Ballon

Super, is het gegaan, de eerste week was even afzien en tanden bijten,daarna ging alles als een trein zonder vertraging. Natuurlijk is dat niet blijvend, ik denk altijd, "nu vasthouden", ondertussen weet ik allang dat dat een illusie is. Rustig en alert blijven werkt beter.
Na kamp kon Tess de draad niet meer oppakken, moe.
Op maandag ochtend zei mijn hart, thuis houden, toch laat ik mijn verstand spreken en dus gaat Tess met de taxi naar school. Op maandag een huilende Tess aan de telefoon, op dinsdag gemoeds knagende berichtjes, op woensdag was ik er klaar mee en heb Tess op gehaald. Donderdag klassen avond, het was leuk en gezellig en een moment om mijn hart te luchten, ik, de moeder van Tess vindt !!!!!  Zo, dat is gezegd,netjes en beleefd maar zo zal het zijn, mijn hart heeft gesproken!

Ook bij Dylan op school heeft het eerste gesprek plaats gevonden, wéér een nieuwe begeleider vanuit Leyndensteyn de school voor langdurig zieke kinderen, een nieuwe begeleider binnen de school en natuurlijk een nieuwe leerkracht ( twee). Een goed gesprek, de begeleider vanuit Leyndensteyn weet wat ze wil en dat valt bij mij in goede aarde, iedereen denkt en doet mee, super!

Mijn energie niveau was toch wel weer wat gezakt, op het werk vind ik de kids helemaal geweldig,ze zijn zo lief,grappig en volop in ontwikkeling,prachtig, maar het samen werken met een enkele collega brrrrr. Niet overgevoelig zijn san, rust rust rust!!! Nou binnenkort eerst maar een weekje vakantie dan.

zo,ging ik op weg naar Eelde naar een goede vriendin waar ik mee kan lachen en huilen en waar ik geniet van rust. Ikheb leuke kleren gekocht, niet de, mijn doe maar ruim komfie en warme fuzzy fonzy look maar lady like, HAHA. Ben benieuwd wanneer ik het draag maar ik vind het geweldig.

Weer thuis liep mijn opgeblazen ballon weer snel leeg, Stacy moest verhuizen, (ADHD binnen een dag dus), Tess naar basketball,Dylan kite surfen, hoe krijg je dat voor elkaar???
Nou het is gelukt maar dat betekend wel dat de lucht in mijn ballon met een enorme vaart door de lucht vloog, een drie dubbele salto maakte,een ander halve schroef en over de landing zal ik maar niets verklappen maar het ging mal. De man die ook in dit huis woont en genetisch de vader is van drie kids heeft z,n plooien in het gezicht de eerste zes weken op onweer staan, daar ben ik van overtuigd.

Gelukkig, morgen, nieuwe dag,nieuwe kansen, en dat op maandag!!