~*♥*~ Fly with me - Lena's song ~*♥*~

Lieve Mam,

Twee jaar alweer ben je niet meer bij ons, we missen je iedere dag.
Als dochter voel ik me soms zo eenzaam,zonder jou, zonder moeder,
alle kleine en grote dingen die we samen konden delen, mijn leven is zo
veranderd, we doen allemaal ons best maar niets zal meer hetzelfde zijn
of worden. Ik weet dat je over ons waakt en vaak bij ons bent, ik wil je graag
nog eens aanraken,voelen.
Neem me mee Mam, op een nacht,in mijn dromen en laat me zien waar jij nu bent!
Voor jou dit liedje, ik houd van je! XX

,Tis zo ,Tis

Tess bleef de hele week thuis en is nog thuis.
Ondertussen heb ik al wel een idee wat er aan de hand is,
juf vraagt nog steeds, ondanks ons uitdrukkelijke vraag dit niet te doen,
waarom Tess niet 5 dagen naar school komt, ook benoemd ze regelmatig dat Tess
met het openbaar vervoer zou moeten kunnen reizen.
Misschien heeft ze zelf nog een Tess in de aanbieding, die van mij wil ik graag oud zien worden!
Deze periode thuis doet haar goed, ze eet  prima, en kletst me de oren van het hoofd, gelukkig dat ze nog moe is van de bronchitis en regelmatig even slaapt. (kunnen m,n oren rusten)
Dylan ging braaf naar school en mopperde zelfs niet over het fietsen.

Zelf rommel ik dan ook prettig de dagen en weken door.
Op het werk is het wel chaos, ziekte,geen invalkrachten, niet extra mogen werken, maar in geval van nood ineens weer wel, dan geen vrij mogen nemen maar wel moeten nemen, snappen jullie het nog?
 Mijn collega,s en  ik snappen er niets meer van!
Morgen is de sterfdag van mijn moeder, ik was niet vrij maar had gewerkt voor een collega, toen was ik ineens wel vrij. Wat voelde het fijn om dinsdag de deur van het KDV achter mij te sluiten met de illusie bijna een week vrij te zijn. Helaas wegens ziekte moet ik morgen werken, ziek zijn is niet fijn, toch wil ik ook wel eens een paar ziektekiemen!   Maar Tis zo tis !

Balans zoeken

Vandaag was Dylan thuis, ziek...... voor hem is ziek, moe,heel moe.
Ik probeer hem nog te stimuleren naar school te gaan maar er is geen beweging in hem te krijgen,
ik raak gefrustreerd maar bel toch naar school,hier is geen beginnen aan.
Tegen de middag belt de zorgboerderij, Tess is waarschijnlijk ziek, ze klaagt, huilt en eet niet,
dus ga ik haar halen.
Op weg naar de zorgboerderij heb ik alle tijd om na te denken, Tess gaat dit weekend dus ook niet naar Ût&Thûs, dat zijn 4 dagen thuis, dinsdag avond is er paasviering, woensdag wil Tess dan thuis zijn, donderdag kan ze dan beter thuis blijven want vrijdag is ze weer vrij, als ik het bedenk moet ik al erg mijn best doen om alles op een rijtje te houden, voor Tess is dat dus nog meer onduidelijkheid.
Maar even zien hoe deze dagen gaan en hoe ik ermee om kan gaan, daarna denk ik wel verder.

Op weg naar huis gaan Tess en ik even langs de winkel, Tess eet slecht en dus kopen we eten en drinken wat Tess lekker vind, ik overtuig Tess ervan dat je bepaalde zachte dingen kunt eten met keelpijn.
Poffertjes ,kaaschips en appelsap, niet het gezonde spul, calorieën wegen nu even zwaarder en gelukkig is Tess dol op fruit smooties. Tess begint direct aan de chips, morgen begint de lente verteld Tess, dan kan ik mijn jurk weer aan!!! Wat zou dat toch heerlijk zijn, lente, de jurk aan, ijsjes eten, buiten koffie drinken, fluitende vogels, ja, morgenvroeg wordt ik wakker en dan is het LENTE!
Als dat toch waar is......dan mag Tess wel TWEE weken thuis blijven!

Ondertussen twijfel ik toch een beetje aan Tess haar ziek zijn, "Je bent dus een beetje schoolziek"?,
probeer ik, "NEE"! zegt Tess " ik heb griep, ik had vanochtend 37,3 en onder mijn arm 36,2., koorts dus!". Ja, beaam ik, je bent ziek!

Ik heb nu nog plezier om mijn bijzondere kind met griep, nu maar hopen dat ze ons niet allemaal aansteekt.

Super en een deukje

De dagen zijn goed, de tijd vliegt voorbij.
Ik ben mij daar bewust van, "vroeger"dacht ik altijd, nu gaat het goed, vasthouden! Ondertussen weet ik dat het zo niet werkt, nu denk ik genieten!
Dat lukt aardig, terwijl op mijn werk faillissement op de loer ligt, er geen vakantie of vrije dagen opgenomen mogen worden, werk ik relaxed verder, wie dan leeft die dan zorgt.
Stacy heeft een nieuwe leuke vriend, ze eten,leven,koken,slapen, samen, heerlijk voor deze twee jongeren,
carpe diem!! Ook heerlijk hier, een blij kind is een ontspannen kind.
Tess, tsja, Tess, pijntje hier en daar, op donderdag wordt het zwaar en wil Tess het liefst naar huis, daar heb ik een oplossing voor...... beamen! Ja, het is zwaar Tess, maar gelukkig nog één nacht en één dag, dan vieren we dat het vrijdag is met iets lekkers bij de koffie!
Dylan heeft zijn winter dip, net als velen van ons. Hij heeft wel een voordeel......, ooit lang geleden was hij ziek, daar is ie nu nog moe van, voor hem is vrij-dag letterlijk, vrij- dag! het werkt nog steeds.
Tom is moe-deloos, da,s lastig voor hem.

Volgende week is de sterfdag van mijn moeder, ik heb nog nagedacht of ik er iets mee moest, ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dat zelf mag bepalen, dan moet er dus niets!
Omdat ik gewerkt heb voor een collega heb ik deze dag opeens zomaar vrij, dat kan toch bijna niet toevallig zijn ? Ik "moest" vrij!
Handig, die kosmos.

Ik kan maar één ding concluderen, het gaat goed met mij!

Vandaar dat ik heb besloten om te gaan afbouwen met mijn pillen, ik denk ze niet meer nodig te hebben.
Nu weet ik al uit ervaring dat afbouwen langzaam moet gebeuren, dat doe ik dan ook maar.

Toch kreeg mijn blije gevoel deze week een deukje, mijn Amerikaanse zusje kreeg afgelopen week te horen dat haar kindje een neuroblastoom heeft, een zeldzame vorm van kinderkanker.
Dat doet pijn, wat zou ik graag bij mijn Amerikaanse familie zijn, iets kunnen betekenen, delen, zorgen,
Gelukkig bestaat de computer en is contact snel en mogelijk.
Voor nu stuur ik liefde en kracht.

Inzicht

Afgelopen week heb ik goed proberen te "voelen' naar mijn gemoeds toestand.
Dat is aardig gelukt denk ik, op maandag en dinsdag werk ik, maandag was een lange dag met aan het
eind nog een vergadering, samen met twee collega,s heb ik om half zeven frietjes gegeten, gezellig, de vergadering was om kwart voor negen afgelopen. Vermoeid maar voldaan kwam ik thuis.
Op dinsdag heb ik s,ochtends vrij, meestal slaap ik dan wat langer, heerlijk in een stil leeg huis, ik slaap niet diep maar ben mij bewust van mijn gedachten en van het feit dat ik niet gestoord wordt door een, mahaam !!. S,middags werk ik, ik geniet van de kinderen, hun plezier, gepraat, liefde en vooral ongekende nieuwsgierigheid en onbevangenheid. S,avonds ga ik naar mijn vader. Deze dinsdag was Tess thuis gekomen, normaal is zij in het logeerhuis, nu moest ze op woensdag naar de oogarts in het mcl.
Ik ben  blij, mijn lieve Tess.  Tess praat, vraagt, checkt agenda,s (ook die van mij) wil weten welke kinderen er op mijn werk waren, verteld ondertussen over Tom zijn agenda en basketbal, al gauw ben ik de draad kwijt, nee school is niet leuk, ze wil niet terug naar de andere school en haar lies doet pijn, ze heeft zich verstapt bij gym en vind gym stom, ze mag van Tom niet mee naar basketball want hij moet om acht uur weg naar Nieuwegein en dat is te lang, stage is niet meer leuk en te ver want dan doet haar knie zeer.
Ik ga naar bed. Tess komt vragen of ik een smoothie wil maken met appel,peer en banaan maar zonder mandarijn dat vind ze vies, ik doe een kussen over mijn hoofd. Mijn zoon gaat douchen, zachtjes komt hij binnen, hij fluistert welterusten geeft mij een kus en vertrekt naar de badkamer, zijn handdoek zit tussen de deur en hij open deze om met een klap weer te sluiten, en nog eens en nog eens, vervolgens zingt hij luid terwijl hij geniet van de warme stralen, na een poosje trommelt hij op de douche deur een ritme en eindigt met een luide gil. "Normaal " kan ik erom lachen, mafkees, heeft niet door hoe luid hij is. Hij komt nogmaals binnen en zegt, "slaap lekker" ik antwoord niet en dus geeft hij mij een kus en zegt nog eens, " slaap lekker" Slaap lekker, jongen.
Woensdag breng ik mijn zoon naar school, om half negen zit ik bij een vriendin op de koffie, hier kan ik gewoon vriendin zijn en ben ik zelfs om half negen welkom voor koffie. Tegen half elf moet ik naar huis, Tess moet uit bed en onder de douche. Ik stimuleer en motiveer, ik blijf rustig en geduldig. Dan haal ik Dylan weer uit school. Gelukkig heeft Tess gedoucht en kleren aan, nu nog haar kammen en tanden poetsen zodat we naar het mcl kunnen.  Op de terug weg vind Tess dat ze kipnuggets heeft verdiend, dat vind ik ook.
Op donderdag ochtend gaat mijn wekker kwart over zes, dat is niet helemaal mijn tijd, beter gezegd dat is helemaal mijn tijd niet, maar Tess moet om kwart over zeven in de taxi. Ik zal de details besparen maar mijn geduld was ver te zoeken, Tess ging niet opstaan, zere lies,knie, ze ging niet gymmen, de taxi kwam te vroeg ,school is stom en eten wilde ze ook niet! Gelukkig zat Tess toch op tijd in de taxi met een briefje dat ze niet hoefde te gymmen, ik geef haar een kus en ze zegt nog, "ik denk dat ik wel mee ga gymmen", super, zeg ik nog, met een rode waas voor mijn ogen. Brave Dylan stapt op de fiets naar school, dat is wijsheid.
Ik neem een kop koffie en denk aan het liedje van blof, hier is mijn huis. Een half uur te vroeg ben ik op mijn werk waar ik blij begroet wordt door zeven peuters.
Vandaag vrijdag is mijn "vrije"dag, ik geniet van mijn logeer papegaai, koffie, en vooral rust.
Om half acht huilt mijn zoon, hij heeft hoofdpijn en is moe, ik geloof hem, ik ben ook boos, waarom?!
Waarom wordt hij zo snel moe ?? Hij heeft twee keer naar huis gefietst en één keer naar school en terug,
moet ik hem geloven, of niet? Ik geloof hem en bel naar school, samen blijven we thuis. Ik ga nog even naar bed, hier kan ik denken. Mijn inzicht is pijnlijk, hoe ga ik hier mijn weg in vinden?