Eigenlijk was het dat ook, Drachten, negen uur s, avonds, één scheids die constant voor "lopen'
floot (de bal moet eerst de grond raken) als de fluit ging riepen we in koor, LOPEN!!! Best grappig,
het is dat je tijdens het rennen niet kunt eten en drinken maar chips en cola berenburg was op zijn plaats geweest! Een prima wedstrijd waarin iedereen zijn "ding"deed, een gewonnen wedstrijd.
Basketballen kan ik gelukkig zonder denken, ik sjok heen en weer en doe mijn ding, beetje babbelen af en toe rebounden ( de bal pakken als ie mis gaat) en een beetje scoren. Het was leuk en gezellig.
In mijn state of mind gaat het fout als ik dan stop, al mijn gedachten en emoties nemen een vlucht, buitelen over elkaar en tetteren in mijn hoofd. Vreemd spul die hersenen.
Na het douchen moet ik eerst de buitenlucht in, grr.
Het voelt alsof ik een snelle Jelle heb gegeten ( uit de reclame), ik wil naar ijsland schaatsen
(helaas geen ijs of schaatsen) of de oceaan over zwemmen, ( geen oceaan)
Rennen kan ik niet meer en schreeuwen of schelden ongepast (ik heb mij ondertussen aangepast)
grr.
Er zijn geen opties, slikken en doorgaan.
De coach geeft ons een drankje, later geeft hij mij een knuffel, k.. emoties, natuurlijk moet ik huilen.
Gelukkig speel ik in een team vol lieverds, knuffels zijn goed.
Het snelle Jelle effect is weg, gelukkig, het is een rot gevoel en honger heb ik al allerminst.
Morgen een nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuwe emoties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten