ik kon mijn nieuwsgierigheid natuurlijk niet bedwingen en gelukkig had ik een goed excuus,ik moest Tess ophalen.Bij een vlonder in de toegang naar de plas zag ik mijn zoon springen,plons!
Ik kon het niet laten om even te stoppen.Vier prachtige pubers in wording maar ook nog zulke ventjes,wat hadden ze een plezier.Met tranen in mijn ogen reed ik verder,wat heb ik toch een mooi bijzonder kind,een vechter,een overwinnaar,wat ben ik dan gelukkig dat dit mooie ventje deel uitmaakt van mijn leven,dat hij zo kan genieten,dat hij niet moe is en geen pijn heeft,maar blij,heel blij.
Morgen begint school weer en moet hij weer training en als ik hem dan de trap op moet helpen denk ik aan dit mooie bijzondere moment,mijn zoon en drie van zijn vrienden,zo blij,zo gelukkig!

13 Mei

Vandaag is het Moederdag.
Niet dat wij er veel aan deden maar het is toch een speciale dag.
We kwamen altijd voor koffie,iets lekkers,een bloemetje,de kids
namen ook altijd iets mee,je was en bent zo belangrijk in hun leven.
Ik had Pa niets verteld,ik hoopte dat hij het niet zo door zou hebben,
hij heeft veel verdriet,je sterfdag,de dag van je afscheid,zijn verjaardag,
jou verjaardag.
We hebben gezellig gebarbecued zoals we met jou ook gedaan zouden hebben.
Samen met Tess ben ik nog even bij jullie plekje geweest,het ligt er prachtig bij!
Lieve mam,je bent onmisbaar en we missen je enorm,we weten ook dat je dicht bij ons
bent en ons soms even aanraakt,daarvoor ben ik dankbaar!
Groetjes daarboven en tot ooit!! XXX.

Leven en dood.

Het leven is ons gegeven,daar hoef je niets voor te doen,de dood is een gegeven,dood gaan we allemaal.
Natuurlijk denk ik vaak aan mijn moeder,haar dood kwam voor haar te vroeg,dat heeft ze steeds gezegt.
Ik denk vaak,wat wilde je nog doen? Wat maakt een leven mooi,leuk,bijzonder,of zwaar.
Mijn waarheid is niet de waarheid van een ander.
Ik ben niet bang voor de dood,wat zou mijn dood teweeg brengen? Tijdelijk verdriet,maar het leven gaat door.Mijn kinderen zullen zich waarschijnlijk net zo voelen als ik,dat is pijnlijk.
Zouden ze hun leven "gewoon"door kunnen leven? Of levert het een trauma op?
De dood van mijn moeder heeft voor mij geen trauma opgeleverd,de ziekte van mijn zoon wel,hij leeft nog,mijn moeder niet.Ik mis mijn moeder,mijn zoon kan ik elke dag lief hebben en kussen.
Sommige dagen zou ik best even willen kijken,op die plek,de plek na de dood.
Ik heb geen doods wens,er zijn dagen dat ik ook geen leven wens heb,misschien ben ik wisspelturig?
Nee,dat is het niet.Het heeft te maken met wat ik uit het leven haal,waar wordt ik blij van? Wat geeft mij voldoening? Daar ben ik nog niet uit. Misschien heeft het te maken met mijn leeftijd,ik zoek en denk nog even verder.

Paaseitjes

Ik doe mijzelf graag geloven dat ik geen stress eter ben,wat,eigenlijk wil ik mijzelf doen geloven dat ik geen stress heb!
Dat heb ik dan ook niet,maar de 0,518kg paaseitjes die ik van Stacy gekregen heb zijn geslonken tot een paar gram,het ergste is.....,ze zijn niet eens bijzonder lekker.
Ik denk dat ik een gewoonte eter ben,hap,kauw,slik,dat denk ik!
Gister was een super dag,koffie,beetje school,schoonmaken,koffie,schoolwerk,routine dus.
Vandaag was ik de routine kwijt,misschien ligt ie nog op het nachtkastje maar dat is dus niet handig,
positief als ik ben denk ik dan maar,morgen weer een goede dag!
Morgen ga ik naar de camping,misschien krijg ik wat gedaan als ik alleen ben,trouwens in een caravan valt verder ook niet zoveel te doen.Dat gaat lukken!!!