Afgelopen nacht kon ik maar niet in slaap komen, de verjaardag van Stacy is voorbij,een mooie dag en avond,ondanks het gemis van dierbaren zijn de mensen die er waren dierbaar, zij maken deze dag tot een heerlijke. S,nachts genoot ik ervan dat de kinderen het zo goed hadden met elkaar, alle drie sliepen ze thuis en dat volle huis voelt goed! Dat bracht mijn tuimelende hersencellen tot volgende week, school gaat beginnen, de eerste gesprekken op de school van Dylan op maandag ochtend.
Tess gaat s,middags naar Boerderij kleurrijk waar ze gaat midweek wonen, de nieuwe school,andere taxi en chauffeur, Tess vind het spannend, ik kan wel janken en doe dat dan ook, m,n Tesske.
Zestien jaar geleden had ik nooit kunnen bedenken dat Tess met 6 jaar niet meer door de week thuis zou wonen, ik zeg tegen mijzelf, Sandra, het is goed, mijn hart huilt.
Vervolgens gingen mijn gedachten natuurlijk naar mijn moeder die ik in deze tijden zo mis,de dingen die ze zou doen en waar ik alleen niet aan kan voldoen,boodschappen met Stacy,mee Tess weg brengen, spullen regelen en mee denken,labels naaien,mopperen en overal iets van vinden.
Zo waren er nog heel veel andere gedachten, ze raakten kant nog wal maar ze waren er wel en hielden mij uit de slaap. Vandaag mocht ik mee genieten van ons nieuwe prachtige buurmeisje, dan realiseer ik mij weer hoe mooi en bijzonder de dingen zijn.
Morgen een nieuwe dag, vannacht hoop ik te kunnen slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten