Het was weer zover, bleepbleep, niets vermoedend kijk ik op mijn telefoon, mijn nekhaar gaat overeind, shit!
Mijn hond heeft geblaft, en wordt gecorrigeerd (dat dan weer wel) maar het geluid dringt door, irritant, zwaar irritant, nagelbijtend haaruittrekkend irritant. En behalve dat, die papegaai!!! vreselijk!!! Dat beest praat niet alleen maar hij fluit ook nog!! Schandalig!
Nou dat is niet het enige, hij boert, haalt zijn neus op en laat scheten, vreselijk.
Nee, buurvrouw, u hoeft ze niet te laten afschieten maar.......doe er iets aan!!
Hij zit in de acceptatie modus...... a c c e p t a t i e m o ... DUS , dus als je het achterste voren leest,
hij zal het accepteren.
Dat is mooi, dan heb ik geen sores meer. Kan ik genieten van mijn woonplek, mijn hond en mijn papegaai.
En ik maar denken dat mijn leven vreselijk is. Gelukkig sta ik weer met beide benen op de grond.
Ik heb een woon plek ( oke een eigen bed zou mooi zijn) een hond een papegaai, een auto (eh, die moet wel even gemaakt) een lolstoel, vrienden, drie lastige kinderen een baan, nou ja en nog wel meer ( vooral gedoe)
De buurman heeft wel een huis, een auto en een baan en heel veel sores, een blaffende buurhond, pratende buurpapegaai en een vreselijke buurvrouw met vreselijke kinderen.
Ik denk dat hij mij net een oplossing heeft geboden,
ik ga in de acceptatiemodus. Mooi woord trouwens acceptatiemodus,
daar moet je toch echt leraar voor zijn, leerraar, ook een moooi woord!!
Ik ga slapen ( op mijn bank) het wordt vast een mooi weekend!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten