Aan het eind van de training bespraken we een ventje wiens vader een echte kl**t z*k is,dat mag je natuurlijk nooit zeggen over de vader van een kind maar ik heb niets gezegd.
Geweldig dat hij zo veel bij jullie is,dat is goed voor hem,maar weet wel,zijn vader hoort bij hem,het is zijn vader,daar kun en moet je de verantwoordelijkheid niet voor nemen,geef hem wat je geven kunt.
Wat een waarheid,ik kon mij er direct natuurlijk in vinden,een pleister op mijn eigen onzekerheid.
Ach,nu heb ik weer even rust,bijzonder hoe iemand iets geeft wat zo waardevol is voor een ander terwijl de gever het niet door heeft!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten