Berlijn was geweldig,de reis erheen ging soepel,Stacy liet zich niet door mij of omstandigheden op stang jagen,toen we aan kwamen hebben we eerst koffie gedronken,we (ik) wist namelijk niet waar we ons hotel zouden moeten vinden,gelukkig zijn er mensen die dat wel weten (toeristen info) en anders was een taxi nog een optie.Na onze spullen in het hotel te hebben gebracht zijn we direct op stap gegaan.Lopende!!! Een uitroep teken,Stacy is puber,niet teveel bewegen lijkt dan vaak het motto,hier telde dat ws niet en we hebben gelopen,gegeten,gekeken en foto,s gemaakt,wat voelde het heerlijk,ongedwongen en vooral rustig.Uiteindelijk zijn we met de ondergrondse terug naar het hotel gegaan. Stacy gaat douchen,doet haar spullen in de badkamer loopt naar buiten en gooit de deur in het slot! HANDIG HARRY!!! We hebben al het personeel langs gehad maar de deur bleef op slot.We mochten in een andere kamer slapen,kregen duizend excuses (hoefde Stacy zich niet schuldig te voelen) hebben steeds weer gezegd dat het niet gaf en ondertussen hadden we de grootste lol.Toen we een maal in de andere kamer in bed lagen werd er geklopt,de deur was open.Snel maar weer terug.De volgende dag hebben we na een heerlijk ontbijt,heel Berlijn door gelopen,veel gezien,gekocht en heerlijk koffie gedronken met taart in een restaurant/winkel waar ze 500 chocolaatjes maken !!! Allemaal verschillende!!!
De volgende dag zijn we weer,na een heerlijk ontbijt,met de trein terug gegaan.
Tess en Dylan hebben hun dagen door gebracht bij Janny en André,ook zij hebben het erg naar hun zin gehad en veel ondernomen.
Voor mij was het heerlijk om met één kind op stap te zijn,de rust voor mijzelf en ook het mooie,speciale te kunnen zien van mijn bijzondere kind.Het was geweldig,lieve Stacy wat ben je een kanjer,wat heb je een moeilijke tijd achter de rug en wat heb je jezelf erdoor heen geslagen.Ik heb genoten van je!!! Ik zag,zelf vertrouwen, doortastendheid,verantwoordelijkheids gevoel,inzicht en heel veel liefde.
Weer thuis lijkt er ook meer rust te zijn gekomen.We hebben geskypt met Tom,Dylan is niet meer boos,hij vertelde van zijn nieuwe motortje,Tess vertelde over de baby,s en Stacy vroeg wat Tom allemaal voor haar meenam,heel relaxed en rustig.Het voelt goed in huis,de kids helpen mee en het is gezellig.Morgen gaan we een paar dagen naar De Bonte Wever,het word vast leuk en gezellig,nu ik me rustiger voel kan ik er ook meer naar uitzien.
Vandaag was ik zo geraakt door lieve buren in de straat,Dylan maakt zich zorgen dat de buren zullen klagen over zijn "motor",hij rijd ermee door de straat.Gister zei hij al,mam,de buren steken hun duim omhoog,het is vast oké.Vandaag vertelde buurman hoe leuk hij Dylan zijn motor vind,ik vertelde dat aan Dylan,vervolgens kwam de buurman Dylan helpen omdat de motor niet wilde starten (te veel olie),oh,wat glunderde mijn mannetje,vervolgens kwam buurvrouw Aaf met een trechter en maat dopje en haalde de buurman benzine,
voor deze mensen misschien een klein gebaar maar ik word er zo gelukkig van!!!
Dylan zijn zelf vertrouwen groeide enorm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten