Mijn moeder heeft een keuze gemaakt,de keuze van leven tot het einde,natuurlijk heeft iedereen hier een mening over.Jammer dat mensen deze mening ook daadwerkelijk ventileren.wij maken allemaal keuzes in ons leven,sommige zijn goede keuzes andere minder goede,van elke keuze kun je leren,positief of negatief.
En ik heb nu ontdekt dat ik ook leer van de keuzes van mijn moeder.Ik heb al geleerd dat ik veel dingen hetzelfde zou doen,dat had ik niet gedacht van mijzelf,ook heb ik geleerd wat ik anders zou doen en waarom.
In de bijna 10 maanden dat mijn moeder nu ziek is heb ik ook heel kritisch naar mijzelf moeten kijken,het was OF kritisch kijken OF de kop in het zand! Ik houd niet zo van de kop in het zand,dus dan maar de kop ervoor!! Vanavond was ik bij mijn vader,hij zat er behoorlijk doorheen,elke dag en avond maakt hij zich op voor het on vermijdelijke,dat doe ik ook,ik leg kleren neer op volgorde zodat, mocht mijn vader bellen ik zo in mijn kleren stap.Tot nu is ze er elke ochtend nog,dat kan positief zijn maar zo voelt het niet,wij gunnen haar de rust van het sterven.Ze heeft deze keuze gemaakt,ik heb haar weer gevraagd, is dit wat je wilt?
Er zijn andere mogelijkheden,nee,dit is wat ze wil! Ze wil sterven in haar slaap.Wij respecteren dat.
Mijn vader en ik hebben koffie gedronken en gepraat,over mijn moeder,mijn vader,ons leven en ook over gewone dagelijkse dingen.Dat lijkt heel vreemd terwijl mijn moeder boven op bed ligt en stervende is,zo voelt dat ook maar toch ook weer niet,het is een vreemd proces.Weer heb ik afscheid genomen en weer ga ik straks op bed wachtend op het telefoontje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten