een half jaar,

Morgen is het alweer een half jaar geleden dat je verlost werd van je ziekte,dat je de pijn en het lijden achter je liet.Wat gaat de tijd snel,de eerste "bijzondere"dagen zonder jou hebben we al gehad.
Lieve Mam we missen je iedere dag,we praten over je,lachen om het verleden en huilen om het gemis.
Papa haalt Dylan uit school,hij eet frikandellen met hem en praat over motors,niemand die de was strijkt,moppert over was die niet goed hangt,planten die droog staan,kleren die stuk zijn,wonderlijk dat ik dat nu mis.Ik denk terug aan het laatste weekend,hoe we samen Sterren dansen op het ijs hebben gekeken.
Aan de laatste avond,hoe ik bij je zat en zachtjes voor je zong,de bijzondere stilte in de laatste minuten,hoe tevreden je lachte in de laatste seconden,het moment dat je voor het laatst uitademde.
Hoe de remlichten rood oplichten in de nacht toen je voor het laatst van de oprit af werd gereden.
Morgen zal ik denken aan deze bijzondere momenten,dan luister ik naar jou muziek,dan huil ik tot mijn tranen op zijn,daarna zal ik weer verder kunnen met het leven dat we leven en met de herinneringen, en de kennis dat het goed is.

Borrel

Ik neem maar even een borrel!!
Dan lekker slapen.
Morgen een lange (niet therapeutische) werkdag!
Oh la jé jé!!

mn vader.

Pap,wat ben je een lieverd,dat heb ik altijd geweten,je bent mijn vader.
Met jou heb ik altijd een andere band gehad dan met Mama.
Jij verteld dingen zonder woorden,je weet waar het over gaat,je dringt je mening niet op.
Eigenlijk denk ik dat je vaak denkt,beleefd,voelt dat jou mening niet belangrijk is,men vind toch wel iets.
Voor mij is jou mening wel belangrijk,dat is altijd zo geweest.
Als je jong bent heb je dat niet zo door.
Ik wist het voor het eerst toen ik naar Amerika wilde.Ik was zo depressief,jij wist het,waar Ma niet wilde dat ik zou gaan zei jij,"dat moet je doen!"
Ik spaarde voor mijn zakgeld en jij betaalde voor de reis.
Op dat moment heb jij mij gegeven wat zo waardevol is,liefde en vertrouwen,jij gaf mij mijn leven om te groeien en te ontdekken wie ik was en wilde zijn.
Nu na de periode van een diep dal ben jij weer degene die naast mij loopt en zonder woorden steun geeft.
Wij hoeven niet te praten,wij voelen.
Pap,vanavond zaten we samen bij jou achter huis,we drinken koffie en nemen de dag door.
Zoals je mij kent ken je ook mijn kinderen,je ziet ze zoals ze zijn en dat is goed.
Ik luister naar je want ik kan nog zoveel van je leren.
Ik zie verdriet in je ogen als we over Mama praten,vertedering als we om haar lachen.
We geven elkaar een kus,ik ga naar huis en laat jou alleen achter.
Op weg naar huis luister ik naar Mam haar liedje en denk aan jou.
Bijzondere man,bijzondere vader,ik hoop dat je weet hoeveel ik van je houd!

Wat een buro teweeg kan brengen.

Deze zomer was ik begonnen met het opruimen van ons kantoor,eigenlijk Tom zijn kantoor,ik werd er getolereerd,meestal zit ik hier niet lekker als we samen zitten (knisperend papier,tikkend voetje,steun,kreun)
nou doe ik dat ws ook wel maar ja dan heb IK er geen last van! Vrijdag hebben we bij Ikea dan een nieuw bureau gehaald,voor mij!!! Op de terug weg van Ikea was ik al helemaal blij,en dat voelt gek,ik was al heel lang niet meer blij geweest.Vanmorgen was ik nog blij,blij liep ik met de honden,heerlijk weertje,lekker rustig,ik zag mezelf al zitten achter mijn mooie bureau.Snel ging ik even "door het huis",douchen en met Tess naar de stad.Ze had haar I pad laten vallen en daar kon ie niet tegen,zoveel verdriet,daar kon ik niet tegen.
Nu is mijn Tess weer gelukkig en ik dus ook! Ik had mijn vader al gebeld of hij zou kunnen helpen met het monteren van het bureau,tegen de tijd dat hij hier was had ik het al gehad,niets gedaan gekregen,balen.
Kibbeling voor de meiden,een biertje en visje voor mijn vader,koffie voor mij (later lekkere bami van Inge)
en Dylan en vriend naar de snackkar,dat geeft rust.Maar blij was ik al niet meer.
Vanavond heeft Tom dan alles in elkaar gezet en nu zit ik aan mijn bureau,HEERLIJK!
Ik heb nu het mooiste plekje van het huis.Gewoon even subtiel wurmen.Ik denk dat ik nu weer blij ga worden.Daarnaast zou het nou ook heel mooi zijn als ik eindelijk eens wat school werk af zou krijgen!!!
Morgen maar opnieuw proberen!

Kon niet missen!!

Kwart voor acht,telefoon,ik zie het al direct (nummer melder) de kinderopvang.
Ik durf het bijna niet te vragen, we zitten met ziekte,kun je de hele dag werken?
Hmm,antwoord ik.
Je staat niet alleen op de groep,hoor ik hoopvol.
Ja,dat is goed,ik kom.
Oh,gelukkig,dan is dat opgelost.
Waar sta ik? vraag ik nog snel.
Op de grote peuters.Oh,denk ik dat is handig,ik werk normaal op de kleine peuters.(al 3 halve dagen)
Goed,een beetje flexibiliteit kan geen kwaad.
Aan gekomen op het werk ga ik meteen naar de grote peuter groep.
Aah, roept mijn collega,blij. Je hebt de oudsten,het zijn er zeven en je zit op de groep hiernaast!
Dat is een leuke binnen komer!!!! Zeven peuters,op de groep hiernaast????
Wat nou samen op de groep??? En ook de stagiaire kreeg ik niet mee.
Gelukkig zijn deze peuters super lief,hulpvaardig en grappig.
EN, ik hoef me niet aan regels te houden want die ken ik niet!!!!
Eerst maar kleien dan opruimen,fruit eten,hoeveel koekjes mogen we ook alweer??
Twee? Tien? Honderd??? Ach,als de buikjes maar rond komen!!
We hebben getennist in de hal,niemand die er iets van zei,dus MAG HET!!!
Lekker broodje,was er een regel over beleg? Niet dat ik weet,EET SMAKELIJK!!!
We hebben geverfd,gekleid,gewandeld en buiten gespeeld.
Heerlijk die peuters!!!

Morgen weer naar school.
Laat het duidelijk zijn,pop,pap,consortium,studiewijzer,verslagen?
Ik snap er geen bal van!!!!
Nu hoop ik dus maar dat ze me morgen wat wijzer krijgen,anders heb ik er
een hard hoofd in!!!
Maar gezellig is het wel!!

Wie het laatst lacht

Vandaag weer fijn gewerkt! Toch ook de baas even aan zijn jasje getrokken.
Ik had een brief gekregen waarin mijn herintegratie staat beschreven,ik begin
vier weken therapeutisch op de groep,daarna (hier komt ie!) zal er bekeken
worden of ik in mijn oude functie terug kan keren.
Ik ben niet argwanend of paranoïde,ik lees wel heel goed tussen de regels.
OF ??? Hoezo OF????
Stel dat ik toch nog enigszins  overspannenburnoutdeprihelemaal krankjorum ben,
dan is het maar de vraag OF ik wel weer in mijn oude functie terug kan komen.
Gelukkig heb ik mijn vriend soltalopram,hij strooit hier en daar wat wit poeder
door mijn hersencellen en ik ben HELEMAAL oké!
Natuurlijk heb ik wel even aan gegeven dat ik niet degene ben met storing.
Maak van je hart geen moordkuil.
Haha,als een ander het beter kan zou ik zeggen leef je uit!!!!
Voor die paar euro die ik dan minder  verdien wil ik wel lekker op mijn luie,dikke gat
in de zon zitten!
Ik zou zo zeggen,ontsla me maar als je durft!
Gossie,wat kan het leven heerlijk ontspannen zijn! Nu ga ik slapen en dromen van  dikke
billen (mijn dikke billen)op de rand van de zandbak,kopje koffie erbij en heerlijke dwergen die zandtaartjes bakken!!

Peter

Mijn broer is er!! Hij "logeert',  bij mijn vader.De kinderen zijn altijd enthiousiast als oom Peter arriveert,
hij is leuk,vooral erg grappig,bijna alles mag en hij lacht altijd!
Iedereen vind hem leuk,zelfs de politie,als hij wordt aan gehouden klopt hij ze joviaal op de schouder,geeft ze groot gelijk,lacht breeduit en verteld van alles,de politie,luisterd,lacht,praat,klopt hem op de schouder,geeft hem een waarschuwing EN laat hem gaan!!!!!!! NIET TE GELOVEN!!!
Hier thuis zeggen we altijd,Oom Peter de zwerver,hij is Belg,heeft daar ook een chalet,in frans talig Belgie,woont het grootste deel van het jaar bij zijn vriendin in Duitsland en overal waar hij aankomt krijgt hij onderdak en eten.Is zijn "handy" (mobiel) bijna leeg? Dan belt hij een vriend, deze doet tsjoep tsjoep achter de computer (verteld Peter terwijl hij met zn vingers op tafel tikt) en hoepla!!! Beltegoed!!!  Stacy kijkt jaloers,zij wil ook wel tsjoep tsjoep hoepla!!  Mocht hij in Nederland komen,voor een buggy bijeenkomst,soms voor een verjaardag (alleen niet van ons) of als hij iets nodig heeft,dan slaapt hij bij mijn ouders.Toen mijn moeder nog leefde zorgde ze als een echte moederkloek voor hem,koffie op bed,ontbijtje,schone kleren,etc etc etc.Nu hij bij mijn vader logeert (na een buggy bijeenkomst is de buggy stuk)  moet hij deze dingen zelf doen.Hij wast en hangt zn kleren op,na een week vraagt onze vader of het misschien al droog is?? Oh,ja,dan moet dus van de lijn? En met een brede grijns haalt hij de was er weer af.
Hij computert terwijl mijn vader kookt en verteld ondertussen wat hij aan het doen is en wat er nodig is om de buggy te maken,na het eten moet hij even roken terwijl pa de tafel opruimd.Gister stond hij hier voor de deur,hij was uitgenodigt voor een verjaardag (hoe kan het ook anders) Of ik hem kon brengen en ook weer halen,want ja,hij zou met de scooter (van Pa) heen kunnen maar niet meer terug,en ja,hij kon er wel slapen maar dat wilde hij liever niet,en zodra ik kwam ging hij mee,want,ja ,je weet het wel,anders kwam hij er nooit meer weg.Natuurlijk stem ik in,mn broer,je kunt hem toch niets weigeren,hij klopt me op de schouder,lacht en verteld dat het echt niet laat hoeft te worden,als hij maar even zijn vrienden kan zien.
Nu,half negen gaat hij naar huis,want,ja,hij had Pa verteld dat hij zeven uur terug zou zijn om te eten.Toch nog bijna op tijd,ach,het gaat ook zo snel!Om negen uur ben ik bij hem,hij heeft net koffie,joviaal bied hij mij ook van alles aan.Ik vertel hem dat hij morgen af moet wassen omdat hij te laat thuis was met eten.Ja,tuurlijk roept hij,dat doe ik morgen!Na een kwartiertje ofzo zijn we op weg.Veel plezier!!Half twaalf ben ik terug op het feest,lachend word ik begroet,ha,wil je wat drinken??? Nee,ik ben toch de BOB?? HAHA,ja dat is ook zo!!! Braaf drinkt hij zijn bier op en gaat mee.Vandaag kwamen hij en Pa eten,we eten chinees,natuurlijk houden we rekening met wat hij lekker vind,dankbaar lacht hij ons toe.Afwassen,oh ja,doe ik vanavond! Pa,kijkt hem aan,...Peter,  de afwas is al klaar! Oh,okee,haha.
Woensdag zal zijn buggy klaar zijn (met een beetje mazzel) en vertrekt hij weer naar Belgie.
RUST!!!  Maffe oom Peter is weer weg. Toch blijft er ook altijd een stukje zorg.
Hoe zal het verder met hem gaan?  Peter is in 2005 aangereden,hij heeft lang in coma gelegen,de dokters gaven geen stuiver voor zijn leven,toen hij niet overleed vertelden ze dat hij een kas plantje zou zijn.
Hij is nu een kasplant in de bloei van zijn leven,hij word gekoesterd,geliefd,en bejubeld.Hij leeft zijn leven,elke dag is er één.Hij houd van iedereen en iedereen van hem. Respect voor mn vadertje,hij heeft het zwaar en klaagt niet,respect voor Marlis,Peter zijn vriendin,ook zij heeft het zwaar,is blij als hij naar Belgie is,mist hem ook en blijft met hem vechten! Respect ook voor mijn dappere broer,hij blijft positief en omarmt de wereld!

Ik,ik ben blij dat hij er was.Dat we weer van hem konden genieten.Dat ik hem mocht brengen naar zijn feestje.Dat mijn kinderen van hem kunnen leren.Ik ben trots op hem,hij is mijn grote broer!!!

Duidelijk?

Ik weet dat ik makkelijk schrijf als dingen mij duidelijk zijn.
Vandaag zijn er dingen niet duidelijk,dan "moet"of eigenlijk ga ik veel nadenken.
Een paar dingen zijn duidelijk,ik vind mijn werk leuk,heel leuk,school vind ik ook leuk,heel leuk.
Dylan zijn juf vond ik deze week niet leuk,ze vertelde hem elke maandag en dinsdag verschillende
keren op een dag dat hij slordig schrijft,dat is ook waar,hij schrijft héél slordig,uit onderzoek is gebleken
dat hij daar niets aan kan doen,schrijven kost hem heel veel energie,deze energie heeft hij niet en trouwens
zijn energie besteed hij liever aan andere dingen,leuke dingen (ik geef hem ook nog gelijk!)
Het "gezeur"van juf irriteerde hem dan ook enorm,zo erg dat hij op deze dagen niet meer naar school wilde.
Mijn goede voornemen was en is,direct actie! Nee,ik wacht niet meer af,oplossen die zooi!
Dus na een goed gesprek met juf is het opgelost,soms moet je even de ogen openen.
Vandaag kwam ook een mevrouw van de MEE,ook dat was een goede actie en goed voornemen,je (ik dus)
kunt niet alles alleen! Zij heeft uit gezocht en geregeld dat Tess opnieuw onderzocht gaat worden bij accare,
stel dat mijn autist opeens geen autist meer is!!!  Vervolgens gaat zij de indicatie commissie proberen te overtuigen dat het echt beter voor ons allemaal is dat Tess twee dagen ut van hus (uit van huis) is.
Gelukkig zijn deze onderzoeken zinvol en gratis,dus echt niet.
Vandaag ging Dylan naar het huiswerk instituut waar hij het verleden jaar zo naar zijn zin had,en ook nog iets geleerd.Helaas,de "juf"die hij nu had kende hem en zijn verhaal niet en verknalde alles in één uur!!!
Maarrrrr,ik heb adequaat en direct gereageerd!
Dat is dus allemaal wel duidelijk.
Niet duidelijk,hoe moet het verder met mijn werk? Daar ga ik maandag dus achteraan,toch is dat wat mij erg raakt en waar ik ook niet blij,lees depri,van word.pilletje erbij???
En dan hebben we Tom.Voor mij heeft het wel een plekje en is het wel duidelijk.Ook gaat het best goed,maar,toch ook niet helemaal,ik weet niet zo goed hoe nu verder.
Morgen ga ik naar iemand die meer weet dan ik,misschien krijg ik wat opheldering.

Teleurstelling

Mijn eerste twee (halve) werkdagen zitten erop! Gossie,wat was het leuk! Maandag werkte ik met Julia,
ooit was ze mijn stagiaire nu heeft ze gelukkig een baan bij ons,er waren ook tien dwergen tussen de twee en drie jaar,en leuk dat ze zijn die tien dwergen,ze leven lekker hun eigen leven,ze puzzelen,kletsen in hun eigen taaltje,eten bergen druiven en aardbeien en af en toe appel en peer,ze gooien hele bekers drinken over de tafel,pakken een doek en maken de bende nog groter,ze moeten vreselijk lachen als er één begint met nep niezen,vervolgens zitten er tien nep niezers die vreselijk moeten lachen met en om elkaar.Ik hoef alleen maar van ze te genieten,en later de troep op te ruimen maar dat doe ik met liefde! Vervolgens zijn we met de bolderkar naar de speeltuin geweest,gelukkig lag er lekker veel blub,heerlijk.
Vandaag werkte ik met Ieke,ook een "oud"collega,ook waren er zes droppie,s.Ons thema is dieren,we zitten op de boerderij dus welke vraag ligt voor de hand? welke dieren wonen er op de boerderij? één van onze ventjes zei direct zijn eigen naam,dat klopt hij woont op een boerderij,ook zijn vriendje,een tractor en shovel werden snel benoemd.En wonen er ook dieren? Een hond? Nee! Een koe? Nee!Paard? Nee! Hij komt van een landbouw boerderij!!Met de kids in de bolderkar zijn we gaan kijken op de boerderij,ja,hoor,er waren koeien,schapen,geiten,paarden en een poes! Later in een boekje heeft deze twee jarige mij nog laten zien hoe een kar,shovel,pallet en combine eruit zien,ik heb weer veel geleerd!

Mijn baas,wie ik gevraagd had mij te begeleiden heeft mij te kennen gegeven hier vanaf te zien,ze doet alleen nog inhoudelijke dingen.Ik ben heel erg teleurgesteld,ik had mij er erg op verheugd met haar samen te werken in mijn leer project.Ze heeft heel veel kennis van zaken en ik heb veel respect voor haar.
Ik werk al tien jaar binnen haar bedrijf,ik heb mij ook altijd voor 100 en meer procent in gezet.
Eigenlijk voel ik mij tekort gedaan en niet gerespecteerd,wat kan ik zeggen,jammer is niet het juiste woord.
Ik ga maar gewoon mijn diploma halen,in the end it all pays of!

Tantes

Vandaag opweg naar huis draaide ik "mijn"liedje voor mn moeder.Ik draai het wel vaker,ik vind het een mooi lied en raak er niet meer door van slag.Wel ging ik nadenken over hoe alles is gegaan na het overlijden.
Mn tante zei,"we zijn er voor jullie". Wat een loze woorden,twee keer kreeg ik een berichtje van deze tante,één keer via hyves toen ik met de kinderen naar Kos was geweest,één keer nadat ik een foto had verstuurd van het verstrooien van de as bij het kindje van mijn ouders.Beide keer kon ik er geen troost uit putten maar bracht het alleen verdriet.Tante was boos dat ze niet op de hoogte waren van mijn plannen met de as van mijn moeder.Ze schreef,"ze was ook ons kleine zusje". Daar ben ik mij steeds heel bewust van geweest,ik had toch extra foto,s af laten drukken van de foto op de kist,een foto verstuurd van het verstrooien,aan ze gedacht bij de verjaardag van mijn moeder? Ik kwam voor ze op als mijn vader aan gaf dat hij liever "alleen'wilde.Na vandaag wil ik het hoofdstuk tantes afsluiten,natuurlijk zal ik netjes en beleefd reageren mocht ik ze treffen.Toch hebben zij elkaar,hun man,kinderen.Ze zullen hun zusje zeker missen,op de dagen dat ze elkaar zagen en vast ook wel tussen door.Ik mis mijn moeder iedere dag,ook mijn kinderen missen hun oma iedere dag,ik zie mijn vader meerdere dagen in de week.Ik draag mijn verdriet en probeer ook een deel van het verdriet van mijn kinderen te dragen en dat van mijn vader,ik praat en troost,ik ben er en bied een luisterend oor. Natuurlijk heb ik mensen (hele lieve mensen) om mij heen die mij steunen en met mij praten.Toch had ik het zo graag anders gewild.Ik wil nog praten over het jongetje dat zo snel is gestorven maar er wel geweest is,het kindje van mijn ouders,het broertje dat ik nooit kreeg.Het kindje waarvoor ik een grafsteentje heb geregeld maar waar ik niet over mag praten.Gelukkig denk ik hier niet elke dag over na,vandaag even wel en het deed best pijn.Nu ga ik proberen om het los te laten zodat ik weer verder kan.Zussen van mijn moeder,het ga jullie goed,heel veel sterkte!!! Ik ga verder met mijn leven!

Opgaande lijn!

Een goede week! Afgelopen week heeft mijn 'depressie",de kop niet opgestoken,ik heb zelfs weer eens van dingen kunnen
genieten.Vrijdag ben ik nog bij de huisarts geweest,samen hebben we besloten om met de medicijnen te stoppen,het kon nu nog.Mocht ik aan komende week toch weer meer klachten krijgen dan begin ik er weer aan.Wel ga ik naar de psycholoog.
Nu zit ik op de camping,heerlijk!Stacy is vrijdag mee gekomen,we hebben lekker kibbeling gegeten en gewandeld met Lea.
Vanochtend waren we natuurlijk pas laat wakker,je hoort hier behalve het fluiten van de vogels bijna niets.Lekker ontbeten,ook heb ik me alvast wat verdiept in schoolse dingen,eerst maar eens proberen al de afkortingen te ontwarren.
Stacy ging met de trein weer naar huis,ze gaat vanavond chillen met vrienden.Tess is op de boerderij.Vanmiddag heb ik koffie gedronken bij Griet,weer bij de caravan heb ik één kant van de caravan gepoetst,ook dat moet gebeuren! Ik sta verbaasd van mijn eigen energie. Wat kan het leven toch ook fijn zijn!
Ondertussen weet ik het zeker,Tom is autist!!! (hij weet en wil dit zelf niet)Dat veranderd natuurlijk niets,toch geeft het mij wel duidelijkheid,ik zie het steeds beter,misschien kan ik hier iets mee,dat weet ik nog niet maar het geeft wel stof tot nadenken.Nog meer duidelijkheid??Niet alleen naar de kinderen maar ook naar hem? Dat ik nu weer ga werken en naar school ga geeft wel ritme en duidelijkheid.Gossie,zou het leven dan toch weer enigszins "gewoon" worden.Ach,ik geniet maar gewoon van NU! De opgaande lijn!!

Introductie

Gister ben ik voor het eerst naar school geweest!
Het was fantastisch,ik voelde me helemaal niet een bejaarde,maar gewoon,leuk
een leerling op leeftijd!! Haha,wie heeft er nou de toekomst??
We zitten met z,n zestienen in een klas,allemaal vrouw,af en toe komen er leerlingen
bij en sommigen van ons volgen niet alle lessen,dat klinkt rommelig maar is juist
heel leuk.
Veertien leuke,hippe,gezellige meiden en twee mutsen,ben ik niet alleen!
Gistermiddag na de kennismaking gingen we naar de kookstudio,ik mocht de kipfilets
snijden tot gehakt,ik stond naast de uien snij dame,kipfilet met tranen,maar dat kwam door de geur
van de uien.Kipfilet in bladerdeeg met salade en een perzik toetje met ijs,zo wil ik wel vaker
kennismaken.Het had flink impact,om half tien lag ik in bed.
Vandaag gingen we verder,wat een informatie,nu moesten we zelf onze lunch meenemen,
gelukkig heb ik wel ontdekt dat er in de cafetaria lekkere broodjes te koop zijn,nog een plus,
koffie kost maar 45 cent!! Ik moet zeggen,ik voel me goed! Morgen ga ik even naar de huisarts,
medicijn controle,misschien dat kabouter Citalopram er hulp bij krijgt,om eerlijk te zijn,van mij hoeft het
niet.Vol goede moed en vertrouwen zal ik beginnen met huiswerk!

Alles heeft een ritme.

Goed geslapen vannacht!! De ochtend was een beetje "vreemd",ik had de wekker om 7 uur gezet,Tom,Stacy en Dylan waren al eerder uit bed.Ik hoefde nu alleen mijn eigen "ding"te doen,
Tess is eigenlijk ons rustige kind maar het was nu wel heel rustig,ook Stacy en Dylan!!! Wat een vreemde gewaarwording!! Om eerlijk te zijn,het was genieten! Toch heb ik nog even naar Ut&thus gebeld,even horen hoe het daar was gegaan.Tess had prima geslapen,was keurig op gestaan en de taxi was op tijd,helemaal goed,dus. Toch ben ik nu wel wat onrustig,het is een vreemd idee dat Tess straks niet thuis zal komen,ik haar niet hoef te vermaken,en haar vanavond niet naar bed breng en kriebel,en een kus geef als ik zelf naar bed ga. Nu niet fijn maar het zal vast wennen en dan kan ik er van genieten.Ik ben nu thuis,alleen,in stilte,dat waar ik zo naar kan verlangen,alleen moet ik de weg naar het genieten nog even vinden. Morgen introductie,ik heb er zin in! Grappig om weer in de klas te zullen zitten.Straks ga ik mijn zoon van school halen,vanaf volgende week zal mijn vader dat doen,hij neemt deze taak over van mijn moeder,ik zal nog even tegen hem zeggen niet te vergeten het drop potje in de auto te vullen zoals Oma dat altijd deed.
Alles heeft een ritme!!!!!

Echt lekker!!

Echt lekker ging het vandaag.Om half zeven ging de wekker,oké,eerlijk is eerlijk daar is niets "lekker"aan,
het is gewoon mega irritant! Om tien voor zeven had ik Tess onder de douche en dat is knap werk!
Tess heeft ook nog gegeten en gedronken en tanden gepoetst en ik heb haar haar geborsteld.
Ook Dylan was lekker op tijd.Vervolgens heb ik nog van alles geregeld,de taxi voor Tess van uit Minnertsga. Heel handig als de ene gemeente de andere laat betalen maar gelukkig hebben deze mensen dat onderling "uitgevochten",en komt alles (eindelijk) goed ! De bedrijfsarts heeft me nog net niet uit gelachen,wel even terug gefloten,gewoon halve dagen therapeutisch beginnen was zijn advies,ik ben een brave volger.
Het voelt wel heel vreemd dat Tess er nu niet is en dat ik haar morgen niet uit bed hoef te halen,voordeeltje,de wekker kan om zeven uur! Ik weet dat het goed is voor Tess en voor mij en voor ons gezin maar maar maar,het voelt ontaard!!!

Ik moet maar snel weer op bed om het "goede"ritme te pakken,afgelopen nacht was niet best,ik word een echte piekeraar!!!

Het "GEWONE"Leven

Morgen is het zover,dan gaat de wekker weer om half zeven,opstaan,proberen Tess op tijd uit bed en onder de douche te  krijgen,ontbijten,bla bla bla,BAH!! Ik vind er niets aan! Ik ben dan ook al de hele dag in de weer,broodbakjes,picto bord,nieuwe regels over bed tijden,plannen wat we gaan eten,gym spullen controleren,wie brengt/haalt welk kind en wanneer.Stom genoeg trap ik direct weer in mijn eigen valkuil en regel ik alles! Ik had bedacht dat Tess en Dylan s,avonds hun eigen brood bakje maken zodat er geen gezeur is over wat er op brood zit en in de bakjes (Tom deed dat eerst)maar wie assisteert er nu????
Just, MUTS!!!! Wie kijkt er tv?? Drie maal raden.  Oké,ik zal niet klagen maar tot actie over gaan,dat helpt vast.  HAHA!!!  Maar geen gezeur,we gaan ervoor!!! Ik heb nog vrij,moet morgen naar de bedrijfs arts waar ik mijn plannen ga melden,de aardige man lacht zich vast rot en daar kan ik inkomen!
Ik moet zeggen,ik ben nog niet meer heel depri geweest,misschien de pillen,misschien campinglife alone!
Ik moet nu maar naar bed en hopen dat ik snel inslaap,het nachtleven is voorbij.

Mn hutje!

Ik zit op de camping,eerst een paar dagen met Inge en Tess,zij gingen donderdag weer naar huis met de trein,ik ben nog even gebleven.Het is hier heerlijk,omdat er niets is hoeft, er is ook niets,dat geeft rust.
Gisteravond heb ik bij Griet gegeten,lekker!! En gezellig,natuurlijk met koffie,en een drankje.
Vandaag was een prachtige dag, lekker warm,Jimbo de hond van Griet was hier,een leuk beest,heerlijk rustig,samen hebben we gewandeld in het bos en tortelloni gegeten,voor twee stond er op het pak en dat is zo.

Morgen ga ik naar huis,dan wil ik mn kids wel weer lekker knuffelen.
Maandag moeten ze weer naar school.Vandaag pas hebben we gehoord dat Tess met hetzelfde taxi bedrijf en dezelfde chauffeur zal rijden.Op maandag gaan zij en Dylan naar Fit kids,we weten nu dat Dylan zijn revalidatie na zijn been breuk niet helemaal goed is verlopen,hij heeft te weinig spierspanning in zijn ene been waardoor zijn andere been overbelast raakt en hij dus "vreemd"gaat lopen.Tess is hyper mobiel,ze zitten op de goede plek!Tess gaat op maandag avond naar Ut&Thus,op woensdag komt ze weer thuis,dat zal voor haar en ons een hele verandering zijn.Om alles rond te krijgen moet ze wel opnieuw worden bekeken en getest,ik ben benieuwd.Stacy gaat stage lopen bij de bejaarden,absoluut niet haar doelgroep,maar wel een goede levens les.

Ik hoop dat dit jaar alles een beetje soepel verloopt.Woensdag en donderdag heb ik introductie dagen,wie weet word ik wel ontgroend!