Vandaag onze trouwdag!! Het was een prima dag,vanochtend koffie met mensen die er toedoen! Vanmiddag kwam mijn vader,prachtige bloemen had hij mee,Pap wat ben je toch een bijzondere man!!
Ook onze lieve Tess had een bijzondere verrassing,ze had zelf een bon gekocht voor de primera!! Volgens mij is er iets met autist en sociaal zwak ofzo,gelukkig volgt die van ons haar eigen pad!!
Tess ging logeren bij Janny,ze wilde niet mee uit eten bij Yankee doodle,"ik eet toch alleen patat en slagroom,dat heb ik deze week al meer gehad!"Ter compensatie nam ze ingrediénten mee voor een taart.
Nee,ik hoefde de taart niet te maken dat deed ze wel zelf bij Janny,dan kon ze tenminste de bak uitlikken!
Thuis gekomen wilde Dylan pake bellen,dat verbaasd mij,hij zit een beetje in de knoop en sluit zich wat af,toen ik hem vroeg waarom hij pake even wilde bellen zei hij,"pake had het even nodig",ach wat een lieverdje,mijn stoere vent.
Pake wilde ook nog even met mij praten.San, ik weet niet maar ik denk dat het niet zo goed gaat.
Natuurlijk ben ik naar hem toe gegaan,niet alleen voor hem maar ook voor mijzelf.
Ma zat in bed en keek naar sterren dansen op het ijs,samen hebben we even gekeken,even gepraat,en ik heb genoten van dit moment.
Met mijn vader een bakje koffie,even praten,tranen en gelachen.We hebben het gehad over mijn jeugd,dit geeft opeens veel opening om dingen te vragen en vertellen.We hebben het ook gehad over de invloed van je gezin,waarde en normen,angsten en dromen.Over dood gaan en de beleving daarvan,het is zo waardevol!!!
Uiteindelijk heeft mijn vader mij zijn grootste trauma verteld,trauma waar je niet over kunt vertellen zonder te huilen!!! Mijn dappere grote stoere lieve bijzondere vader,zijn verhaal is het verhaal van liefde voor zijn kinderen en kleinkinderen,zijn verhaal is het verhaal uit zijn leven,het inzicht en besef dat je soms een ketting moet verbreken om je kinderen verder te kunnen laten groeien,zo is het nu mijn verhaal,en dat van mijn kinderen,en ik ben er trots op want de grote emotionele pijn van mijn vader heeft mij ruimte gegeven tot wie ik nu ben.Mijn tranen zijn tranen voor de kracht en liefde van mijn vader,
Met mijn moeder ging het best goed,te goed? Ik weet het niet! Ze heeft in ieder geval veel minder pijn.
Natuurlijk zijn er genoeg tekenen dat het einde nadert,maar ze slaapt goed ( en veel) ze droomt en piekert niet,en ze lijkt haar rust te hebben gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten