Live life to the fullest!

Live life to the fullest! Zo staat het op ons picto bord.
Ik ben de weg kwijt! Waar ik steeds gewild heb dat mijn moeder,haar ziekte en de invloed daarvan
de oorzaak was dat ik thuis zit,heb ik nu geen excuus meer,nog wel even natuurlijk,mn moeder is tenslotte
nog maar net overleden.Ik weet en heb steeds geweten dat dat een excuus was (wel een goed excuus).Er is meer,maar wat is er dan 'meer".Ik zorg goed voor mijn lijf,ik eet gezond,drink gezond,slaap genoeg,mijn lijf kan het allemaal wel aan.
Tussen mijn oren zit het niet helemaal goed,of helemaal niet goed, de onrust maakt me gek!
Hoe leef je je leven optimaal? Voor mij zou dat ook betekenen,een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.
Wat is hierin de betekenis van lachen?  en die van leven? Waarom kan ik niet  genieten van het leven dat ik heb,lieve man,prachtige dochters,stoere zoon,dappere vader,geweldige vriendinnen,huis,plek onder de zon.
Moet ik iets accepteren? Wat dan? Zit ik in een midlifecrisis ? Wat is dat dan? En     hoe los ik dat op?
Of,   lost dat zichzelf op? Zal ik gewoon weer gaan werken,het leven weer oppakken,of heet het dan weg lopen? Wie het weet mag het zeggen.Tijd heelt alle wonden,bla bla bla.Ik wil het weten,NU!!

Bij mijn vader herken ik het direct.Hij is elke dag op pad.Dat kan nu ook weer,hij hoeft niet meer te "zorgen". Hij voelt zich alleen,hij is niet eenzaam,dat is iets anders.Samen kunnen wij het ook leuk analiseren,vroeger rende ik om mijn gedachten op een rij te zetten,nu ren ik om niet te hoeven denken.
(conditie gebrek denk ik) Samen kunnen we er ook om grinniken.Ook hij weet niet hoe nu verder,"ik zie elke dag wel hoe het komt".

Daar ligt vast ook ergens mijn antwoord!