Op hol

Dylan is moe maar zeer relaxt, gister heb ik met hem overlegd om ballonnen op te laten voor lotgenotes die zijn gestorven, Lieve Tessa,Richard,Daniël, jullie zijn niet uit onze gedachten, ook Marlo, vriendin van Stacy en natuurlijk Tante Marianne en bovenal mijn moedertje, Dylan reageerde ontspannen, natúúrlijk doen we dat.
Ik blijf mij verbazen, hoe bijzonder zal het zijn.
Vanochtend heb ik Dylan met slushpuppy apparaat naar school gebracht, het was een groot succes, wat een leuke kids.
Nu ligt Dylan op de bank, hij is moe, echt moe, hij laat zich op voor alles wat nog gaat komen, ondertussen drinkt hij slushpuppy,s, nog even en hij heeft brain freeze.
Toen het zware apparaat in de auto stond voelde ik het, hart op hol,da,s lastig, nu twee en een half uur later heb ik het nog, wat te doen??  Instructies zeggen, binnen vier uur melden op de spoed, daar heb ik dus geen zin in, beginnen met bloed verdunners, huisarts bellen, op en neer springen??
Ik denk nog maar even na en hoop ondertussen op een tussen stop en gewoon ritme, lastig.