Kerst in joggingbroek

Eigenlijk ben ik al nooit zo dol op kerst geweest.
Nou ja, het braaf zitten en eten, je vervelen en de verplichte wandelingen.
Ik wilde liever sporten.

De laatste jaren kan ik mij ook weinig herinneren van kerst.
2005, mijn zoon was ziek en mijn broer lag ik coma,
mijn moeder zwiepte de kerstboom de tuin in.
Misschien dat het toen begon.

De eerste kerstliedjes op de radio vervullen mij met afgrijzen, bah!

Maandag reed ik om half zeven richting werk.
Er was iets geks.
Eerst neuriede ik zachtjes mee, vervolgens zong ik uit volle borst.........
en LUID!!

Ik schrok... ik zong toch niet.... een kerstliedje????
Nou, echt wel!!

Ik heb geen reden om te zingen en kerst is niet leuk.
Maar ik heb wel een hele mooie boom, en prachtige blauwe ballen.

Ik luister naar het liedje op de radio,
het lijkt wel een plaat op de verkeerde toeren.
Ik zing nog eens luid mee,
lekker snel, het liedje kan mij niet bijhouden,
ik wil de boel lekker opstoken maar er luistert niemand.

Luidkeels zing ik een kerstliedje in de auto,
s,morgen om half zeven.
Het klinkt nergens naar, ik zing vals en het koor zingt in een
verkeerde versnelling.

Kerst is zo gek nog niet!
Dit jaar ga ik genieten.
Kerst in joggingbroek.