maandag 29 augustus 2011

een pilletje

Ik moet er toch aan geloven,een pilletje.
Vanochtend heb ik ze gekregen van de huisarts,of ik het wel eens niet meer zag zitten,was de vraag,
wel eens niet meer zie zitten?????   Ik heb het al in geen tijden zien zitten!!!!! HOEZO?????
Nou,dat geeft de ernst aan,OOOHHH,de ernst!!!
Nu krijg ik dus een pilletje!! Ik moet met een halve beginnen want soms word het wat raar in je hoofd,
kan ik het hele doosje wel hebben want ik heb al een raar hoofd,trouwens ook al een mooi poosje.
Het eerste halve pilletje heb ik gehad,in de bij sluiter staat dat het belangrijke stofjes in de hersenen in balans
brengt,ik heb de laatste tijd nogal last van stofjes in neus en keel die lossen op als ik het huis poets,ik zie em al gaan die kabouter citalopram (gekke naam trouwens) in je halfje moet je proberen omhoog te klimmen terwijl je eigenlijk naar beneden geslikt word (in deze situatie zou het handiger zijn als de hersenen lager zouden liggen),vervolgens moet je je weg vinden door vertakkingen,verkalkingen,verstopping om stofjes te zoeken en in balans te brengen,eigenlijk gekkenwerk! En dat ook nog eerst in je halfje,later komen er dan nog wel heeltjes bij maar dan snap ik wel dat dat hele proces zo,n tig aantal weekjes gaat duren. Ik weet het niet hoor,maar goed we duimen voor een goede afloop,misschien raken mijn hersenspinsels dan ook wel op,
maar ach daar komt dan wel weer iets anders voor in de plaats,dan loop ik luid zingend over straat en maak hier en daar een radslagje,ook gezellig!

zondag 28 augustus 2011

De Stad in

Gister ben ik de stad in geweest,nou is dat op zich natuurlijk niets bijzonders,iedereen gaat wel eens naar de stad.Ik ging ook naar de stad,alleen,en dat is bijzonder!! Ik was wel al in de stad geweest maar altijd onder "begeleiding',vroeger ging ik onder begeleiding van mijn moeder en durfde ik ook wel alleen.Sinds ik niet helemaal "mezelf" meer ben (en ook niet iemand anders geworden,dus nog aan het transformeren,zeg maar)
ga ik niet graag,of niet alleen naar de stad.Gister had ik ineens bedacht dit wel te gaan doen,je moet het vuur smeden als het heet is,dus,de berg schoenen aan daar ging ik! Eerst ben ik nog even (door verdriet overmand) naar het gedenk plekje van mijn Moeder en Dennis geweest,Ik heb een vlindertje gebracht en gezien dat het gras vrij hoog was (volgende keer schaar mee).Hierna door naar de stad,ik heb kettinkjes gekocht voor de as hangertjes van de kids.Ook heb ik een i pod gekocht voor Tess, helemaal blij liep ik ermee door de stad,wat zal ze er een plezier van hebben!! Lekker haar foto,s en muziekjes, ik genoot al bij het idee! Het was super!! Het zal nooit zo zijn als met mijn moeder,ik zal ook zeker niet vaak naar de stad gaan,maar het was zeker goed (ook voor mijn transformatie) Ik weet nu wel zeker dat ik nog een keer ga,want na twee dagen prutsen met die van Tess weet ik het zeker,ik wil er ook één!! Met een oranje cover!!

vrijdag 26 augustus 2011

Houden van

Wat is houden van? En waar houd je dan van? Ik houd van mijn kinderen dat weet ik zeker,voor hun ga ik door het vuur,zij zijn een deel van mij,ik zal ze beschermen als een leeuw haar welpen.Ik houd ook van mijn ouders,dat weet ik ook zeker,maar wel weer anders,ik houd van kinderen,ze raken me,ik hou van mn vrienden,van hen die blijven en soms ook van hen die gaan, ik hou van koffie en chocolade maar niet als ik misselijk ben.Ik houd van een goed boek,van de zon en van de zee,van eerlijkheid,plezier,van mn hutje op de camping.Ik weet wel waar ik van houd.Van mijn kinderen houd ik met hart en ziel,van veel dingen met emotie,of met mijn smaakpapillen.Houden van kan voor altijd zijn maar dat hoeft niet.
Wanneer zeg je dan,"ik hou van"? Hoeveel waarde moet je eraan hechten? Ik denk dat je erover nagedacht moet hebben,hoe zeg je het,en waarom? hoe waar is het? ja,voor mij werkt het ongeveer zo,houden van is gemeend,komt uit je hart,vol van emoties,zonder eigen belang.

Als houden van "zomaar"gezegt word, denk ik,look into your heart,anybody home?

donderdag 25 augustus 2011

Regenboog

Na twee dagen thuis geweest te zijn is Tom weer vertrokken,dit maal voor een cursus.Misschien kan ik vannacht weer doorslapen,de nachten zijn absoluut "anders"met een snurker! Beter gezegd,ik doe bijna geen oog dicht en was bijna in staat naar de camping te vertrekken.Gister was Stacy jarig,een mooie dag,overdag visite van gezellige mensen,s,avonds kwamen vrienden en vriendinnen,ze zaten buiten (kunnen ze roken) en hadden de grootste lol,wat heerlijk,gewoon onbevangen,lol in het leven.Wij "ouderen"zaten binnen,het was zeer gezellig!
Vanochtend dacht ik Tom toch maar eens te vragen naar zijn ervaringen in Amerika,ik zal er niet over uitweiden,het is Tom zijn verhaal,zijn "life story",dit is mijn weblog,het is dus niet aan mij.Wat ik verwachte was waar,ik denk dat het goed is geweest voor Tom terug te gaan naar zijn "roots",of het hem gaat helpen weet ik niet maar wat ik wel weet is dat je geen liefde kunt bouwen op medelijden.We hebben allemaal onze levensweg,sommige momenten zijn zwaar,moeilijk,verdrietig andere mooi,bijzonder,gelukkig,hoe we er mee om gaan is aan ons,de één krijgt meer te verduren dan de ander,we moeten het ermee doen,proberen goede keuzes te maken,hopen de goede mensen op onze weg tegen te komen,en open te staan voor positieve energie en liefde die ons gegeven word.Ik vind het leven op dit moment en al een poosje, zwaar,gelukkig heb ik genoeg om voor te leven,de kinderen,mijn vader, lieve vriendinnen,collega,s,ik wil het leven wel graag weer oppakken,dat ga ik ook doen,maar makkelijk vind ik het niet.Op sommige keuzes kun je terugkomen op andere niet,wat is wijsheid? Wie het weet mag het zeggen!!! Vanavond leg ik mij neer bij de wijsheid van Griet,"al regent het nog zo hard,de zon gaat altijd weer schijnen"!!  Ik ga nu slapen,volgens mij zie ik de regenboog!!!

17 jaar

17 jaar geleden,een hete zomer,een dikke buik. Wat was het heerlijk.Jij was onderweg,wat?,je was twaalf dagen te laat,een afspraak bij de verloskundige en vervolgens bij de gynaecoloog.Daar aan gekomen opperde ik dat "het"misschien wel was begonnen,ik voelde gerommel.De verloskundige lachte,tuurlijk.
Ze voelde wel even,acht centimeter ontsluiting,toen lachte ik!Niet veel later was jij er.
Je opende je ogen en keek de wereld in,grote prachtige eigenwijze ogen,hier ben IK! Je was er!!!
Wat was ik trots op je en wat ben ik dat nog.Jij durft jezelf te zijn,je hebt zelfvertrouwen en vind jezelf belangrijk.Soms ben ik jaloers op je kwaliteiten,soms schud ik mijn hoofd en hoop dat het allemaal goed komt,ik ben ook heel erg trots op je,jij bent wie je bent,maar nog het meest van alles houd ik van jou,mijn kind!!

dinsdag 23 augustus 2011

Tom is thuis

Van ochtend was ik vroeg wakker,ik wilde nog wat dingen doen en ging met Stacy ergens heen (puber geheim) Er was geen aanleiding (of ....misschien???)) maar ik zat in een mega DIP! Gatver!!!
Goed,daar kan ik dus niets aan veranderen, en de tijd gaat gewoon door,dus,doorzetten!!!
Na Stacy haar afspraak hebben we nog lekkere broodjes en beleg gehaald voor de lunch die we ter ere van Tom zijn thuis komst wilden maken.Offfff,nou ja,het was natuurlijk een leuk excuus om te genieten van een uitgebreide lunch,  met Tom,ja zo was het!! Om 13:00 uur was Tom thuis en kon de lunch beginnen.
Wel moest hij meteen even zijn koffers openen,want,leuk dat ie er was maar wat er in de koffers zat was ook erg belangrijk.Laat ik zeggen,het was genoeg!!
Na de lunch zijn Tess en ik nog even boodschappen gaan halen voor de bbq,Pa (ke) kwam Stacy halen om samen gaatjes te laten schieten in Stacy haar oren,wat een genot om dan je pake mee te hebben om je hand vast te houden    en te betalen. We hebben gezellig gegeten met zn zessen.

Wat ik ervan vind???  Er is "nog"geen ruzie geweest tussen Stacy en Tom.Tom was vermoeid (logisch) maar niet chagrijnig,hij bestede tijd aan de kinderen,hij liet mij met rust.Dat zijn dus plussen.
Ik vind/voel nu dus nog niets,niet negatief,niet positief,dus eigenlijk valt het tot nu toe mee!
De dip is minder diep,dat scheelt!

maandag 22 augustus 2011

Vandaag

Vanmorgen kwam mijn collega op bezoek,ze had haar twee kindjes mee,het was een leuke ochtend,wat een schatjes en wat kan ik van ze genieten! Dat vind ik mooi,want op mijn werk zal ik er moeten zijn voor veel van deze prachtige mensjes.Als ik niet meer met liefde, passie en respect  met de kinderen zal kunnen omgaan,ga ik ander werk zoeken! Gelukkig is dat niet aan de orde,dat zou ook niet "handig"zijn nu ik net de opleiding,Gespecialiseerd pedagogisch medewerker 4 (gossie,klinkt wel héél interessant,mn moeder zou trots op me zijn,......als ik het haal) ga doen. Vanmiddag had ik een gesprek op mijn werk over het ,hoe nu verder.
Ik had daar al veel over na gedacht, school is een feit,ik ben ingeschreven,aan genomen,heb de boeken in huis en ik heb betaald.Ik ga nu in de maand september "meelopen",op de groepen,ik wil naar de kinderen kijken en ze opnieuw leren kennen,gelukkig ben ik in die positie.In Oktober wil ik dan weer twee dagen gaan werken,één dag naar school en twee dagen om aan mijn school opdrachten te werken.Of het gaat lukken?
Dat moet!! Of het nu links om of rechts om gaat,ik wil in Juli mijn school afronden.Gespannen ging ik naar het werk,vind ik het nog leuk? Ik was het hek nog niet in of ik werd begroet door een ventje van de BSO,hé.jij werkt hier toch? Kom je weer terug? Kom je dan bij ons? Kereltje,wat heb je mij een heerlijk welkom gegeven!! Het voelde gelijk goed,ook mijn collega,s reageerden alsof ik nooit was weg geweest,"goh,we hoorden bij het hek al dat je er was,gezellig". Een warm bad,zo voelde het!!
Het gesprek was meer een formaliteit,we zien wel hoe het komt.zo ga ik er ook aan beginnen,rustig aan.

Morgen komt Tom thuis,we zien hoe dingen gaan,one step at the time!

zondag 21 augustus 2011

Hoe moedeloos is moedeloos


Nog een dag dan is Tom weer thuis.Ik vind er niets van,misschien omdat ik toch al niet zoveel vind,ik voel des te meer,moedeloos,zo voelt het.Vandaag heeft Tom gebeld,ik weet niet waarom,dat heeft hij ook niet gezegd.De eerste keer had ik niet snel genoeg op genomen,meteen kwam het sms,je,dus je wilt me niet spreken?Tering tyfus!!!Sociaal als ik ben regeer niet zo netjes,dan gaat de telefoon weer,hoe is het met de kinderen? Goed.Hoe is het met jou? Eigenlijk heb ik geen flauw idee,ondertussen draaien mijn radars overtime,wat moet ik vragen, moet ik iets vertellen,maar wat dan?? Kans verkeken,sorry,slechte verbinding,nou tot dinsdag dan maar.Vervolgens komt Tess met de telefoon,deze mevrouw praat Engels,vast voor jou.De tante van Tom,ze verteld wat een goede vent hij is,hoe leuk de neefjes en nichtjes hem vinden,dat hij van mij en de kinderen houd,ik mompel wat,vervolgens vraagt ze of ze hem mogen houden.....
foute vraag,fout antwoord,hij mag zelf kiezen,ze vind het erg grappig,verteld dat ze van mij houd en we hangen op.       Depressie feit!!!  Ik weet het niet meer,wat kan ik nog zeggen?Moet ik het uitleggen?Spellen?Tekenen? Kan ik niet oordelen maar gewoon iets vinden? IK BEN DEPRESSIEF!!!!  
Dat is helemaal niet erg,er zijn meer mensen die dit overkomt,ik vraag geen medelijden,maar een beetje begrip?? Dat is toch niet teveel gevraagd? Begrip van de vent waar ik zeventien jaar mee getrouwd ben.
Nee,het word niets meer,hoe eenzaam kun je zijn?

zaterdag 20 augustus 2011

Hoe nu verder.

De Bonte wever was leuk,heel leuk.Ik heb genoten van de momenten dat we met zijn vieren dingen gingen ondernemen.Op de eerste avond liepen we door de klapdeuren terug naar onze hotel kamer,we hadden met z,n vieren de fitness zaal onveilig gemaakt,ik wilde de film wel stopzetten,op dat moment voelde de liefde en genegenheid als één.Dat is natuurlijk niet reëel,de volgende ochtend na het ontbijt was het bewijs al geregeld,de meiden gingen terug naar de kamer , Dylan en ik speelden nog een partijtje midgetgolf ,hierna wilde ik overleggen wat te doen.Dylan wilde naar de fitness zaal,de meiden wilden winkelen,Stacy wilde als alternatief wel zwemmen,Tess slapen.Ik wilde naar het centrum lopen,dat viel niet in goede aarde,ik wilde wel baantjes zwemmen maar Stacy niet.GRRR. De meiden gingen slapen,Dylan en ik gingen bowlen,airhockey en koffie drinken.Mijn knop gaat dan niet zomaar om en eigenlijk was ik gewoon boos! Ruim een uur later gingen we terug naar onze kamer,ik had nu besloten dat ik best iets voor mezelf kon en mocht doen,dus ging ik nu toch mijn baantjes zwemmen.Ik had tenslotte voor dit all inclusief hotel gekozen zodat iedereen kon doen wat hij prettig vond.Na het zwemmen zijn we gaan lunchen,de meiden en ik gingen naar het centrum en Dylan ging een vriend zoeken om mee te bowlen.Uiteindelijk was het erg gezellig en hebben we allemaal een leuke middag gehad.S,avonds zijn we weer naar de fitness geweest en hebben nog gezwommen (Tess niet natuurlijk,dan zou ze nat worden,brr) Tess ging zelfs nog mee naar de café straat om te bowlen en te flipperen,daarna nog een spelletje levensweg en toen was het alweer tijd om de ogen te sluiten.

Weer thuis komt de dag van Tom zijn thuiskomst dichterbij,vandaag kwam hij nog even op skype.
 Dylan en Tess zijn blij dat hij weer thuis komt,Stacy mompelt wat als ik haar erna vraag,en ik?
Ja,dat vind ik nog moeilijk en het houd mij dan ook erg bezig.Ik kan er nu weinig van zeggen,dat ga ik morgen doen!  Vandaag heb ik het "kantoor",op geruimd,dat heb ik nodig om straks te kunnen leren,en ook is het een goede afleiding.

Verder ben ik nog steeds in een dip,het ene moment is het andere niet,ik zoek nog steeds.

donderdag 18 augustus 2011

Lachen

Ooit wel eens een all inclusive arrangement geboekt??   Echt lol!!!!
We zitten dus in de Bonte Wever in Assen,ik wilde graag dat de kids zouden genieten van de vakantie zonder
dat ik steeds moest denken,hebben ze het leuk,wat moeten we eten,hoe vermaak ik Tess EN de andere twee.
Toen deze leuke aanbieding voorbij kwam dacht ik dan ook,zou dit het zijn?
Nou dit is het!!!!  Een groot hotel,koffie kun je gewoon uit de machine tappen,ook frisdrank en andere drankjes staan gewoon klaar,gebakje,blokje kaas en worst,ontbijt,lunch,diner.Maar dat niet alleen........zwembad,mini golf,basketbal,volleybal,bowlen,fitnes er is geen nee te koop,echt lachen! Gister avond zijn we met zijn vieren aan het fitnessen geweest en het was echt geweldig,we konden er geen genoeg van krijgen maar om tien uur ging de fitness ruimte dicht.Tess was moe en ging slapen terwijl,Stacy,Dylan en ik nog even door de caféstraat gingen om iets te drinken,te bowlen en airhockey te spelen.Vandaag hebben we al ontbeten,helaas heb ik het baantje zwemmen gemist maar dat haal ik vandaag nog wel in,we wandelen zo even Assen in,Tess heeft geen T shirten mee.Maar eerst een lekkere cappucino!

woensdag 17 augustus 2011

Bonte Wever

We zijn deze dag begonnen met ontbijt bij de Hema en koffie bij Petra en Thomas en de kids,nu inpakken (ja,ik leer het nooit,toch weer op het laatste moment) dan even langs Pa(ke),en op weg.Ik heb weer niet zo goed geslapen,ik die nooit piekert,HA! Volgens mij ben ik gewoon te goed uit geslapen.Gister belde mijn werk,maandag ga ik erheen,jammer dat er niet even gevraagd werd hoe het met mij gaat,dat maakt de stap niet makkelijker.Vandaag kwam mijn laatste schoolboek,het voelde goed en ik heb er zin in.Ik ga genieten van deze dagen met de kinderen,zwemmen,sauna,eten,en een goed boek! Niemand kent mij daar en zolang niemand iets aardigs zegt huil ik ook niet! Nog even de honden uit laten en vogels en vissen voeren,het komt goed!!

dinsdag 16 augustus 2011

Tussen evaluatie

Berlijn was geweldig,de reis erheen ging soepel,Stacy liet zich niet door mij of omstandigheden op stang jagen,toen we aan kwamen hebben we eerst koffie gedronken,we (ik) wist namelijk niet waar we ons hotel zouden moeten vinden,gelukkig zijn er mensen die dat wel weten (toeristen info) en anders was een taxi nog een optie.Na onze spullen in het hotel te hebben gebracht zijn we direct op stap gegaan.Lopende!!! Een uitroep teken,Stacy is puber,niet teveel bewegen lijkt dan vaak het motto,hier telde dat ws niet en we hebben gelopen,gegeten,gekeken en foto,s gemaakt,wat voelde het heerlijk,ongedwongen en vooral rustig.Uiteindelijk zijn we met de ondergrondse terug naar het hotel gegaan. Stacy gaat douchen,doet haar spullen in de badkamer loopt naar buiten en gooit de deur in het slot! HANDIG HARRY!!! We hebben al het personeel langs gehad maar de deur bleef op slot.We mochten in een andere kamer slapen,kregen duizend excuses (hoefde Stacy zich niet schuldig te voelen) hebben steeds weer gezegd dat het niet gaf en ondertussen hadden we de grootste lol.Toen we een maal in de andere kamer in bed lagen werd er geklopt,de deur was open.Snel maar weer terug.De volgende dag hebben we na een heerlijk ontbijt,heel Berlijn door gelopen,veel gezien,gekocht en heerlijk koffie gedronken met taart in een restaurant/winkel waar ze 500 chocolaatjes maken !!! Allemaal verschillende!!!
De volgende dag zijn we weer,na een heerlijk ontbijt,met de trein terug gegaan.

Tess en Dylan hebben hun dagen door gebracht bij Janny en André,ook zij hebben het erg naar hun zin gehad en veel ondernomen.

Voor mij was het heerlijk om met één kind op stap te zijn,de rust voor mijzelf en ook het mooie,speciale te kunnen zien van mijn bijzondere kind.Het was geweldig,lieve Stacy wat ben je een kanjer,wat heb je een moeilijke tijd achter de rug en wat heb je jezelf erdoor heen geslagen.Ik heb genoten van je!!! Ik zag,zelf vertrouwen, doortastendheid,verantwoordelijkheids gevoel,inzicht en heel veel liefde.

Weer thuis lijkt er ook meer rust te zijn gekomen.We hebben geskypt met Tom,Dylan is niet meer boos,hij vertelde van zijn nieuwe motortje,Tess vertelde over de baby,s en Stacy vroeg wat Tom allemaal voor haar meenam,heel relaxed en rustig.Het voelt goed in huis,de kids helpen mee en het is gezellig.Morgen gaan we een paar dagen naar De Bonte Wever,het word vast leuk en gezellig,nu ik me rustiger voel kan ik er ook meer naar uitzien.

Vandaag was ik zo geraakt door lieve buren in de straat,Dylan maakt zich zorgen dat de buren zullen klagen over zijn "motor",hij rijd ermee door de straat.Gister zei hij al,mam,de buren steken hun duim omhoog,het is vast oké.Vandaag vertelde buurman hoe leuk hij Dylan zijn motor vind,ik vertelde dat aan Dylan,vervolgens kwam de buurman Dylan helpen omdat de motor niet wilde starten (te veel olie),oh,wat glunderde mijn mannetje,vervolgens kwam buurvrouw Aaf met een trechter en maat dopje en haalde de buurman benzine,
voor deze mensen misschien een klein gebaar maar ik word er zo gelukkig van!!!
Dylan zijn zelf vertrouwen groeide enorm.

zondag 14 augustus 2011

Berlijn

Zo was het in Berlijn!!! Als een schaal heerlijk luxe met zorg gemaakte bonbons!!!!

woensdag 10 augustus 2011

Rode waas

Het CIZ heeft gebeld,Centrum Indicatie Commissie,Je kunt er echt niets mee!
Hele lange lijst met wat Tess niet kan,en dat is best veel,aan het einde zegt de mevrouw,"daar kan ik echt geen verblijf voor geven.Helaas pindakaas,zak met lekker in de str.. met je kind,wat, val maar in een beerput,ach jammer nou,daar zit ik al in!!!  Goed,een dag van tranen,hier kun je dus niets positiefs van maken,ach,mevrouw huur toch iemand in om Tess s,ochtends uit bed te trekken,ja,leuk,wie wil????
van half zeven tot kwart voor acht??? en mocht de hulp ziek zijn dan laten we Tess lekker liggen,oh,ik weet het!!! Een bejaarde huis!! Daar liggen de mensen ook wel eens een dagje of meer in bed!!!
Gelukkig belde direct na dit gesprek het uitvaart centrum,(volgens mij zaten ze op de andere lijn)
de hangertjes voor de kinderen zijn klaar,de dag kon niet meer stuk,of heel,goede timing, het was toch al een k.. dag! Tess ging gelukkig "vrolijk"mee,door het gesprek mat de ciz dame had ik haar te laat uit bed gehaald,geeft niets hoor,alles lekker nat (daar sta je echt niet voor op) dus beddengoed in de was,is Tess ook weer lekker in bad geweest,niet dat er iets gewassen is aan Tess want dat was ik vergeten te zeggen,maar ze is in ieder geval nat geweest en er zat al schuim in bad. Ik heb wel zin in morgen,Dylan slaapt vast bij mij,ik kan denk ik niet mee naar de tandarts,ik krijg vast niet vrij van school,heb je ze al betaald,weet je eigenlijk de weg,je had mij nog een slushpuppy beloofd,ik denk dat het nu wel lukt,nee,gelukkig is Tess vandaag niet zo druk,ik kan alles ook prima volgen met tranen in mijn ogen en suizende oren.
Wat wonen we in een prachtig land,alles is zo goed geregeld.Ik heb mijn dag door gebracht met een rode waas in mijn hoofd,van woede,      en van liefde voor mijn kind!!!

maandag 8 augustus 2011

Domme,leuke lol

Gister zijn we naar Assen geweest,naar racen tegen kanker.Stacy logeerde bij Alice en Esmee,zij kwamen vanaf Eelde,toen we er bijna waren sms te Stacy ze waren onderweg.Na een poosje bij de ingang gewacht te hebben sms te Stacy weer, ze waren er!! Ooit geweten dat TT Assen meerdere ingangen heeft?? Ik ook niet!!! Dat is namelijk ook niet zo!!!!!!Wel meerdere parkeer plaatsen!!! NEE,jullie moeten onder een tunneltje door!!!! Hoe moeilijk kan het zijn!!!!  En de dames kwamen onder het tunneltje door,luid toeterend,uit de ramen hangend kwamen ze aan,hier parkeren allen echte VIP,s,goed,sommige mensen zijn dat van nature!! Met onze polsbandjes gingen we op weg naar onze paddock,daar zouden we worden ontvangen met koffie (heel belangrijk),de echte VIP,s hadden even niet opgelet en de andere malloot onder ons lijd aan korte termijn dementie,dan kom je er dus niet!! Klein pluspuntje,we hebben wel direct het hele terrein verkent! Gelukkig namen Stacy en Esmee het voortouw en zo kwamen we toch nog op de plaats van bestemming.Het was een geweldige dag met af en toe een traantje,sommige mensen zullen dat begrijpen en anderen niet.

Vandaag zat er weinig in de planning,ik ging bij Inge koffie drinken met taart,buurman René was jarig geweest.Ook zouden we nog even naar het stort,ik had bedacht het halletje op te gaan ruimen, anderhalf bij twee,dat moet toch lukken! Na de koffie is het zelfs nog gelukt boodschappen te halen,ik had deze keer alleen keukenrol vergeten (oh,ja,en melk, maar dat ontdekten we pas vanavond) Mijn vader kwam en samen zijn we even naar het stort gereden,nog een paar haken aan de muur voor Dylan zijn skateboards en het glas naar de glasbak,tijd voor koffie.Een mooi opgeruimd halletje! Samen met Tess toch nog maar even naar de winkel voor keukenrol en naar de tuinder voor een plantje.Ik heb namelijk op mijn tafeltje wat "rommeltjes",veel steen en dat is niet feng sju (of zo) een plantje en een houtje doen wonderen.Na mn hardloop rondje met mn loopmaatje (we waren onderweg maar toen kwam er zo,n donkere lucht dat we maar terug zijn gegaan voor thee) ontdekte ik dat Dylan zijn labrador Bo het houtje op heeft gegeten,onder de douche moest ik hier ineens heel dom,in mijn eentje vreselijk om lachen,het stenen plateau staat heel feng sju op een houten tafeltje. Een goede dag dus,Dylan is blij,hij gaat morgen met Pake kijken bij een mini bike,nee,niet alleen kijken,hij gaat em gewoon kopen!!! En mocht ie niet rijden (of maar kort) dan gaat hij hem gewoon slopen!!! (ook daar kun je van leren) Tess was erg moe,dat klinkt niet fijn maar kan het wel zijn, (god,ik ben op rijm) Ze ligt dan heel lang op bed,heerlijk rustig.(oeps wat zeg ik nou??)Vanavond ging ze Janny bellen,Tess gaat daar volgend jaar als het mee zit, en de indicatie commissie akkoord gaat, een paar dagen wonen,ze mag dan een kast uitzoeken voor op haar kamer,dit heeft ze gedaan en op Janny haar vraag,"hoe hoog is ie dan?", antwoord Tess,"knie hoogte!!".  Oh,wat houd ik van mijn kind!!!

vrijdag 5 augustus 2011

Warrig

Tegenstrijdige gevoelens,verdriet om het verdriet van mijn kind,Stacy is s,avonds zo intens verdrietig,ze kan maar niet geloven dat het leven zo snel voorbij kan zijn.Ik heb moeite haar te troosten,het raakt zo intens aan mijn verdriet,ik kan daar nog niets mee.Wel hebben we fijn gepraat,over de dood,waarom moeten sommige mensen al zo jong sterven? Gelukkig geeft het Stacy troost en dus ook mij.Ik ben ook boos,waarom mijn kind,dat al zoveel heeft mee gemaakt,het ene verdriet heeft nog geen tijd gehad te zakken en dan is er alweer nieuw verdriet.Donderdag is de afscheids dienst en waarschijnlijk gaan we erheen.Om iets te kunnen doen voor onze vrienden die ook altijd klaar staan voor ons hebben we hun kindjes een dagje onder onze hoede genomen,en eerlijk,het was heerlijk!! Wat een plezier,wat zijn ze lief!!! Ze weten nog van niets en kunnen zo intens genieten van een springkussen!!!

Vandaag gingen we met zijn vieren naar de camping.Ik wil dat dat fijne momenten zijn,met zijn vieren,ik word al snel met mijn neus op de feiten gedrukt,teveel verschil,in niveau,in ontwikkeling,in denken,in zijn,dat levert strijd,strijd waar ik niet mee om kan gaan,mijn frustraties,irritaties en woede nemen al gauw de overhand,ik voel me schuldig,ik weet dat het niet eerlijk is,en toch ik kan er niets mee.En toch was het ook een leuke dag! Raar maar waar!! Alice heeft mijn caravan gepimpt!! Samen met Griet heeft ze leuke dingetjes gedaan in mijn caravan,lekker oranje,lekker knus,zo mooi!! Ik heb meteen zin om erheen te gaan.
 Het raakte mij diep!! Het ontroerde mij enorm,zo maar voor mij!!

We hebben koffie gedronken,gewinkeld en gepraat,en het was heerlijk,ondanks het geharrewar van de kinderen. Stacy is bij haar vriend,dat is fijn,hij heeft veel liefde voor haar dat heeft ze nodig! Voor Tess was de dag lang,te lang,ze huilt haar autiste huiltje en zingt met haar autiste stem luid mee met Gerard Joling,morgen zal het beter gaan,ze mag bij mij slapen,wij kunnen iets delen,noem het eenzaamheid,noem het liefde.Dylan mocht niet bij mij,hij neemt teveel,ik geef te weinig,het kost zo veel energie,toch komt het goed,dat weet ik zeker!

woensdag 3 augustus 2011

Niet te geloven

Waar de avond gister gezellig tot een eind kwam ging het vannacht al minder prettig,misschien een voorbode voor een dag die zeer verdrietig eindigde.
Dylan was vanaf twee uur in de weer,zo onrustig en wakker,ook ik was dus wakker en onrustig,niet fijn want samen waren we dus zeer kort aan gebonden en chagrijnig.Buurvrouw Inge belde,ze kwam op de koffie,een gezellige afleiding,ook hebben we ons tegoed gedaan aan Tess haar lekkere monchoutaart.
Vanmiddag leek de stemming wat op te knappen,Tess wilde vissen maar daar had ik geen zin in,door vermoeidheid word ik niet echt blij.Wij als meiden hebben boodschappen gehaald voor een pasta salade,gezellig en lekker.Tess had ondertussen bedacht om André te bellen misschien wilde hij wel vissen en gelukkig was dat ook zo. Tijdens het wormen zoeken belde Petra,ze had een droevig bericht,haar nichtje van zestien was overleden in een scooter ongeluk,we kunnen het maar niet bevatten,een jong leven zomaar abrupt gestopt,Stacy is zo intens verdrietig,NEE,niet weer!! Tess besloot meteen Janny te bellen of ze mocht blijven slapen,te veel emoties.Stacy en ik hebben samen gehuild en herinneringen opgehaald.Waarom overkomt sommige gezinnen alles?? Het is zo oneerlijk,net een prachtig mooi nieuw ventje op deze wereld,overlijd een nichtje in de bloei van haar leven.Dappere,lieve Petra,denkt aan mijn dochter en belt zodat we het niet via via horen.Er zijn geen woorden voor! We zullen proberen op wat voor manier dan ook een steun te zijn.

dinsdag 2 augustus 2011

Duitsland

Met Stacy en Dylan vijf dagen naar Duitsland,naar mijn broer en Marlis en de kids.
Ik zag er wel een beetje tegen op,met mijn kinderen weet je maar nooit,het kan super leuk
worden maar ook een hel.Gelukkig was het geweldig! Ik had Stacy en Dylan verteld dat ik op weg erheen
geen "gedonder"in de auto wilde,stilte heb ik nodig om mij te kunnen concentreren (en de TomTom),
ze waren geweldig en we zijn dan ook veilig aan gekomen.We hebben heel veel leuke dingen gedaan,elke dag lekker ontbijt,maisdoolhof,bbq,zwemmen,vikingfeest,zwemmen,snoep gekocht bij de "nassi konig"
de snoepkoning dus! Naar het strand (Dylan met de buggy heen,Stacy terug),naar het strand,trampoline springen,natuurlijk bbq! Maandag zijn we weer terug gereden ook nu ging het super.Ik was redelijk "relaxed",op momenten dat het druk is merk ik dat ik snel mijn geduld verlies en op de kinderen mopper,niet zo aardig,ik probeer dan ook om het maar te benoemen,ze kunnen tenslotte ook best een beetje rekening met mij houden.

Tom is naar Amerika,hij is maandag ochtend vertrokken.
We hebben hem dus niet meer gezien.Ik vind dat oké,het geeft mij de rust die ik nodig heb,niet op de tenen lopen en woorden afwegen.Ook Stacy is rustiger,ze hoeft niet steeds te "strijden',nu wil ze wel helpen en ze bied het zelfs meerdere keren op een dag aan.Van Tess merk ik nog niets maar dat kan nog komen.Voor Dylan is het wel moeilijk,hij is bang mensen van wie hij houd te "verliezen",hij sms,t met Tom en heeft hem vanochtend gebeld,ook heeft hij Skipe geinstaleerd op zijn computer,nu kan hij Tom zien en met hem praten,dat zal goed voor hem zijn!

Deze week rusten we uit,vandaag was een super dag met zijn vieren.Stacy was naar shiatsu terwijl Tess en ik boodschappen hebben gehaald,Dylan was thuis met vriend Mark.S,middags zijn we op bezoek geweest bij Thomas en Petra zij hebben een zoontje gekregen,wat een heerlijk,lief,prachtig ventje!!! We mochten hem ook even vast houden,oh wat heerlijk en wat ruikt zo,n mannetje heerlijk!! We hebben lekker allemaal mooie kleertjes voor hem gekocht,geweldig,ook zijn lieve zusjes hebben we niet vergeten,wat was het leuk!
Mijn vader kwam eten,Stacy haar vriend kwam en we hebben nog heel lang buiten gezeten,het was een goede dag!!!