krukken

Gister mocht ik met Dylan zijn klas schaatsen,gezellig naar de prinsentuin gewandeld,het merendeel van de kinderen krijgt zelf zijn/haar schaatsen aan en vast (opvallend,de kinderen van wie de moeder mee is hebben hulp nodig) Zelf konden de moeders dan ook even lekker schaatsen.
"Vroeger"schaatste ik hier ook altijd,even waan je je dan weer in de tijd van toen.Mentaal ben ik ook nog net als zoveel jaar geleden (alleen wijzer) Lichamelijk denk ik dat ook nog vaak,tot ik heel sierlijk met een klap op het ijs duikelde,gossiemoses,snel ben ik weer opgestaan,om mij heen kijkend of er ook iemand moest lachen,het zal vast een prachtig gezicht geweest zijn om ma nijlpaard op het ijs te zien duiken.Stoer riep ik,valt mee,geen scheuren in het ijs!!! De weg terug naar school was goed te doen,ik liep alsof ik een losse veter had,gelukkig viel ik niet op.Later kon ik met moeite uit de auto,nog later ging het lopen nog moeizamer.S,avonds op bed dacht ik,ik mag de wekker wel een half uur eerder zetten om in Tess haar slaapkamer te komen.Toch maar even naar de huisarts,nu loop ik dus op krukken (maar wel heel snel)
Ach,maandag gaat het vast wel weer beter!!!!