De Kos ervaring

WAT ERAAN VOORAF GING.
Al jaren was ik aan het denken hoe het zou zijn om met zijn vijven op vakantie naar het buitenland te gaan,eigenlijk was het nooit aan de orde geweest,toen Tess nog klein was konden we eigenlijk niet weg,Tess kon maar niet wennen aan slapen in een "vreemd" bed.Toen Tess ouder werd en wel kon slapen in een vreemd bed,speelden er weer andere dingen mee,leeftijd verschil bijvoorbeeld,Stacy en Tess schelen bijna twee jaar,maar Stacy is erg voorlijk en Tess (achterlijk,  haha,sorry,zo zou Tess het benoemen) heeft een forse achterstand.  De interesses liggen nogal ver uit elkaar! Dan hebben we nog onze Dylan, hij is de jongste in kalender leeftijd maar gaat in ontwikkeling zijn zus voorbij.Dat is moeilijk voor Tess,ze is dol op haar broertje,ze wil graag voor hem zorgen en op hem passen, "vroeger"kon dat ook maar kleine broertjes worden groot en doen wat ze zelf willen.Tess snapt daar niets van,ze bedoelt het zo goed.Ook Dylan snapt er niets van, zijn "grote'zus,...... waarom kijk ze nog naar Dora en Bassie& Adriaan,dat is voor kleine kinderen!  Hij weet dat Tess een handicap heeft, autisme, maar wat het inhoud??  Het frusteerd hem vaak ,  snap het nou toch!!!!!  Tess word daar verdrietig van en dan heeft Dylan spijt, ik probeer het hem uit te leggen, het voelt als kraaltjes rijgen zonder knoop op het eind.

Kos,diende een bijzonder doel,de as van mijn moeder uitstrooien.Ik had alleen kunnen gaan,ik wilde het graag delen, delen met de mensen die mij het meest dierbaar zijn. Dat mijn vader niet mee zou gaan was eigenlijk een gegeven feit,hij houd niet van de warmte,het andere eten,verandering,drukte en ook de confrontatie en het verdriet.Dat Tom niet mee ging was emotioneel een klap,voor mij en ook voor de kinderen,toch is het nooit een reden geweest om niet te gaan.



Ik heb veel nagedacht over de dingen die op ons pad zouden kunnen komen, het kan maar één keer en moet dus goed.Mijn belangrijkste doel was mijn moeder,ook dit was iets wat ik nog voor haar kon doen,een beetje aards bestaan achter laten op een dierbare plek.Mijn tweede doel was dat mijn kinderen en ik nog een beetje afscheid kunnen nemen van hun oma,op een mooie manier,de intentie is niet het verdriet maar de bijzondere gebeurtenis. We hoefden het niet te delen met anderen,het was van ons ! 
De week was bijzonder,we hebben dingen gedaan die de kinderen en ik al eens gedaan hadden met (o)ma,
zwemmen in zee en in het zwembad,fietsen,met de bus,eten en drinken,en vooral genieten van Kos,in alle jaren dat mijn moeder en ik naar Griekenland gingen hebben we nooit slecht weer gehad!! Dat vertelden we altijd al tijdens het boeken,"in onze week is het mooi weer!" Ook dat was deze keer waar!

We besloten om de as op maandag avond te verstrooien,de dag van haar overlijden en dienst, mijn moeder gebruikte vaak de pendel,ook dat hebben we gedaan om de "goede"plek te bepalen,het werd de pier schuin tegen over Tarzan. We hebben oma  mee genomen,toen zijn we gaan eten bij Tarzan,hierna hebben we gewinkeld, we hebben de mooiste bloemen geplukt en zijn naar de pier gegaan waar we om de beurt een deel van de as in zee hebben gegooid,we hebben bloemen in zee gegooid en er hand kusjes achteraan gestuurd. Hierna zijn we terug gegaan naar Tarzan,waar we op (o) ma hebben get(h)oos(t).



Ik weet het zeker ZO had oma het gewild!!!
Dylan heeft uren gehuild,hij had het zo nodig! Gelukkig waren er genoeg mensen en honden om hem te troosten.

De volgende dag toen we weer aan het strand waren konden we oma zien zitten,op de pier,we konden gewoon naar elkaar zwaaien.

Op de avond van ons afscheid zei Tarzan,"ik zal elke dag even naar jullie oma zwaaien!"

Kos

Woens Dag, 7,

Ik ben nog steeds de "vroege"vogel, Ik heb nu wel het voordeel daarvan ontdekt en dat is rustig en ongestoord kunnen lezen! Dylan word pas tegen half tien wakker. We besluiten om vandaag op de fiets naar
het asklipion te fietsen,dat is vijf kilometer en moet dus ook voor Tess te doen zijn. Het is heuvel op en al snel moet ik Tess dus duwen,een goede training voor mijn conditie en beenspieren,gelukkig is het "maar"vijf kilometer! Met het zweet gutsend waar het maar gaan kan kom ik dan ook boven aan. Tess kakelt er lustig op los over geiten die stinken als zwijnen,iets over het uitzicht,en ook Bassie en Adriaan komen voorbij,Tess heeft dan ook nog losjes een vest aan en ik zie geen drupje zweet (wie is er hier het slimst?!)
Gelukkig is er bij het Asklipion een hele aardige Griekse meneer die verse jus,D,orange verkoopt,

Tsja,dat deze vitaminen bommen dan 17!!! euro kosten! (4 dan hé)  Genoten hebben we!!
Terug ging dan logischer wijs heuvel af,nu moest ik Tess vooral af remmen,Tess had het nogal druk met bedenken welke rem voor voor en achter is,je kunt dan niet ook nog tegelijk kijken waar je stuur je heen leid!
Natuurlijk moesten we ook nog weer zwemmen,zonnen,winkelen,eten,drinken. (saai hé?)

S,avonds hebben we afscheid genomen van de Tarzan clan.

Donderdag,

Om kwart over zeven stond ik onder de douche,Stacy kwam om half acht,ook zij was al gedoucht.
Tess en Dylan hadden ook nog tijd genoeg,alles was verder al in gepakt,voor de laatste keer ontbeten
op kos,we konden deze dag niet op ons balkon eten,het regende een beetje.Om negen uur kwam de bus en begon onze reis naar huis.Alles is prima verlopen en om half zeven waren we weer thuis.
De was is gewassen de koffers op zolder,morgen gaan de kids weer naar school.
Ik heb deze week veel gezien en gedacht,dit verslag zal nog volgen!

Kos

 Zon Dag 4,33gr

Vandaag was ik degene die vroeg wakker was,5 uur! Ik ben maar snel weer gaan slapen, toen ik om acht uur weer wakker werd was Dylan nog steeds in slaap. Vandaag had ik niet zo,n blij gevoel,ik heb een paracetamol genomen en ben gaan douchen Stacy en Tess zouden ook op tijd op staan,we gaan met de bus naar de thermen. Om kwart voor tien stonden we klaar,op de fiets naar de bushalte. Hier moesten we wachten op lijn vijf maar precies om kwart over tien vertrokken we. Binnen en kwartier waren we op de plaats van bestemming nu moesten we naar beneden lopen waar we een prachtig uitzicht hadden over zee. Beneden aan gekomen was een poel met water waar de stoom af kwam,HEET! De meeste mensen liepen wat om de poel heen een enkeling kwam er daad werkelijk wat verder in dan zijn/haar grote teen! Het lukte mij ook er tot mijn knieën in te komen maar wat is dat water heet. De Grieken zijn echt slimmer of/en meer ervaren,zij gaan aan de buitenkant tegen de stenen aan zitten,hier mengt koud en heet water zich. Geduld loont en na een poosje heeft Stacy een plekje veroverd,we hebben er heerlijk gezeten. Dylan vermaakt zich ondertussen met snorkelen,er zwemt genoeg vis,Tess zit op haar handdoek en past op de spullen. Na een paar uurtjes houden we het voor gezien,we beginnen aan de lange hete klim naar boven,boven doen we ons tegoed aan slush puppy,s en watermeloen. Terug in Kosstad besluiten we eerst terug te gaan naar ons appartement,de kids hebben nog zin in ijs,lekker! 

In de middag gaan we zwemmen in het zwembad,het is een warme dag. Ik bedenk nog even dat het ook een fijne relaxte dag is.

Tegen de avond gaan we naar Tarzan beach,    eerst nog even winkelen!

We hebben weer heerlijk gegeten, na de cocktails praat ik nog even met Tarzan en vertel ik hem van het overlijden van mijn moeder,ook hij schrikt,niet te geloven!Het een emotioneel moment. We besluiten nog te gaan winkelen, we willen nog een kaarsje kopen voor Oma,Dylan wil iets kopen voor Pake en we nemen ook altijd weer armbandjes mee.

Op de terug weg willen Stacy en Dylan nog een cocktail halen bij Tarzan, Tess wil terug naar het appartement,ik steun dat,ik wil liever morgen nog later bij Tazan blijven ook omdat we besloten hebben dan de as te verstrooien,acht weken na het overlijden en zeven weken na de crematie. Nu barst de bom!

We zijn allemaal erg verdrietig,ik kan alles dan niet direct weer in goede banen leiden,verdriet laat zich niet leiden en voor het eerst twijfel ik aan deze reis,en aan alles wat ermee samen hangt en bij komt kijken.

Maan Dag 5, 30gr,beetje bewolkt.

Ik ben alweer vroeg wakker,Tess slaapt nu ook bij Dylan en mij op de kamer dus ik blijf liggen tot ze wakker word. Tess wil graag naar de haven vis kijken en we gaan samen op weg. Op de terug weg nemen we donuts mee, Stacy is nog steeds erg verdrietig/boos,ik weet dan ook niet zo goed hoe we de dag nog moeten beginnen,laat staan moeten door komen. Tess en Dylan voelen de spanning wel aan en spelen samen met de ds. Stacy besluit dat praten wel oplossingen zal bieden, slim dapper kind! We komen er wel uit, Stacy weet dat omdat we Tess mee hebben niet alles gaat zoals het “normaal” zou gaan maar dat alles passen,meten en overwegen is, dat vraagt meer aan passen van Stacy,niet altijd makkelijk maar een andere oplossing is er gewoon weg niet.

Gelukkig komen we er wel uit,we maken nieuwe afspraken en nu kan de dag beginnen.we besluiten naar Tarzan beach te gaan en rustig aan te doen.

Na een poosje op het strand gezeten te hebben besluit ik toch tot de aan koop van een bikini!!!  Gelukkig is er een prachtig blauwe van het jaar ervoor, afgeprijsd!!!  Ma zou trots op me zijn!!  Nu komt mijn melk witte buik in de zon,gelukkig is het enigszins bewolkt.

Na een poosje fiets ik met Tess terug naar het appartement,ze heeft er genoeg van.

Ook Stacy en Dylan laten niet lang op zich wachten,we gaan nog even bij het zwembad zitten zodat Dylan kan zwemmen,hij vermaakt zich prima.

Na een poosje gaan we naar boven,ik neem koffie,we gaan douchen en ons omkleden om naar Tarzan te gaan.Tarzan heeft live muziek,het word een gezellige avond.We nemen de as mee,vanavond acht weken na haar overlijden

Gaan we de as in zee verstrooien.

Na het eten hebben we bloemen geplukt,ze staan hier overal dus dat is geen moeite,een rode roos,een witte en verder van alles wat. Om de beurt strooien we de as in zee. Mam,nu ben je voor altijd deel van KOS!

We gaan nog even terug naar Tarzan voor cocktails, daar was (o)ma dol op!

Dylan is heel erg verdrietig, hij heeft nog lang gehuild, goed voor hem! Kan zijn verdriet er eens uit,hij mist Pake ook en is ook verdrietig voor zijn pake.

We praten nog even na en gaan dan slapen.

Dins  Dag 6,  33gr, HEET!

We besluiten op de fiets naar de Archeologische  plaatsen in de stad te gaan.

Alles ligt hier vrij dicht bij elkaar in de buurt dus het is goed te doen op de fiets,

Vooral Dylan wil graag van alles weten en heeft ook het een en ander al geleerd op school. We komen uit in de stad waar natuurlijk iets gegeten/gedronken moet worden. We fietsen door de haven om te kijken of er nog vis verkocht word en gaan terug naar het appartement. Dylan wil graag zwemmen en Stacy naar het strand en we besluiten om dat in die volgorde te doen. Tess kan dan ook even uitrusten. In het uurtje dat ik op het strand heb gezeten is mijn buik

“prachtig” verkleurd.

Na het douchen en verkleden  hebben we weer heerlijk gegeten. Dylan wil graag nog een T shirt kopen en ook kijken wat er nog meer te koop is!

Het was een prima dag!

kos

Donder Dag1,

Om 3 uur opgestaan! Eerst maar even douchen,de kids wakker gemaakt

Al snel is het dan twintig voor vier,John onze chauffeur staat voor de deur met

Het busje. Een gezellige rit,John weet veel te vertellen over schiphol en vliegtuigen. Een prachtige ontspannen man!  Bij het vliegveld aan gekomen

Neemt John zijn collega de bus over en gaat John met ons door de incheck

Balie,John heeft namelijk een pasjes waardoor we “versneld”kunnen inchecken. Dit is dan ook zo gepiept. Mooi vind ik hoe hij Dylan betrekt bij het hele proces en hem ondertussen veel informatie geeft.

Nu gaan we naar de paspoort controle,we mogen door die voor mensen die niet tot een EU land behoren,dit heeft een naam maar die is te moeilijk om zo te onthouden!

Nu nog de DOUANE!! Ik heb mijn moeder in de rugzak en ben benieuwd of dit nog problemen op gaat leveren. Het kan natuurlijk niet anders,  er word gewezen en mijn rugzak moet eruit. Ik vertel dat ik de as van mijn moeder mee heb en laat mijn brief zien,John zet de kids alvast op de caddy,die ons verder gaat brengen. Slim want de kids vinden dit stukje best spannend.

Alles moet uit de rugzak en uiteindelijk kunnen we gewoon verder,ook ma mag mee!

Op de caddy rijden we nu door schiphol,John verteld ons van alles over schiphol.

Ook trakteert hij ons op ontbijt,zo is reizen wel heel relaxed! Vervolgens gaan we weer verder met de caddy.

We kunnen zo door het vliegtuig in! Bedankt John,het was geweldig!!

De vliegreis verloopt prima,na zo,n twee uren begint Dylan zich te vervelen,hij kijkt naat beneden en blijft vragen,waar we zijn,hoe lang we nog moeten vliegen of we er uit zouden kunnen springen met een parachute,en alles wat je nog maar kunt bedenken.

Als we geland zijn gaat alles weer vlot,koffers en dan met de bus naar het appartement. We hebben twee aan grenzende appartementen,ruim genoeg en voor Griekenland kenners  de douche  heeft een sproeier die kan hangen,douche gordijn en vóór negen uur warm water!

Ik neem eerst koffie,Tess slaapt en Stacy  pakt haar spullen uit,Dylan bestookt mij met vragen. Stacy en Dylan halen alvast een paar boodschappen. We gaan eerst naar Tarzan beach,we krijgen een drankje van Tarzan en kletsen wat,dan gaan we terug naar het appartement,Tess word wakker en Dylan valt in slaap. Als hij weer wakker is gaan we weer naar Tarzan om te eten,Dylan gooit stenen in zee. We wandelen door Kos stad,Stacy ziet al veel dingen die ze graag zou willen kopen maar besluit toch nog even te wachten. Dylan roept dapper dat hij zijn geld gaat sparen (hij zegt niet voor hoelang)

We slapen prima!!

  Vrij Dag 2,      Zon,27 gr.

Dylan werd om half acht wakker,en ik dan dus ook!!!

Wat gaan we vandaag doen? Om half negen ben ik maar gaan douchen,Dylan is onbedoeld erg luid,we gaan dus eerst boodschappen halen voor ons ontbijt.

Brood,boter,kwark,sinaasappelsap,fruit ,de Griekse meneer vind Dylan zo leuk dat hij ook nog twee kauwgumballen mee krijgt. ( Kun je misschien ook wel kiezen mee op elkaar plakken)

Bij ons appartement aan gekomen bedenk Dylan dat een eitje ook wel lekker zou zijn geweest,snel gaat hij terug om ze te halen,dat maakt me trots,mijn dappere kerel,vaak kan hij niet zonder zijn moeder,nu haalt hij gewoon eieren in Griekenland,ach hij was ook niet alleen,zijn oma was bij hem!

Wij ontbijten maar vast,we weten niet hoe laat onze meiden op zullen staan.

Gelukkig is dat niet al te laat,ze ontbijten,douchen (koud,het is na negen uur) en dan gaan we op weg naar Kos stad om fietsen te huren. Stacy moet toch eerst het vet coole tassie even halen en ook Tess besluit te gaan voor een tas. Dylan besluit toch dat hij sparen even uitstelt en koopt een kattenpult.

Dan moeten we eerst  echt even bij komen, een frappé, slushpuppy,s , en voor Tess een hotdog. Hierna moeten we  echt de fietsen gaan halen anders  is de fiets verhuur dicht voor de siésta.

Al snel fietsend door de stad bedenk ik dat fietsen sneller gaat maar voor Tess niet echt veilig, ik blijf steeds achter haar maar ze fietst zo langzaam dat ik bijna omval! Ook moet ik haar pratende door het verkeer leiden omdat ze alleen oog heeft voor Stacy en Dylan die steeds verder uit zicht verdwijnen (Tess past namelijk altijd erg goed op Dylan) Een paar keer kom ik dan ook in aanraking met Tess haar achterlicht, het commentaar blijft dan ook niet uit,”hallo,mam,kun je ook even opletten,misschien moet je minder praten!”.

We halen onze zwemkleren op en gaan naar het tarzan strand,Dylan vermaakt zich prima met zijn kattenpult,hij schiet steentjes in zee HEEL VER! Stacy en ik zonnen,Tess ligt met haar kleren aan op een strandbed en laat alles op zich inwerken. Als Stacy en Dylan gaan zwemmen moet ik er ook aan geloven,Oma zou wel de zee in zijn gegaan!! We zouden alles doen wat Oma deed dus……..BRRRRR.  Na een poosje vind Tess het wel leuk geweest,we besluiten naar ons appartement te gaan,Tess gaat slapen,Dylan en ik zwemmen en Stacy ligt in de zon (beetje bijbruinen)

Als Stacy en Tess allebei slapen besluiten Dylan en ik nog even te gaan fietsen,we komen bij  een grote winkel en besluiten onze voorraden nog even aan te vullen. We halen de meiden op en gaan terug naar Tarzan  beach om te eten. Genieten, we nemen het er lekker van, zelfs Tess eet geweldig, als toetje besluit ze nog aardbeien met slagroom te nemen, ook Dylan besluit bij het zien van Tess haar bord dat hij nog een toetje wil. Na de cocktail die we van Tarzan krijgen besluiten we terug te gaan naar ons appartement ,het is mooi geweest voor vandaag!!!

Zater  Dag 3.

Vandaag werd Dylan iets later wakker,acht uur,de zon is dan al op en de vogels ook! De luiken houden geluid en warmte buiten,zodra ik ze open komt het geluid en de warmte binnen,het beloofd een warme dag te worden.

Ook de meiden zijn op tijd en even na negen uur fietsen we richting haven,we kijken naar de vissers met hun vis,veel rode poon en volgens Dylan ook een haai tje,Stacy griezelt als de vis nog beweegt. We lopen langs het strand verder en gaan bij de bus vragen hoe laat de bus vertrekt naar de thermen,daar moet je geweest zijn maar fietsen is met Tess geen optie,gelukkig gaat er een bus en we besluiten morgen te gaan. We  lopen langs de boom van Socrates,een bijzonder gezicht,ook komen we langs de burcht maar geen van de kinderen heeft belang om binnen te kijken,ik heb het ook al vaker gezien. We halen slush puppy,s en voor Tess een soft ijsje. Wandelend door de straatjes komen we bij de kerk,we ontsteken kaarsjes voor de mensen die we zo missen,maar ook voor de mensen die het zo nodig hebben!

Bij de fietsen aan gekomen besluiten we naar ons appartement te gaan,dit gaat nog steeds met een omweg,er is veel éénrichting verkeer en we weten eigenlijk nog steeds de weg niet. Aan gekomen maken we pannenkoeken en soep.

Stacy en Dylan besluiten naar het strand te gaan,Tess en ik gaan niet mee,Tess doet een spelletje op de ds en ik wil graag even lezen. Ik ben trouwens ook erg verkleurd (ja,gekookt kreeften rood!!) dus misschien moet ik maar even niet in de hete zon!

Als Stacy en Dylan terug zijn ga ik met Dylan naar het zwembad,hij vermaakt zich prima. Stacy slaapt en Tess wil nog even vissen kijken in de haven,ook Dylan gaat mee, we zien een visser met heel veel octopus, we fietsen nog even een eindje en gaan dan terug,Dylan koopt nog een kattenpult ze zijn ook zo mooi,dat één niet genoeg is! In het appartement neem ik nog even koffie,de kids staan klaar en willen naar het strand,ik ga er dus maar achteraan,handig zo,n moeder met geld!

We hebben eerst nog even aan zee gezeten en net als toen de kinderen klein waren gooien ze (schieten met de kattenpult) stenen in zee,het blijft fascineren.

We hebben weer heerlijk gegeten,de cocktails zijn van Tarzan en dan fietsen we weer naar de haven,Tess haar lievelings plek,er wordt nog wel gevist maar weinig  gevangen. We fietsen terug naar ons appartement en spelen uno,Dylan ziet zich al als de winnaar en roept,wie nog kaarten heeft verliest!!! Hij heeft niet door dat hij dus nog de enige is met kaarten! Verhip roept hij ik dacht dat ik ging winnen! Gelukkig wint hij het volgende potje en kunnen we gaan slapen.

Het is zover!!

Kos!! Nog een paar uurtjes en we zijn onderweg!
We worden op Schiphol bezorgt door een heel aardige  meneer die een hoge functie heeft op Schiphol,hij zal ons leiden door de koffer brigade,douane,langs het ontbijt buffet (wat we ons even zullen laten smaken) naar de gate,verwennerij,maar o,zo fijn! Alles is hier thuis rustig verlopen,ook het op het laatste moment inpakken heeft weer goed uitgepakt of eigenlijk ingepakt (tenminste dat merk ik morgen natuurlijk pas)
Mijn vader heeft hier gegeten,gezellig,ik merk dat hij het moeilijk vind,we zijn zo belangrijk voor hem!
Gelukkig kunnen we altijd bellen! Dylan vind het allemaal wel moeilijk,papa en pake blijven achter,redden zij het wel? Hij weet zijn onrust prachtig onder woorden te brengen,kijk,.......ik heb er wel zin in,maarrr.........
ik vind met xl airways vliegen niet zo prettig,ik ging liever met KLM!
De koffers staan klaar,de rugzak ook,mn moeder staat ook klaar,in de rugzak,wat kan ik er van zeggen.
We gaan er iets moois van maken!!!
Liefs aan jullie allemaal,lezers van mijn blog,in geen woorden kan ik beschrijven hoe belangrijk,lief en bijzonder  jullie zijn!!!

RARA,Wie ben ik??

Het kind,de dochter,mama,vrouw van,werknemer,zus,loopmaatje,moeder van,uit '66,houden van,boeken,honden,een kat,kinderen,reizen,lachen,lekker eten,fotograferen, vele andere dimensies, veel meemaken,prima jeugd ,veel vrienden,lekker sporten,veel reizen,trouwen,kindje,nieuwe baan,en nog eens,huilbaby ,wel een slimme,knuffelkind met zorgen,autistische spectrum stoornis,miskraam,near drowning,toch nog een baby,zorgen,ziekenhuis,gepest kind,alles lijkt oké ,weer ziekenhuis,
leukemie, wereld stort in, veel leuke momenten,leven weer op de rails,moeder ziek,dood,thuis zitten,stoornis,gestoord,verstoord.Wie het weet mag het zeggen!

Blog op zijn kont!

Kon ik zomaar ineens niet op mijn blog komen!!!!! Een stukje schrijven,foto,tje erbij,knippen en plakken,zelfs een plaatje stelen dat lukt onderhand (soms met wat moeite en gevloek) wel,maar als ik
mijn blog niet meer kan openen en hij dus ergens in het heelal zweeft,ja,dan weet deze muts het niet meer!!!
Staat er een code,allemaal cijfertjes en letters daar moet ik dan iets mee maar wat ik er mee moet dat zetten
de computer freaks er natuurlijk niet bij. Gelukkig na een tig keer inloggen zie ik ineens mijn blogje verschijnen. PFFF,zou toch zonde zijn geweest als als mijn schrijverij ineens zomaar ergens tussen hier en daar is. Nu ik denk schrijf denk ik ineens,misschien wilde mijn moeder wel even lezen en heeft ze een andere frequentie! Hemels!

Boos op of boos tegen?

Dylan is boos!! Dylan voelt zich wel vaker boos,meestal weet hij de reden,soms ook niet,als hij moe is uit zich dat ook in boos.Ik voel wel dat hij niet zo lekker in zijn vel zit,hij is niet makkelijk om mee te praten.
Hij baalt dat Tom niet meegaat naar Kos,ik baal ook,omdat Tom niet meegaat en mijn kind daar last van heeft. Toen ik dit aan mijn vriendin vertelde zei zij,'dylan is niet boos op jou maar tegen jou",daar heb ik over na gedacht,ja,dat is vast waar.
Dat geeft wel een aan knopings punt tot een gesprek met mijn kereltje.Ik wil zo graag dat hij blij is,dat hij er zin in heeft en ook weet/voelt dat wij het met zijn vieren ook leuk zullen hebben. Gister hebben mijn vader en ik ook weer veel gepraat,over "vroeger"over mijn jeugd,zijn rol als vader.Met tranen in zijn ogen verteld hij waar hij in zijn beleving tekort schoot,met tranen in mijn ogen vertel ik hem dat ik de dingen nooit zo ervaren heb.Ik heb goede herinnering aan mijn vader in mijn jeugd,nee,hij was er niet altijd maar als hij er was dan deed hij dingen met ons,was hij lief en grappig,mijn vader verhefte nooit zijn stem,hij keek en dat was genoeg. Net zoals de moeilijke momenten een plaatsje hebben in mijn geheugen hebben ook deze mooie momenten zo,n plaatsje.Als ik naar hem kijk als hij over zijn kleinkinderen praat dan voel ik zijn liefde voor mij als zijn kind!

I woke and you were there
beside me in the night.
You touched me and calmed my fear,
turned darkness into light.

I woke and saw you there
beside me as before
My heart leapt to find you near
to feel you close once more
To feel your love once more.

Your strength has made me strong
Though life tore us apart
and now when the night seems long
your love shines in my heart...
Your love shines in my heart.

Laadjes en vakjes

Ergens in je hersenen zit het geheugen,soms moet je dat even aktiveren,"iets" ligt dan op het puntje van je tong.

Ik zeg dan wel eens,"ik kan het juiste vakje niet vinden",ineens weet je het dan weer,of niet daar heb ik de laatste tijd nogal last van!

Gister had ik een 'minne' dag,ik kon niet bedenken waardoor dit kwam.Ach,ik ben toch thuis en kan er dus gewoon aan toe geven,wel word ik dan moe van mijn eigen onrust.Ineens vannacht ging het laadje open!!!!   Een jaar geleden belde mijn moeder,San,als je moeder iets heeft dan heeft ze ook echt iets,het waren precies die woorden.Vandaag verbaas ik mij erover.

Ik ervaar dingen,onrust,verdriet,die ik niet kan plaatsen maar die wel iets teweeg brengen,vervolgens hebben deze gevoelens ook wel degelijk een reden.Ik kan mij indenken dat zoiets veel vaker gebeurt,data,s en dagen die in ons geheugen gegrift zijn maar die we niet bewust beleven,een gek idee! Ik weet nog precies op welke datum/dag Tess bijna verdronk,Dylan ziek werd,mijn broer zijn ongeluk kreeg,ook weet ik nog wat er gezegt en gedaan werd.

Een wonderelijk gebeuren daar onder je deksel!! Misschien kan ik hier iets mee,een plaatsje geven ofzo,

ik denk nog even verder.

Weer thuis

Best te doen,Tsjéchie in 4 dagen met trein,bus en vliegtuig,door de afwisseling lijkt de reis niet heel lang.
Het weer was iets minder dan hier,kouder,maar droog en dus prima.ik had een nieuwe jas gekocht
dus die kon ik mooi even testen       hij is goed bevonden!
Veel gewandeld,Praag heeft een prachtige geschiedenis,een mooie stad,schoon EN goedkoop!
De buurvrouwen,daar kan ik wel vaker mee op reis! lekker relaxed!

Ik weet dat zulke dagen mij goed doen,vooral nu was het belangrijk dat ik er "even uit" was,ik kan nog net
respect tonen voor Tom en volwassen met hem omgaan maar het komt van ver.
Ik weet dat hij zijn best doet,maar soms is je best doen niet goed genoeg,mijn vertrouwen in hem heeft toch een flinke deuk op gelopen.
Vandaag had hij zijn laatste wedstrijd met Penta,de finale,s,alle respect voor hem,ze hebben een geweldig seizoen gedraaid,hij is er goed in maar daar heb ik niets aan.
De kinderen hebben genoten en dat is leuk.

Vanavond was Dylan van slag,zijn moeder een paar dagen weg geweest,hij is o zo druk,hij heeft zo veel te vertellen,hij is ook boos,boos op mij,ik denk dat het voor hem voelt alsof ik hem in de steek laat,ik begrijp zijn gevoel maar dat veranderd niets aan het feit dat ik af en toe even voor mijzelf kies.Ik heb lekker even bij hem gelegen en hem geknuffeld,mijn bijzonder lieve dappere ventje,ik houd zoveel van hem.

Morgen,Moederdag,ik heb een klein bosje bloemen gekocht voor mijn moeder,ook voor mijn vader,wat missen we haar,Moederdag zal niet hetzelfde zijn.Eerst gaan we even bij mijn vader koffie drinken want dat deden we altijd,daarna gaan we naar''zijn"camping,hij is er nog niet zoveel geweest,wat moet hij er ook,zo alleen.
We gaan hem helpen,even opstarten,met elkaar,dat maakt het misschien makkelijker,Tess kan er lekker vissen,Stacy paardrijden,Dylan met zijn helikopter vliegen,met zijn allen komt het goed!

Tsjechié!

Vandaag ga ik naar Tsjechie,samen met Inge en Aaf,zo langzaam aan lukt het om mijn koffertje en rugzak in te pakken,zoals altijd komt het goed.Mijn paspoort ligt klaar,wacht ik doe hem eerst even in mijn rugzak nu ik eraan denk.Ach verder maakt het ook niet uit,ook in Tsjechié verkopen ze tandenborstels.We gaan met de trein naar Rotterdam en vliegen dan,als we het vliegtuig op tijd halen en niet per ongeluk in de verkeerde trein stappen, naar Praag.Ik heb al instructies,ik mag niet even uit de trein om koffie te halen,ik mag ook niet kaartjes of tickets in beheer,ik heb namelijk al eens (of vaker) bewezen dat ik ze heel goed wegstop en ze pas na de reis terug vind,ook doe ik wel eens een kaartje in de verkeerde machine en wordt hij "opgegeten"
Lekker belangrijk!!! Nu kan ik dus rustig lezen,muziek luisteren.Oh,schiet me te binnen,even mijn lenzen en tandenborstel in pakken! Zo,nu ga ik eerst iets eten en mijn koffer sluiten.Tot vrijdag!!!

wijsheid van de dag,   Als het donker genoeg is kun je de sterren zien!

Tesske

Lieve Tesske wat ben je toch lief en bijzonder!!!
"Ik ben 5 dagen ouder dan Noach",zei je op weg naar de boerderij."ja",zei ik.
"We vieren onze verjaardag altijd tegelijk'. "Ja"   (Ze zijn al een paar jaar in de vakantie jarig)
"Ik vier mijn verjaardag op dinsdag" "ja,dan ben je ook jarig".
"Dan word ik meteen 15"!!  Echt wel!!!

Lieve Lieve Tess,wat ben je blij op de logeer boerderij en bij Janny en André.
Het is er zo heerlijk rustig.Wat kan ik nog veel van je leren,ik heb ook al zo veel
van je geleerd.
Blijf bij jezelf,zeg wat je doet en doe wat je zegt.
Je doet alles in je eigen ritme,op je eigen manier,op jou bijzonder mooie manier.
Soms word ik helemaal gek van je,jou tempo is zo anders dan de mijne,dat
maakt voor jou niets uit,je gaat gewoon in je eigen ritme verder!!
Je bent zo eerlijk,je zegt wat je vind,want zo is het toch? Soms doet dat pijn.
Jou pijn en mijn pijn zijn niet dezelfde,ik smelt als je dan zegt,"zullen we knuffelen"?
Dan knuffelen we,ik en mijn lange dunne puber,maar genoeg is genoeg,je moet niet overdrijven.
lieve Tess wat houd ik toch van je,het geeft even rust als je gaat logeren maar wat is het
heerlijk als je er weer bent!

Heerlijk!!

http://bit.ly/a8GzKZ

Aan de afgrond

Langzaam wandel ik,aan de rand van de afgrond,ik kijk naar beneden en ik kijk omhoog.Zo is het en zo kan het zijn.Eerst ben ik radeloos,verdrietig,grote tranen,toch weet ik dat ik verder kan en verder moet.
Een poosje balanceer ik op de rand en dat voelt goed er zijn altijd opties,één ervan is geen optie en toch voelt dat goed,te weten dat er dus een oplossing zal zijn.Ik stap terug in wat wij het leven noemen,het spelen van dit spel geeft rust,ik kijk niet voor maar ook zeker niet achterom,het komt zoals het komt.
gelukkig zijn er mensen die mee kijken hoe ik daar loop,je kunt het!! Het is zwaar maar je kunt het!
Af en toe moet ik even zitten,alleen,ik kijk nog eens naar beneden en nog eens omhoog,het komt goed!

Een paar dagen later heb ik de rust weer gevonden! Ook heb ik iets geleerd,soms moet je niet zoeken maar afwachten.

Tom gaat niet mee naar Griekenland,"boek maar', zei hij,ik neem zorg verlof.Tom neemt niets,Tom blijft thuis! Mijn verdriet lag niet in de teleurstelling maar in de belofte.     Ik ga mee!! zei mijn vader direct,mijn vertrouwen zat niet in de belofte maar in de liefde.Daar lag ook het antwoord,ik ga met mijn drie kinderen!
Toen ik in de brief aan mijn moeder schreef,"ik weet niet of ik ooit weer naar Griekenland ga,maar als ik ga neem ik je mee",wist ik niet dat dit echt en al zo snel zou gebeuren.
HET ZAL BIJZONDER ZIJN!

Samen met deze les heb ik ook iets gekregen,een cadeau van mijn moeder en ook van mijn vader.

Ik kreeg iets wat ik eigenlijk altijd al had maar wat ik nu pas goed kan zien.De liefde en kracht die ik deel met mijn vader! De prachtige foto van Dylan met mijn moeder zijn ook de kracht van mijn vader en mij!