De mooiste dag

31 december, voor mijn zoon de mooiste dag van het jaar, al zolang hij besef heeft van vuurwerk.
Om zes uur staat hij op, hij legt zijn vuurwerk op volgorde, in stapels per dagdeel of deel daarvan, hij komt thuis voor oliebollen en in de middag voor een rust moment, pluk de dag! De mooiste dag!
Helaas is hij niet jarig, dat zou de mooiste dag nog mooier maken.

Al weken verkoopt hij van alles via marktplaats, niet meer nodig ? Weg ! Zijn vuurwerk bestelling stijgt, gosh wat wordt hij er blij van.
Voor tien uur gaat hij de straat op, het maakt toch niet meer uit nu de regel vanaf tien uur veranderd is in zes uur.

Dat is trouwens belachelijk, bedacht door een bejaarde politicus, schandalig, en de jeugd dan?
De jeugd van nu heeft toch al geen vrijheid meer. Er zijn vuurwerk  vrije vakantie parken, stuur ze daar maar allemaal heen, al die zeurpieten die niet meer weten hoe het voelt dat prachtige vuurwerk aan te steken, de spanning en de daverde knal ! Aah, heerlijk. En dan even kijken hoeveel er nog ligt op die prachtige stapel, de rilling over je rug, de kennis dat dit nog uren door kan gaan. Losse knallen, harde knallen, veel knallen en af en toe een pijl. Wat een mooie dag, de mooiste dag!!

Ik geniet, van mijn zoon en zijn drukke gepraat, vieze voetstappen, vele knallen, eindeloos verteld hij hoeveel hij nog heeft en de vele uren het zal duren alles te laten knallen. Deze dag heeft hij maar weer en dan nog weer 364 dagen om zich te verheugen op oud jaardag van volgend jaar.

Ik verheug mij alvast op morgen! Daarna geniet ik van 364 dagen geen vuurwerk, en die ene dag, de mooiste voor mijn zoon.

HOHOHO

Kerstdag, het is zover. De week voor kerst vind ik lastig, ik probeer er los van te komen maar tot nu is het nog nooit helemaal gelukt.
Ik moet zeggen, het gaat wel iedere jaar beter, dus er is zeker hoop voor de toekomst!

Zaterdag kwam mijn vader, "Peter mag zes weken niet auto rijden, ik ga hem ophalen uit België".
Natuurlijk, daar gaan we weer, dacht ik gelijk. GRRRR. Peter moet ook nog naar Duitsland gebracht worden, wanneer zal dat dan zijn? Mijn vader komt tweede kerstdag altijd bij ons, ik hecht niet veel waarde aan traditie maar wil graag dat de kinderen dit later herinneren, Pake kwam en we hadden plezier, herinneringen moet je kweken en voeden dan blijven ze hangen.
Door de jaren heb ik wel geleerd mijn tijd te eisen anders wordt er aan je voorbij gegaan.

Ik waardeer de telefoon van mijn vader op en wens hem goede reis.
Twee dagen later belt hij, ze zijn in Menaldum. S,avonds ga ik erheen. Ik ben niet altijd blij met mijn broer, maar ook hij is wie hij is, hij is de zoon van mijn vader, zorgen kind. Het is oké, nu, na al die jaren kan ik het hele plaatje zien. Het is een mooi moment, mijn broer is gezellig en lief.

Als ik op kerstavond naar bed ga voel ik me rijk, alle drie kinderen zijn "thuis".
Ik sta op om even rustig te genieten van mijn koffie moment, samen met mijn geliefde Rocky,
dan mis ik mijn moeder, wat zou ik haar graag nog even aanraken en horen, haar gemopper, elk jaar hetzelfde vertrouwde tafereel, dat waar ik zo,n hekel aan had maar nu zo mis.

Stacy en ik maken samen de lekkere dingen voor de brunch, Tess en Dylan komen mopperend uit bed. AAHH, zo vertrouwd, hart verwarmend. We ruimen op en gaan allemaal onze eigen gang.
Straks een filmpje kijken met Tess en vanavond weer aan tafel. Beenham en speklapjes, Tess vind ze heerlijk !! Morgen haal ik mijn vader, Irish koffie op kerst, kan niet missen, ik ben de BOB, hoezo een hekel aan traditie, dan even niet!!!!

Ik denk dat kerst nog zo erg niet is, just a state of mind!!!!

Merry X mass to all of you!!!   XXX

Alweer December.

Daar gaan we weer, Sinterklaas is gelukkig geweest en was eigenlijk best gezellig.
We hebben het gevierd bij vrienden, me and the kids. De kleine kindertjes mochten gewoon lekker open scheuren en het spelen kon beginnen. Dat is ook de bedoeling van Sinterklaas het kinderfeest!

En dan nu, kerst op komst. Het leuke van kerst, lekker eten en rustig aan. Afgelopen week hoorde ik de beste opmerking, natuurlijk afkomstig van een kind, "met kerst vier je de geboorte van de baby van de kerstman"!!! Oh yes !!! Kijk daar wordt ik blij van. De kersman baby.

Stacy komt met kerst thuis. Natuurlijk moet er een boodschappen lijst gemaakt worden.
Stacy houd ook wel van lekker eten. Ze heeft met sinterklaas niet veel gegeten, dus, dat moet met kerst ingehaald worden, want stel dat je niet aankomt dan heb je met nieuwjaar niet een goed voornemen. Ingewikkeld hoor als die feestdagen.

Ik houd maar overal rekening mee en reken op niets dan komt het altijd goed.
Dylan wilde een kerstboom, hij heeft hem ook versierd, een echte nordman, de boom is verbazend wit maar met lichtjes en hier en daar een bal mag ie er zijn.

De kerst komen we wel door.

Vervolgens gaan we voor oud en nieuw, het oud ben ik wel zat, nieuw kan alleen maar beter worden.
Ik probeer mij niet te bemoeien met de vuurwerk verzamel woede van mijn zoon. Het voordeel,...
hij verkoopt van alles om geld te sparen wat hij dan niet heel lang spaart maar gelijk uitgeeft aan vuurwerk. Daar staat oud dan waarschijnlijk voor, de oude rommel die je weg doet.
Ik zeg DOEN! Ik moet ook de zolder nog maar even op.

Eigenlijk heel stiekem zou ik wel heel dronken willen worden, en spacecake eten en iets roken  en dan wil ik geschminkt als zwarte piet met een kerstman pak met elven vleugels en de mijter van de sint en dan val ik op 1 januari in slaap , ik zal wel niet wakker worden gekust, of nou ja misschien door de hond dat zou kunnen, dan schrik ik wakker van de hond zijn slechte adem. Dan wordt ik wakker op een tropisch eiland door het geroep van mijn papegaai Rocky want die was ook dronken en high, en dan leven we nog lang en heel gelukkig op kokosnotenmelk maar wel met warme voeten !! Ja, dat zou nou wel heel geweldig zijn. Ik zal een briefje sturen naar de kerstman en hem feliciteren met zijn baby en dan vraag ik gelijk even of hij dat kan regelen!

Sinterklaas en Tess

Als ik Tess op 3 december op haal van de boerderij zegt ze, "nog twee nachtjes dan gaat Sinterklaas weer op de stoomboot". Ik kijk opzij, (we zitten in de auto) een beetje verbaasd, "ja, dat is waar, een heel klein stukje"." Nee", zegt Tess," naar Spanje, dat is best ver hoor". Tess! Sinterklaas is niet echt, dat weet je toch?" Sinterklaas is iemand verkleed in een pak van Sinterklaas, zwarte Piet is ook niet echt, gewoon iemand verkleed in het pak van zwarte Piet." Ja, dat weet ik", zegt Tess.
"In dat pak is het Sinterklaas en die gaat weer terug naar Spanje, om uit te rusten".
Eigenlijk is het leven heel logisch, Sinterklaas bestaat, de kerstman vast ook, wat je ziet is er, wat een ander ook zegt, zo eenvoudig. Thuis heb ik koffie gedronken en pepernoten gegeten, de echte !!

Lang geleden

Soms heb je dat, doen dingen niet hun ding.
Zo ging het met mijn blog, ik kon er wel op maar niet in, geen nieuwe berichten dus.
Natuurlijk heb ik gegoogeld en gezocht, nieuwe wachtwoorden en een mail, helaas,
gelukkig heb ik dan nog altijd een laatste troef....., INGE!!!
Het is gelukt, Inge heeft mijn blog gered, nu kan ik weer berichten.

Tussen mijn laatste bericht en nu is er weer veel gebeurt in mijn hoofd en in mijn leven.

Eerst een systematische werk avond, JAAAA..., da,s best lastig, iets met een systeem
en dat samen met werk, op een avond.  ??????????????
Samen met "coach', Jan ging ik op weg, deze avonden horen bij zijn opleiding en hij dacht/vond mij
een geschikte kandidaat,  waarbij mij het woord doelwit toepasselijk leek maar ik ging wel uit vrije wil.

Als je bekend bent met familie opstellingen dan kan er nu een lichtje gaan branden.
Met drieëntwintig mensen zaten we in en halve hele grote cirkel.  Als je iets "in" wilde brengen mocht je een gekleurd matje pakken ( braaf,braaf, ik nam een kleurtje)

Het feest kon beginnen.

De inbrenger verteld kort iets over zichzelf en verteld vervolgens zijn/haar vraag.
Dit kan bestaan uit, waarom voel ik mij eenzaam, waarom kan ik geen afstand doen van.....,
ik ben verdrietig,boos etc maar weet niet waarom, zo kan dat gaan over alle systemen waarin wij mee draaien in dit leven.
De inbrenger kiest mensen uit het publiek die vervolgens een rol gaan spelen maar niet weten welke,wie wat of waar. De dame die dit leid stelt aan de "spelers"vragen als wat voel je, wat gebeurt er ? Vervolgens ontpopt zich een tafereel wat aan de inbrenger inzicht geeft in zijn/ haar leven.

Heel bijzonder en zo simpel! Toneelstuk van het leven! En je hoeft er niets voor in te studeren!

Als ik graag iets wil kom ik nooit aan de beurt, ik win geen bingo, loterij, prijzen via facebook,
geen gouden handdruk, geen mazzel.
Op de vraag, "wie wil er iets inbrengen"? steken mensen snel hun hand op. Ik kijk om mij heen en denk, hun inbreng is vast belangrijk, ik ben alleen heel nieuwsgierig. Dus, ik steek mijn hand maar een heel klein stukje omhoog. Bij de derde ronde let ik even niet op mijn hand, deze komt net iets hoger dan de keer daarvoor en voor ik kan knipperen zegt de dame met de leiding, "kom maar".

AAAHHH, ik,ik ben aan de beurt. liever had ik de bingo,loterij,prijs of gouden handdruk.

Ik ben braaf, heel braaf, met mijn gekleurde matje schuifel ik naar voren, dat schuifelen komt overigens door mijn zere voet.Ik neem plaats in de regisseursstoel en mijn toneelstuk kan beginnen.

Ik ben Sandra Simpson, getrouwd, drie kinderen, 47, kom uit Beetgum. Natuurlijk vraag de leiding naar mijn naam, nee, niet Sandra,dat is vrij normaal.  Simpson,  ik ben getrouwd met een Amerikaan.
OOh, Amerikaan, waar komt hij vandaan ? Uh, Amerika ? Nee, Waar komt hij oorspronkelijk vandaan? Gelukkig is Tom niet aanwezig en dus durf ik het wel te zeggen, Afrika.                    
 Afrika ??
waar uit Afrika? 
Dat weet ik niet en Tom ook niet, Tom is Amerikaan BASTA!

Twee mensen mocht ik kiezen, ik koos een man en vrouw. Ik kreeg drie kleine stukjes papier, deze gaf ik aan drie mensen, ze mochten het papiertje niet lezen, ik wel, Nederland, Amerika, Afrika,
de "spelers"bewogen zich door de ruimte en gingen ergens staan. Nu begon het stuk, wat voel je? wat gebeurt er? De man stond voor mij, de vrouw erachter, de vrouw liep rond, ze leek onrustig, de man stond stijf stil, Amerika en Nederland stonden in de buurt, Afrika stond heel dicht bij de man.
Bij de vraag, wat voel je ? Zei de man dat hij het héél erg warm had!! Ik viel bijna van mijn stoel, van verbazing en van het lachen, die man was Tom!!! Hij stond voor Afrika!! Ik was de vrouw!
Ik koos nog drie mensen, de kinderen. Op de vraag aan "Tom" of hij om wilde kijken draaide hij zijn hoofd met de meest vreselijke blik, alsof er een bedorven zeemeermin achter hem stond !! Oh en hij was ook wat moe en zijn pink deed zeer !!! Hoe ik mij voelde als enige blanke binnen ons gezin,     als het zwarte schaap !!!!  Ik had vreselijk veel pret maar ja ik kon daar natuurlijk niet zitten te proesten van het lachen, het was ook pijnlijk, vooral het deel van de kinderen, wat ik wilde meenemen uit deze sessie was nog een vraag, een les voor mijzelf, een duidelijke les, wat een sukkel ik ben geweest en dat ik moet maken dat ik weg kom uit deze situatie.

Bijzonder, anders kan ik het niet noemen, ik keek naar een deel uit mijn leven, een situatie, eigenlijk de situatie. Het deed pijn maar was ook grappig, weer een les geleerd!!

Mooi ook hoe het publiek zo,n sessie beleefd en mee leeft, het creëert een band, ik heb nog fijn na gepraat met mensen die ik niet ken en die mij niet kennen maar die even deel hebben uitgemaakt van mijn leven.