Verjaard

Maf woord eigenlijk, verjaardag,de dag dat je verjaard, is het dan als, over-jarig, nee, dat zou betekenen dat het jarig zijn voorbij is, be-jaard,bestaat ook nog, be, dat kan ik niet zo plaatsen, jarig in Belgié ?
 Nah dat zal toch zeker niet! Ver- jaren, Ver- Ja- Ren, da,s ook een optie.
Nou,het is nog veel erger dan dat, in het woordenboek staat: na verloop van een aantal jaren niet meer geldig of van kracht zijn zoooo, dat is wat!!!
Dan maar googelen op verjaardag, misschien dat dat iets prettiger overkomt,
verjaardag= Bepaalde dag 2) Datum van geboorte 3) Datum van verjaren 4) Feestelijk gebeuren 5) Feestelijke gelegenheid
Bepaalde dag, ja dat klopt, datum van geboorte, lijkt mij ook correct, datum van verjaren, niet meer geldig of van kracht zijn, dat lijkt mij geen feestelijk gebeuren en zeker geen feestelijke gelegenheid.

Ik ben 46 geworden,al heel erg verjaard, ik heb ervan genoten, op het werk werd ik meerdere malen toegezongen, berichtjes en kaartjes, taart en cadeautjes, lekker eten met m,n vader en genieten van koffie en likeur. Misschien ben ik dan niet meer geldig of van kracht, ik voel me beter dan ooit, iets trager, minder snel van begrip en reactie maar eigenlijk doet dat er niet toe, de opticien zei vandaag dat mijn ogen jong zijn, dat betekend dus dat ik nog geen leesbril hoef, dat is mooi mee genomen want anders moest ik nog nadenken ook, nu heb ik nog een half jaar om mij erop voor te bereiden.

Ik ben verjaard en heb ervan genoten!!

Met andere ogen kijken

Waar ik verleden jaar nog erg veel moeite had met het Sinterklaas feest, is mijn gevoel dit jaar héél anders. Het hoeft niet meer zo nodig! De kids zijn pubers, ze hebben niets met Sinterklaas, samen met buurvrouwen heb ik gekeken naar de intocht, leuk, het schudde geen nostalgie wakker.
Voor de kinderen had ik nog bedacht dat het leuk zou zijn te gourmetten, hoe mutsig!!
Tess viert sinterklaas op kleurrijk, leuk en gezellig, Stacy weet nog niet wat ze wil, dat hangt ws van haar financiële status af, maar hoe veel leuker is het om te feesten met vrienden?
En Dylan? Ach als we maar iets met vlees eten, gourmetten duurt lang en dat is zonde van zijn tijd.
Gossie wat kan het leven toch eenvoudig zijn!!

Zou de hele maand december dan zo eenvoudig zijn? Het kan toch bijna niet waar zijn!!

Donderdag ben ik jarig, omdat ik geen uren meer heb ga ik gewoon werken, niks mis mee, wat lekkers voor mijn kindjes,taart voor collega,s, gezellig!
Eigenlijk heb ik er gewoon zin, vrijdag vriendinnen op de koffie,weer lekker taart.
De eerste kilo is gearriveerd, ik weet niet waar ie zit maar hij is er echt, ik denk dat ik er maar van ga genieten,afvallen kan altijd nog als het leven even niet mee zit!

Zou ik het dan nu echt begrijpen, met andere ogen kijken, zó eenvoudig kan het toch niet zijn.

Dinsdag moet ik nog een stukje geschreven hebben voor de nieuwsbrief van het werk, ik krijg het niet voor elkaar,inspiratieloos, collega,s dragen wel ideeën aan maar niemand zegt zal ik het schrijven?
Als ik met mijn andere (oudere met nieuw inzicht) ogen kijk denk ik, krijg maar wat,volgende keer ben ik er weer. Of zou ontslag volgen, HAHA , sorry maar mijn lenzen doen zo gek!

Een goede dag en gemis.

Vandaag werd m,n knul 13 jaar, wat een leeftijd,wat een kerel!
Bij zijn geboorte was hij 42 cm en 4 pond, wat een klein ventje!!
Wat een genot om hem groot te zien worden, om van hem te houden.
We weten dat een lang gezond leven niet een gegeven is, dat maakt wel dat we des te meer
genieten van de tijd die wel gegeven wordt.
Vandaag een mooie dag met goede lieve mensen,gezellig,ik heb genoten van de liefde die onbewust gedeeld wordt.
Stacy kwam thuis en Tess was thuis, ieder in eigen tempo en ritme, verplichtingen hebben we lang geleden op gegeven en binnen ons gezin werkt dit prima.
 Mijn vader was aanwezig,óók in zijn tijd en ritme, geen verplichtingen.
Dylan at met zijn vrienden pizza, Tom en Tess gingen naar basketbal, Pa,Stacy en ik aten chinees, ook hier is alles mogelijk. Na de (Iris) koffie m,n vadertje en dochter thuis gebracht, de jongens blijven en doen jongens dingen, leuk deze mannetjes in huis.
Nu zit ik achter de computer en dan ineens slaat het toe.......gemis...., het gemis van m,n moedertje,
ik steek een kaarsje voor haar aan,ik draai een muziekje en laat het gemis toe, het is zoals het is.
Even rollen er tranen, tranen van geluk én verdriet, tranen voor wat ik heb en wat ik mis.
Ik ben mij van beide bewust, dat maakt het leven weer makkelijker, emotie mag er zijn.
Ik zou het graag delen, misschien ooit, voor nu deel ik mijn verhaal met jullie, lezers van mijn blog.

rangorde en Herman

Mijn Tess is een weekendje naar center parcs, met logeerhuis ut & thus, ze werd ook nog keurig opgehaald van school in Sneek, ook ik kreeg instructie, of ik "even" naar Sneek wilde komen om schoolspullen etc op te halen,....en,..oh ja, wil je dan even naar AH, ik wil graag banaantjes,apekoppen,ijsthee perzik en iets te eten na school. Nadat Tess had opgehangen gingen mijn gedachten nog even terug,  ik had toch niet Ja gezegd???????
Dus wel!  Ach, voor mijn lieve Tesske heb ik het over, ze is al zo weinig thuis, ik verbaas mij erover dat Tess leven als vermoeiend ervaart, een leuk weekend center parcs, toch helemaal top?!
Gelukkig heeft ze maandag vrij om "bij" te slapen.
Bij school aangekomen komt ze al vrij snel aangelopen, ze heeft met juf geregeld dat ze weg kon.
Eigenlijk moet ze nog even naar de wc, we lopen terug de school in, hier is de wc hoor!! zeg ik tegen Tess, nee, is het antwoord ik mag naar het personeels toilet!!!
GEWELDIG!!  3,5 halve dag ben je leerling, op de halve stage dag is onze Tess juf, dan ga je naar het personeels toilet!!!

Bij thuis komst krijg ik een whats ap van Stacy, haar geld is op dus ze komt eten.
Ze wil cakejes maken en zo schiet mij Herman te binnen, Herman is een vriendschaps cake, op dag 5 moet hij gevoed worden. Verbaasd kijk ik om mij heen, waar IS Herman?? Als ik in het la kijk zie ik Herman zijn onderkomen in de la liggen.
Herman is niet meer. Als ik bij Dylan na vraag zegt hij verbaasd, "Herman, wie is dat?"
Na mijn uitleg komt zijn reactie heel nuchter, "ik heb geprobeerd van Herman een pannenkoek te bakken, nu is hij dus dood, sorry" Ik had al bedacht aan welke vrienden ik een baby Herman zou geven, helaas, Herman is er niet meer.

Mixed emotions

Een super geweldig feest, wat een geweldige mensen en wat heb ik genoten!
Ik weet dat er veel goede,lieve mensen zijn, nu heb ik het mogen ervaren,allemaal tegelijk!
Het was ook nog tot vijf uur droog, dat had ik "aangevraagd"bij mn moeder, misschien mazzel maar het was droog!
Basketballers van Tom zijn team hebben een prachtig lied voor Dylan en Tom gemaakt, ik weet niet hoe ik het hier kan plaatsen maar misschien kan ik dat nog ontdekken.

Vandaag een andere dag, de as verstrooien van tante Marrianne, ik ging mee uit respect voor mijn tante en mijn vader. Het was bijzonder, fijn ook om nog even samen te zijn met famillie.

Thuis kwam alles samen, bijzonder op twee manieren,hoop,geloof,toekomst,blijdschap, verdriet,
mijn emoties zijn een rollercoaster.

Dit kwam ik vandaag tegen, zo waar.

What we have once enjoyed we can never lose. All that we love deeply becomes a part of us.
Helen Keller (1880 – 1968)

Huilen is het verwerken van emotie, dat ga ik nu doen.

 

Op hol

Dylan is moe maar zeer relaxt, gister heb ik met hem overlegd om ballonnen op te laten voor lotgenotes die zijn gestorven, Lieve Tessa,Richard,Daniël, jullie zijn niet uit onze gedachten, ook Marlo, vriendin van Stacy en natuurlijk Tante Marianne en bovenal mijn moedertje, Dylan reageerde ontspannen, natúúrlijk doen we dat.
Ik blijf mij verbazen, hoe bijzonder zal het zijn.
Vanochtend heb ik Dylan met slushpuppy apparaat naar school gebracht, het was een groot succes, wat een leuke kids.
Nu ligt Dylan op de bank, hij is moe, echt moe, hij laat zich op voor alles wat nog gaat komen, ondertussen drinkt hij slushpuppy,s, nog even en hij heeft brain freeze.
Toen het zware apparaat in de auto stond voelde ik het, hart op hol,da,s lastig, nu twee en een half uur later heb ik het nog, wat te doen??  Instructies zeggen, binnen vier uur melden op de spoed, daar heb ik dus geen zin in, beginnen met bloed verdunners, huisarts bellen, op en neer springen??
Ik denk nog maar even na en hoop ondertussen op een tussen stop en gewoon ritme, lastig.