Dappere kerel.Wat wilde hij graag ijshockeyen,we hebben hem niet getemperatuurd,gewoon LOS!!
Hij heeft genoten,ze hebben dik verloren dus het kan alleen maar beter worden.
In de auto viel hij al in slaap.
Ook vandaag ging ie ervoor,het was geweldig en ook ik heb genoten.
We hebben het weer "overleefd",het leven met een kind dat kanker heeft gehad gaat dus zo.
Nooit is de "zorg"voorbij,de angst zit diep geworteld,nog één dag amoxilline,hij hoest nog veel maar eet ook weer iets beter.Alles lijkt veel belovend en wat ben ik trots op mijn mannetje,daar op het ijs,gewoon gaan,zeggen ze schaatsen,dan zal ik schaatsen.
Wauw hij is echt een kanjer!!! Enne San ik kan het mij goed voorstellen hoor dat je op dt soort momenten niet gerust bent. De angst zal altijd wel blijven. Maarreh jij bent ook een topper!!!
BeantwoordenVerwijderenZe mogen zich gelukkgi prjzen met zo'n moeder!!
Kus Griet