Ma heeft haar beslissing genomen,ze wil terminaal cederen.Gisteren is de dokter geweest,er konden nog wel hogere dosis morfine pleisters geplakt worden.De dokter had niet door dat ma eigenlijk helemaal niet meer wil. Toen begon ma zelf over euthanasie,je ziet de dokter schrikken.Gelukkig kwam behalve euthanasie ook cederen aan bod,cederen voelt vriendelijker aan en je hoeft ook minder te beslissen,voor mijn moeder is het meer pijn bestrijding en dan in slaap vallen en niet meer wakker worden,wel kan cederen langer duren.
Het is goed zo! Ik vind het een prima manier van sterven,het geeft ons ook nog tijd om over dingen na te denken en misschien zelfs te praten,al hoewel dat lastig is. Toch voel ik mij ook onzeker,IK ben aan gekomen met de dokter,IK ben begonnen over pijn bestrijding,ook had ik daarbij wel cederen in overweging.Nu ma de knoop heeft door gehakt komen bij mij de tweifels,ze zullen toch niet denken dat Ik vind dat dit moet gebeuren? Zal ze daar haar besluit op hebben genomen? Vanavond ga ik het vragen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten