Volgende week gaan beide meiden onder "het mes".
Ik zie er nogal tegenop.
Ik ben niet zo de "zorg' moeder.
Het moet gebeuren en we komen er wel doorheen.
Toch houd het mij ook bezig.
Ik ben "alleen" moeder, alleen en ook moeder.
Daar vind ik het lastig worden.
Deze meiden hebben ook nog een andere ......
Ja, een andere wat?
Een andere verwekker.
Ja, dat.
Als ik het zo bedenk weet ik ineens ook waarom
ik de zorg alleen draag.
Verwekker klinkt zo enorm ver weg, zo niet betrokken.
En zo is het.
Het komt goed.
De tijd gaat door, heel snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten