Tess is vrij,een hele week,dat betekend even geen wekker.
Niet om kwart over zes opstaan en dan proberen een auti puber uit bed te krijgen,en onder de douche en in "gewone"kleren,niet in trainingsbroek. De wekker op zeven uur,"gewoon"opstaan.
Ik doe mijn ding,geen stress en strijd die ik eigenlijk niet wil.
Wat een energie heb ik dan extra. Dat was ook handig deze week,de proeve moest klaar,stress op het laatste moment.Wat zou het handig zijn als ik kon plannen,er is altijd tijd te kort.
De map is in geleverd,ik heb nog niet gehoord dat ik dingen aan moest vullen,gelukkig niet.
Nu leef ik wel in een verkeerd ritme, een nacht ritme.
In de nieuwe PGB aanvraag van Tess staat, ruilt dag en nacht ritme, van wie zou ze dat hebben?
Volgens de psychiater heeft ze veel van haar vader,autisme is erfelijk.
Voor het eerst hoor ik Tom beamen dat hij ook trekjes herkend, lastig,toch relatie therapie.
Ik doe even niet meer mee, ik heb al therapie gehad. Het gaat goed met mij.
Ik heb besloten om ook voor mijzelf te kiezen, eerst voor mijzelf.
Geen therapie voor deze dame, ik wil leven, mijn leven, het is mij gegeven, ik hoef gelukkig de wereld niet te redden.
Dat wordt dan egoïstisch genoemd,maar dat is het niet, het is zelf behoud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten