Een goede dag en gemis.

Vandaag werd m,n knul 13 jaar, wat een leeftijd,wat een kerel!
Bij zijn geboorte was hij 42 cm en 4 pond, wat een klein ventje!!
Wat een genot om hem groot te zien worden, om van hem te houden.
We weten dat een lang gezond leven niet een gegeven is, dat maakt wel dat we des te meer
genieten van de tijd die wel gegeven wordt.
Vandaag een mooie dag met goede lieve mensen,gezellig,ik heb genoten van de liefde die onbewust gedeeld wordt.
Stacy kwam thuis en Tess was thuis, ieder in eigen tempo en ritme, verplichtingen hebben we lang geleden op gegeven en binnen ons gezin werkt dit prima.
 Mijn vader was aanwezig,óók in zijn tijd en ritme, geen verplichtingen.
Dylan at met zijn vrienden pizza, Tom en Tess gingen naar basketbal, Pa,Stacy en ik aten chinees, ook hier is alles mogelijk. Na de (Iris) koffie m,n vadertje en dochter thuis gebracht, de jongens blijven en doen jongens dingen, leuk deze mannetjes in huis.
Nu zit ik achter de computer en dan ineens slaat het toe.......gemis...., het gemis van m,n moedertje,
ik steek een kaarsje voor haar aan,ik draai een muziekje en laat het gemis toe, het is zoals het is.
Even rollen er tranen, tranen van geluk én verdriet, tranen voor wat ik heb en wat ik mis.
Ik ben mij van beide bewust, dat maakt het leven weer makkelijker, emotie mag er zijn.
Ik zou het graag delen, misschien ooit, voor nu deel ik mijn verhaal met jullie, lezers van mijn blog.