Brede schouders

Afgelopen weekend ben ik bij een vriendin geweest,het was heerlijk! Op vrijdag om 13 uur ben ik vertrokken,eerst naar het UMCG de opening van de poli,daar heb ik dus niets mee te maken (met de opening) maar ik mocht aanwezig zijn om bij het springkussen op de kindjes te passen.Om twee uur was er nog niets te doen en mocht ik samen met de vrijwilligster ijsjes rond brengen op de kinder afdelingen.
Met een ijscokar gingen we opweg,de kinderen waren erg verbaasd en vonden het geweldig,ook ik heb genoten van de blije koppies van deze kids,we zijn ook op de oncologie afdeling geweest,het was bijzonder hier weer te zijn,het voelde dubbel goed om deze kids even te verwennen.Eind van de middag ben ik weer vertrokken,een leuke middag,de poli is prachtig geworden! Zeven juli ga ik er met Dylan heen,ben benieuwd wat hij ervan vind. Hierna ben ik naar Eelde gegaan.Samen met A heb ik uren gepraat,over Dylan,mijn moeder,en over mij. Ik durfde nu ook wel mijn ogen te openen,er zijn veel dingen die ik een plek zal moeten geven,de ziekte van Dylan,dat is iets wat slijt,ik ben niet meer "bang"voor de controles,ik zie dat het steeds beter met hem gaat,ik weet ook dat hij  ooit zal moeten accepteren wat hem is overkomen,dat is iets wat hij zal moeten doen.Zo is dat natuurlijk ook met mijn moeder,ze is er niet meer,dat vind ik nog steeds niet eerlijk maar ik zeg zelf altijd,het leven gaat niet over eerlijk. Op het hele proces van ziek zijn,sterven en alles erna kijk ik met trots en tevredenheid terug,het is goed. Wat ik wel moeilijk vind,en vreselijk van baal,en eigenlijk waar ik heel boos over ben,zijn de zussen (nee,niet eerlijk) is één van de zussen van mijn moeder,zij legt nogal wat bagage op mijn schouders,haar bagage,ik heb er nu dus een stijve nek van! Ondertussen heb ik ontdekt dat ik dit niet wil,ik heb genoeg aan mijn eigen!!! Deze week maar even naar de masseur!
Ook neem ik thuis veel ballast op mijn schouders en dit wil ik dus niet meer,ik ga mijn leven terug op de rails zetten en terwijl ik hier mee bezig ben zet ik hier en daar mijn bagage langs het spoor!!! Het zal vast niet makkelijk zijn maar er is licht aan het einde van de tunnel!!
Vervolgens heb ik gewoon nog genoten van het weekend,de rust,het samen zijn, met en zonder woorden.