De dagen zijn mooi en goed, dat komt niet door mij maar door de zon, een prettige Dylan,
goede omstandigheden. Nee, ik heb nog geen nieuwe woonplek, ik slaap nog steeds drie nachten per week op de bank.Mijn krakkemikkig lijf vind dat niet altijd even prettig maar het is wat het is en er zijn mensen die onder minder, veel mindere omstandigheden moeten slapen.
Ik heb gekeken naar een huis, met de meerwaarde van een tuin hield het op. Toch nog maar even afwachten en rondkijken. Misschien is wachten tot Dylan volgend jaar zijn diploma heeft ( of niet) een betere optie.
De weekeinden zijn soms lastig te organiseren. Ik wil graag sporten en dan vooral basketballen.
Bij rolstoel basketbal neemt dat veel tijd in beslag omdat er meerdere wedstrijden op een dag zijn.
Gelukkig blijft Tess zich voortvarend ontwikkelen, ze kan gerust een dag thuis blijven, ze past dan ook goed op Lea en gaat met haar wandelen. Ik hoef mij niet zorgen te maken of ze drinkt,blowd of zwanger raakt, de enige overeenkomst met andere pubers is dat Tess erg lui is en veel uitslaapt.
Ook met Dylan gaat het thuis goed, al hoewel ik met hem nog wel wat meer moeite heb. Wie neemt hij mee naar huis? Wat doet ie en waarom? Gelukkig krijg ik regelmatig een app van hem, dan weet ik even dat hij binnen bereik van wifi is ( voor wat dat waard is) De communicatie is minimaal, het gaat over eten of over geld.
Dan zijn er nog de honden waar voor gezorgt moet worden. Ze zijn niet van mij maar om één of andere gekke reden zijn ze toch mijn zorg.
Dan komen de hulp troepen in beeld, ik heb er niet veel, in de meeste gevallen ben ik de hulp en eindig met de troep. Nu gaat het top!! Ik kon mee naar de wedstrijd rijden met een basketbal maatje, Tess mocht een dagje naar Janny en Andre, Lea was bij een vriendin, Stacy paste op Cora.
Kijk!!! Check check!! Dat was fijn.
Morgen nog een mooie dag voor de boeg! Tess thuis Dylan thuis, honden thuis.
LET IT GO LET IT GO LET IT GO!!!!!!!!!!!
Ik naar Amersfoort, met drie mannen!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten