Waar de avond gister gezellig tot een eind kwam ging het vannacht al minder prettig,misschien een voorbode voor een dag die zeer verdrietig eindigde.
Dylan was vanaf twee uur in de weer,zo onrustig en wakker,ook ik was dus wakker en onrustig,niet fijn want samen waren we dus zeer kort aan gebonden en chagrijnig.Buurvrouw Inge belde,ze kwam op de koffie,een gezellige afleiding,ook hebben we ons tegoed gedaan aan Tess haar lekkere monchoutaart.
Vanmiddag leek de stemming wat op te knappen,Tess wilde vissen maar daar had ik geen zin in,door vermoeidheid word ik niet echt blij.Wij als meiden hebben boodschappen gehaald voor een pasta salade,gezellig en lekker.Tess had ondertussen bedacht om André te bellen misschien wilde hij wel vissen en gelukkig was dat ook zo. Tijdens het wormen zoeken belde Petra,ze had een droevig bericht,haar nichtje van zestien was overleden in een scooter ongeluk,we kunnen het maar niet bevatten,een jong leven zomaar abrupt gestopt,Stacy is zo intens verdrietig,NEE,niet weer!! Tess besloot meteen Janny te bellen of ze mocht blijven slapen,te veel emoties.Stacy en ik hebben samen gehuild en herinneringen opgehaald.Waarom overkomt sommige gezinnen alles?? Het is zo oneerlijk,net een prachtig mooi nieuw ventje op deze wereld,overlijd een nichtje in de bloei van haar leven.Dappere,lieve Petra,denkt aan mijn dochter en belt zodat we het niet via via horen.Er zijn geen woorden voor! We zullen proberen op wat voor manier dan ook een steun te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten