De mooiste dag

31 december, voor mijn zoon de mooiste dag van het jaar, al zolang hij besef heeft van vuurwerk.
Om zes uur staat hij op, hij legt zijn vuurwerk op volgorde, in stapels per dagdeel of deel daarvan, hij komt thuis voor oliebollen en in de middag voor een rust moment, pluk de dag! De mooiste dag!
Helaas is hij niet jarig, dat zou de mooiste dag nog mooier maken.

Al weken verkoopt hij van alles via marktplaats, niet meer nodig ? Weg ! Zijn vuurwerk bestelling stijgt, gosh wat wordt hij er blij van.
Voor tien uur gaat hij de straat op, het maakt toch niet meer uit nu de regel vanaf tien uur veranderd is in zes uur.

Dat is trouwens belachelijk, bedacht door een bejaarde politicus, schandalig, en de jeugd dan?
De jeugd van nu heeft toch al geen vrijheid meer. Er zijn vuurwerk  vrije vakantie parken, stuur ze daar maar allemaal heen, al die zeurpieten die niet meer weten hoe het voelt dat prachtige vuurwerk aan te steken, de spanning en de daverde knal ! Aah, heerlijk. En dan even kijken hoeveel er nog ligt op die prachtige stapel, de rilling over je rug, de kennis dat dit nog uren door kan gaan. Losse knallen, harde knallen, veel knallen en af en toe een pijl. Wat een mooie dag, de mooiste dag!!

Ik geniet, van mijn zoon en zijn drukke gepraat, vieze voetstappen, vele knallen, eindeloos verteld hij hoeveel hij nog heeft en de vele uren het zal duren alles te laten knallen. Deze dag heeft hij maar weer en dan nog weer 364 dagen om zich te verheugen op oud jaardag van volgend jaar.

Ik verheug mij alvast op morgen! Daarna geniet ik van 364 dagen geen vuurwerk, en die ene dag, de mooiste voor mijn zoon.