Mijn vader heeft een boekje, een klein opschrijf boekje. Het ligt bij hem op tafel.Soms kijk ik er even in, ik weet niet of dat mag, ik weet niet of hij het weet. Misschien zou hij het wel willen, ik weet het niet. Hij schrijft erin, in zijn prachtig fonetisch handschrift, een kijkje in zijn leven, tenminste dat denk ik. Mooi vind ik het wel, ooit hoop ik het hele boekje te mogen/kunnen bekijken en lezen.
Bovenstaande tekst las ik erin, zo mooi,zo bijzonder, ik moest het even delen, uit liefde, voor mijn vader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten