2012

Meestal kijk je terug op het afgelopen jaar,ik kijk liever vooruit naar het nieuwe jaar.
2011 was het jaar waarin ik mijn moeder verloor,ik was depressief,en ontdekte dat ik nog wel het kind van mn vader ben maar niet meer kind.Mijn vader is mijn praatmaat,hij is een verstandige rustige maar moeilijk te doorgronden man,hij verteld over vroeger,over zijn jeugd,mooie maar ook trieste verhalen,ik voel mij verbonden met hem,ik voel ook zijn pijn.Hij geeft mij wijsheid,een luisterend oor zonder oordeel.Hij is mijn vader en ik houd van hem.
Voor 2012 heb ik maar één wens,laat mijn gezin,familie,vrienden om ons heen gezond blijven.We zijn allemaal nog relatief jong,dat moet toch niet teveel gevraagd zijn?
We leven het leven zoals het ons wordt gegeven,dag na dag,genietend van de rijkdom en liefde om ons heen.!!

Mag ik dan bij jou?

Soms kun je het zo nodig hebben,een plek om te schuilen,waar je jezelf mag zijn,waar je aan niemand verantwoording hoeft af te leggen,waar je mag huilen en mag lachen,waar alles waarheid is,waar je niet eenzaam bent en van je wordt gehouden.

Crematie

En dan gaan we weer! Morgen gaan we naar de afscheidsdienst van Oom Andre.
Een bijzondere man.
We gaan met z,n drieen,m,n vader,Stacy en ik,de drie musketiers.Voor Tess is het teveel,ze heeft van hem gedroomd,hij zei tegen haar,doe maar een bloem,lieve brave Tess,we hebben vanmiddag een roos gehaald.
Dylan wilde ook een roos meegeven,ik ben er in gedachten bij,zei Dylan.
Stacy wil natuurlijk mee,oom Andre was haar lievelings oom,lief en grappig.Ik ga natuurlijk,voor oom Andre maar ook voor tante Marianne,de lieverd,en ook voor mijn vader.
Vanavond was ik nog bij mijn vader,samen kunnen we goed herinneringen ophalen,lieve oom Andre,lieve tante Marianne wat hadden we jullie deze vakantie gegunt,het leven heeft vreemde wendingen en wij?
Wij volgen het leven zoals het ons gegeven wordt en koesteren herrinneringen.

Garnaal

Op tweede kerstdag gingen we uit eten,in een strand paviljoen.We waren er zondag al even geweest,niets onverwacht.Tess had de bitterballen geproefd dat zou haar kerstmaal worden,ik had mij erop voor bereid,als het maar gezellig zou zijn.De plekken aan tafel goed verdeeld.Een rondje drinken en van het huis heerlijke hapjes en stokbrood.Garnalen,vlees,tomaatjes en pannenkoek met zalm,voor ieder wat wils,
Stacy bedacht ineens een garnaal te willen proeven,helaas OP.Dylan uit zijn dak,asociaal,je hoort te vragen of iemand anders ook iets wil!De maaltijd ging door,Dylan een geliefde hamburger,Tess patat en bitterballen,ik saté,Tom en Stacy spareribs,alles zag er heerlijk uit en smaakte ook zo.Ik genoot!
Opeens viel het mij op dat Tom wel erg gefocust was op de mevrouw achter de bar,hij deed "even"niet meer mee.Dat geeft niet want gelukkig ben ik niet jaloers.Na ijs,koffie,fristi en slagroom waren we tonnetje rond,volgens Stacy hadden we ook ons record "restaurant zitten" verbeterd,lachend verlieten we de "toko"zoals Tess het benoemd,Tom leek een beetje slaperig,in de auto ontdekte ik waarom,het gezeik,over een GARNAAL! Oeps dat woord had hij beter niet kunnen noemen want daar ging Dylan weer los over sociaal,vragen etc,Stacy valt natuurlijk bij.Gossie wat kan een garnaal dwars zitten.Gelukkig hebben we dan Tess,"ach,Stacy,je lust helemaal geen garnaal!".

TEXEL

Texel,het is hier genieten! Twee chalets is een goede zet! De internet verbinding is hier zeer zwak,je betaald dik maar hebt niets! Vaker geen dan wel verbinding,dat is vast ook het idee van Texel.
Gister zijn we naar het strand geweest,ik heb erg leuke foto,s maar het uploaden lukt niet.S,middags zijn we naar Alvin en de chipmunks geweest,Tess haar idee,het was een leuke film,vervolgens nog steengrillen,gezellig,de zwerfkatten hier hebben hun aandeel ook gekregen.
Het slapen gaat prima,Tess ligt bij mij,lekker veilig en vertrouwd.Met Dylan en mij gaat het niet zo geweldig,hij is boos,ik weet niet wat ik eraan doen kan en ga hem dus eenvoudig maar wat uit de weg,ervan uit gaande dat het weer over gaat.Straks gaan we uit eten,de tafel plaatsen zijn al verdeeld,Tess niet naast Dylan en nog belangrijker niet tegenover elkaar,Stacy niet tegen over Dylan,ik dicht bij Dylan maar niet naast hem (tegen over dus)Tom en Stacy niet naast of tegenover elkaar.Het lijkt wel een examen vraagstuk,wie zitten er dus naast elkaar?? Zelf ben ik heerlijk uitgerust,ik heb een gaafzacht vest gekocht en nog één thuis,deze was ik vergeten in te pakken en dus mee te nemen,voor mij dus geen kerst kado,haha,echt wel MUTS! Het lijkt hier niet op kerst,alleen de goede dingen,lekker eten!!! Ik denk dat we dit volgend jaar weer doen! Misschien lukt het dit stukje te plaatsen op de site,zo niet,morgen nieuwe kansen!

Uitgeblust!

Een zware week,veel veel veel! Gewoon van alles teveel (behalve geld dan)
Het voelt als constant achter de feiten aan lopen,heel lastig en vervelend.
Mijn vermoeidheid heeft dan zn weerslag op Tess,niet uit bed te krijgen,boos en verdrietig,en ik kan haar wel wat aan doen,Tess maakt dan grom geluiden,mega irritant,het schuld gevoel blijft niet uit en dan is de cirkel rond.Morgen blijven de kids lekker thuis zodat we enigszins verantwoord op vakantie gaan.Helaas zijn er nog steeds mensen die niet snappen hoe het werkt,Dylan zijn juf wist even tegen hem te vermelden dat hij ongeoorloofd vrij nam!!! Jammer dat ze niet de moeite neemt dat tegen zijn vader te zeggen op het moment dat die hem afmeld.Morgen zal ik mijn zoon even officieel afmelden!!!
De honden gaan naar het pension,mijn vader laat ik achter,jammer,ik had hem graag mee genomen maar hij wil zelf niet.Nee,ik voel mij niet schuldig,wel een beetje verdrietig.
Ik heb er zin in,de boot van drie uur,op naar TEXEL!
Voor iedereen fijne feestdagen!!!  Geniet van wat je hebt!!!!
Mam,ook voor jou een dikke knuffel waar je ook bent!

Liefde.

                                           Lieve Tess,voor jou is maar één woord,LIEFDE!!

Lief,mooi,bijzonder mens,een eigen wereld,eigen gedachten,vaak kijk je alsof je echt niet weet waar het over gaat,wereld vreemd,maar zo bijzonder!
Ik ging je ophalen van ut&thus,daar kwam je aan met dit boompje,voor Oma en voor Dennis,je hebt het mooi versierd,elke dag moet ik controleren of het er nog staat,vandaag deden we het samen.
Ik loop naast je en je geeft mij een hand,liefde stroomt door mij heen en tranen,tranen van liefde en van geluk omdat jij mijn kind bent.Van jou kan ik nog heel veel leren,over LIEFDE!

Donderdag was vreselijk! De wekker ging,mijn ogen bleven dicht,gelukkig kan ik met mijn ogen dicht het knopje van de wekker vinden,twee,drie,vier keer,dan ben ik ondertussen twaalf minuten te laat.
Vaag hoorde ik de deur,Tom ging naar zijn werk,hij was op tijd,verder lag ons gezin nog op één oor (of zoals ik op de rug) even heb ik nog overwogen om gewoon mijn wekker uit te zetten,soms verslaapt een mens zich gewoon.Helaas,ik weet dat de taxi chauffeur dan aanbelt,als iedereen wakker is dan is dat het niet waard.Toch maar één voor één mn ogen open getrokken! Ook Tess had er geen zin in,dan begint de dag wel heel slecht! Uiteindelijk ben ik de dag door gekomen maar ik weet niet meer hoe.
Vrijdag was wel weer iets beter,Tess had lichtjes feest op de boerderij,ze wilde er niet heen jammer.
Mn oudste puber ging stappen,ook leuk. Of ik haar "even"op wilde halen,dat heb ik "even"gedaan,om twee uur,joggingbroek en crocks aan!Eigenlijk vind ik dat een taak voor vaders,zingt Marco daar niet een liedje over? Helaas gaat dat niet op voor alleen staande moeders! Vandaag dacht ik dus uit te moeten slapen,en jawel hoor,half negen!!! Ik zou snel bezig met school,eerst even,zuigen,dweilen,koffie,wasmachine,droger,was vouwen,kerstboom opzetten,optuigen,etc etc,is het vanmiddag toch nog gelukt en ik ben aardig opgeschoten.Ik ga voor morgen weer zo,n dag,alles wat ik voor ben kan ik de rest van de week weer loslaten!

Texel

Maandag,dinsdag gewerkt,vandaag een schooldag,morgen maar "rustig"aan.
Vandaag was Dylan weer thuis,hij is opgebrand,ook voor Tess is de woensdag een vrije dag.
Nog een weekje dan gaan we op vakantie naar Texel!
Ik heb twee chalets gehuurd,dat moet voor vijf mensen toch genoeg ruimte zijn.
We gaan met twee auto,s,dat klinkt als luxe maar is in ons gezin noodzakelijk.
Laat die Kerstman maar komen!

Bedrijfsarts

Vandaag ben ik bij de bedrijfsarts geweest,zijn standaard opening is altijd,"hoe ging het de afgelopen tijd?".
Mijn standaard antwoord,"nou best wel eigenlijk". En dan begint de conversatie.
Het is een prima man,hij luistert,knikt en vervolgens geeft hij advies,ik luister,knik,we geven elkaar een hand en over een paar weken mag ik weer komen.Vandaag heb ik afgesproken dat ik per één januari twee dagen ga werken en wel op maandag en donderdag,ik heb er zin in.Morgen nog overleg met mijn baas,ik weet niet of hij wel zo blij is maar dat ligt hem niet aan mij! Ik heb nog hééél veel vakantie uren,tsja,wat daar mee moet? Ach,ik heb maar besloten om me niet gek te laten maken,of eigenlijk,ik ben al gek dat scheelt!

Sprakeloos

Vandaag ben ik even sprakeloos,dat ben ik niet zo vaak,dus mensen om mij heen,GENIET VAN HET MOMENT!!! Ik ben steeds al aan het denken of het een reden heeft.
Ik denk misschien de storm,telkens als er iets in mij opkomt duurt dat maar even dan denk ik,wat dacht ik ook alweer?? Je kent het vast,ik zit achter de laptop en bedenk dat ik koffie ga maken,terwijl ik naar de keuken loop zie ik dat de wasmachine nog aanmoet,ik doe de was erin maar bedenk dan dat er boven ook nog was ligt,boven gekomen bedenk ik dat ik nog tanden moet poetsen,helaas is er geen tandpasta in de badkamer,terwijl ik de voorraad kast open zie ik de stofzuiger,o,je,ik zou Tess haar kamer zuigen,ik zet de stofzuiger klaar en breng even snel het aval naar beneden,buiten staan mijn nieuwe plantjes in een pot zonder modder,de modder staat in de schuur en terwijl ik modder zoek zie ik vogel voer,ik vul het schaaltje en loop weer naar binnen omdat ik een sms je krijg,ik kijk op mijn telefoon,per ongeluk stuur ik een leeg berichtje terug,wat zou ik ook alweer doen? Oh,ja koffie,terwijl het water kookt kijk ik op de klok,verhip wat is het al laat,ik pak mijn tas en sleutels en stap snel in de auto.Het mag een wonder heten dat ik weer thuis gekomen ben!!!

Hard werken loont!

Ik heb HEEEEL hard gewerkt om weer "bij"te zijn met school,en het is gelukt!!!
Ik vier opdrachten om morgen in te leveren,daar word ik heel blij van!!
Verder waren de bloed uitslagen van Dylan goed,gelukkig,toch is hij aardig van slag,hoofdpijn,moe,zeer lijf,
dat is weer balen maar het is voor hem dan ook een spannende tijd,VUURWERK!Hij kan bijna nergens anders over praten en denken.Tesske is weer naar ut&thus,vanochtend gingen we naar accare Tess werd opnieuw getest,Antartica ligt in America,December is de langste dag,een jaar heeft 365 dagen,gossie Wat een vragen???????? Daarna was Tess moe maar na een paar uurtjes slaap ging ze met Andre naar de Gamma en hapjes proeven bij een grote inkoop plek (wie de naam weet mag het zeggen) De uitslag van haar longfunctie onderzoek was nog niet bekend.Ondertussen hoef ik ook niet meer terug naar Molemann voor depressieven,ik was een boven gemiddelde "nutcase"dus met mij konden ze niets,gelukkig was het gevoel wederzijds.We rommelen weer lekker verder.

Geluk!

toteldebotel.

Gek word ik van mijzelf! Tess was dit weekend naar ut&thus,haar tweede huis en ik zou dus even flink uitpakken op mijn school spul.In de afgelopen twee weken had ik geen fluit uitgevoerd,wel lekker maar zeker niet handig!Zaterdag ochtend ben ik direct los gegaan,school,was,Dylan halen van ijshockey,school,flipperdeflip,ik raakte steeds meer op dreef.Heel laat ging ik op bed want mijn hoofd sloeg op hol,best lastig om mijzelf dan bij te houden.Vandaag ging ik gewoon verder en hoe meer ik gedaan krijg hoe meer ik bedenk.Vanavond hebben we gezellig met zijn allen gesteengrild (steen gegrild,vlees gegrild op de steen van de gril) nou het was lekker EN gezellig! De keuken is schoon,vaatwasser geleegd,was schoon en gevouwen (sorry mam,niet gestreken) en ik heb vier verslagen klaar voor school.Nu ben ik dus mega druk,dat zal wel een halve nacht stuiteren worden.
Morgen geen Sinterklaas!! HEERLIJK!!! We gaan bij mijn vader hutspot eten,hij kookt! Verleden jaar had ik veel stress van het Sinterklaas gebeuren.Ik had mij erop ingesteld het speciaal te maken,wetende dat het mijn moeder haar laatste keer zou zijn,toen wilde mijn moeder helemaal niets en vierden wij dus niet net als altijd met mijn ouders Sinterklaas.Nu is het "gewoon"klaar,een stuk rustiger en gezelliger.
Morgen mag ik weer naar Moleman,expertise centrum voor mensen met een DIP,ben benieuwd of ik ook een chocolade letter krijg!

Sinterklaas??!!

Sinterklaas bestaat! Maar niet echt! Hoe oud is Sinterklaas?? Heel oud,wel 485,nah,dat kan toch niet??
Niemand word zó oud! trouwens hij was er al in 1800 nog iets of zo.
Kijk hij is ook overal tegelijk en dat is ON mogelijk! Nee,maar dat is dan een hulp Sinterklaas,er is maar één
echt! Welke is er dan echt echt? Nou die met de echte meiter en baard.Tuurlijk.
Trouwens,weet je wel dat ik bij Sinterklaas in het boek sta?? Kijk,hier meld je je aan,dan komt Sint ervoor,die verteld een verhaal en kijk,daar sta ik,in zijn boek! Ja,maar je meld je toch eerst aan?
Tuurlijk,anders weet Sint niet dat ik aangemeld ben! Dan zet hij je dus snel in zijn boek!!! Ja,dan sta ik er toch in? Sinterklaas bestaat dus echt niet!! Wel,ik heb hem zelf gezien,in Minnertsga.
Hij bestaat niet maar als je hem ziet is hij er wel! Lieve Tess,je broer vind je een raar geval maar ik denk dat jij de slimste bent!!

Vandaag ben ik jarig!

Vanmorgen voelde ik het meteen,verdriet! Ik ben jarig,dan hoor je blij te zijn!!
Nadat ik Dylan naar school had gebracht ben ik even bij Dennis en mijn Moeder geweest,het grafsteentje was "netjes"gemaakt,weg was de roos en vergeet me nietjes,dat is niet erg,Tess wil graag een iniminie kerst boompje brengen en dat gaan we volgende week doen.
Ik heb lekkere vlaaien gehaald bij de Hema want natuurlijk was ik door tijd gebrek vergeten taart te bestellen.Om half tien kwamen de buurvrouwen koffie drinken,ik werd lekker verwend en het gevoel knapte snel op! Tess moest naar de longfunctie test,deze is gelukt,nu wachten op de uitslag.
We hebben nog even Sinterklaas cadeautjes gehaald voor op school.Vervolgens kwam de volgende visite,het was een gezellige dag.Tess werd nog op gehaald door janny
Nu ben ik toch weer verdrietig,mijn eerste verjaardag zonder mijn moeder.Ik troost mijzelf door te denken,verleden jaar was ze er nog maar toch ook niet.Het helpt niets ik ben gewoon verdrietig.
Ik denk dat ik er maar aan toe geef,eigenlijk heb ik ook geen keuze,mijn emoties leiden een eigen leven.
Morgen weer naar school,nu ga ik verdrietig zijn om mijn moeder die ik mis en gelukkig omdat ik jarig ben en veel lieve mensen die aan mij denken!

Keulen

Daar gingen we dan vrijdag ochtend,eerst even Dylan afzetten bij school,de auto hebben we bij het kanaal geparkeerd,kont bijna op de weg,sommige mensen hebben een trauma voor water (en vuur),dat was ook wel weer handig voor mijn vader die de auto op zou halen,hij kon hem op afstand zien!
Om kwart voor negen kwam de trein voorrijden,Inge had keurig een lijstje gemaakt waar,welk tijdstip en op welk spoor we over moesten stappen,hapje,snapje en overal een wc (voor Inge) in de buurt.
In de trein naar Duitsland moesten we al even bijspringen,twee oudjes konden hun stoel niet vinden,gelukkig kon Inge helpen,de oudjes waren enigszins eigenwijs en na vijf minuten gaf Inge het op en hebben we gierend het tafereel bekeken na een twintig minuten zaten de oudjes te plek!De file van wachtenden was onderhand drie coupe,s! De conducteur was een man,ws een Duitser,luid las hij onze ticket voor waarop voorgedrukt stond dat we naar de kerstmarkt gingen,met het schaamrood van borsten tot haargrens heb ik maar luid geroepen dat hij de verrassing verknald had,gelukkig kan Inge wel wat hebben.De rest van de reis zijn we geloof ik redelijk rustig door gekomen.Aan gekomen in Keulen hebben we eerst om de ondergrondse gezocht,best lastig met al die Duitsers die hun stad niet kennen,ondergrondse??? nooit van gehoord!!!!
In Keulen gaat het ding ook boven de grond en heet het U baan.Gelukkig zijn wij samen best pienter en na een uurtje hadden we ons hotel gevonden.We hebben onze bagage achtergelaten en zijn terug gegaan naar de stad om historie,kunst,cultuur en kerstmarkten te bezoeken.Met verbazing signaleerde Inge dat het in Keulen om vier uur donker is,gelukkig werd het om tien over vier weer licht toen we weer boven de grond kwamen met de U baan!! Keulen is een ware belevenis!! Ik heb ervan genoten,ik heb in tijden niet meer zo gelachen,
eten in het hard rock café,koffie bij star buck,Duitsers rammen op de kerstmarkt,lekker naar de wc in een museum dat we niet bezocht hebben (alleen de wc,schoon en gratis) een lift gekregen van een Duitser(de enige aardige)omdat er geen bus meer reed, die vervolgens wilde weten op welke verdieping we sliepen (heel hoog zei Inge slim.) De euro die toch echt niet in de gleuf wilde (lukt meestal niet bij de uitgang).
En toen uiteindelijk de conducteur ons naar het verkeerde perron stuurde hebben we toch lekker de trein gehaald,haha,wat nou mutsen!? Wij zijn hartstikkene slim voor onze leeftijd!! Vast wel een paar punten boven gemiddeld!! Keulen heeft geen informatie gids,die krijgen ze ook niet,teveel min punten maar wil je plezier dan zou ik zeker zeggen, DOEN!

Nagedacht.

Het hulpverlening verhaal heeft me wel bezig gehouden,de volgende ochtend moest ik er eigenlijk wel om lachen,als een stel guppen met zuurstof gebrek zaten we in de stoel,hebben jullie ook een folder met wat jullie bieden vroeg Inge nog.Nog erger dan twee demente bejaarden!!!
Eigenlijk weet ik best wat ik wil,ik wil handvaten,heb ik meer medicijnen nodig? Wat zijn dan de consequenties,zou ik weer volledig kunnen werken,wanneer weet je welke kant het uit gaat?
Hoe verwerk ik mijn schuld gevoel? Ik had aan gegeven dat ik niet met mijn emoties overweg kan,wat ik bedoel is.......

Mijn kleine ventje werd ziek,na een lang traject stopt de trein,ineens ga je zelf verder,we pakken ons leven weer op en alles is weer "gewoon".Welkom in een wereld die na kanker heet.Mijn kleine ventje van toen is nu een stoere redelijk grote vent,het gaat geweldig met hem,jammer dat hij soms niet bij de trap op kan,halve dagen naar school gaat,pijn in benen en lijf heeft,zijn lijf niet doet wat zijn hoofd wil.Ik moet zeggen het went,hij leert steeds beter zijn grenzen bewaken en ook zijn moeder leert steeds beter naar hem te luisteren.Heel verstandig denk en zeg ik,hij moet het ermee doen,hij moet ermee leren omgaan.Daar ligt het zeer,ik moet er ook mee om leren gaan,ik zijn moeder,die ooit heeft gedacht dit jongetje te kunnen beschermen tegen het kwaad van de wereld.Als hij s,avonds in bed ligt en het gaat niet zo lekker en  hij kijkt mij aan,dan zie ik zijn pijn,ik heb geen woorden van troost,het is oké,we delen dezelfde gedachten en toch doet het nog steeds pijn.

Ik hoor regelmatig complimenten over het begeleiden van mijn moeder tijdens haar ziekte.
Vaak heb ik gedacht,ga toch mam,ga! Niet eens om het lijden van mijn moeder te verzachten maar omdat ik het zelf niet meer aan kon.Ik kon niet meer aanzien dat ze wilde blijven leven maar eigenlijk onbereikbaar was,ik kon haar niet bereiken,niet met haar praten en dat deed pijn.Nu ik terug kijk was het goed,mijn moeder deed het op haar manier,ik heb daar respect voor maar moet wel mijn eigen emoties nog een plek geven.

Ik kies voor de dingen waar ik van houd,kinderen,mijn eigen,die waar ik mee werk en mee in aanraking kom,zij tonen ons de wereld,ze geven liefde.School,genieten van het leer proces,mede cursisten,ze openen mijn ogen en laten mij lachen.mijn vriendinnen,die geen besef hebben van de onschatbare waarde die ze vertegenwoordigen.Reizen en fotograferen, ik ga mij er lekker op storten,leven kost energie en levert nog meer op! Mijn moeder zou zeggen,"Sandra?,die doet toch wat ze zelf wil!!".

Bergman kliniek

Lang leve de hulpverlening!!!  Vandaag mocht ik mij weer melden,Inge ging mee ter geestelijke ondersteuning. Met klapperende oren gingen we een uur later weer naar huis.
Ook de therapeut had versterking van een systeem therapeut,ik wist niet dat er met mijn systeem iets niet deugde,ik dacht meer aan tussen de oren.Eerst werd mijn verhaal even voorgelezen,indrukwekkend maar de interpretatie was wonderlijk te noemen.Ik kon wel naar de kliniek,het klonk mij in de oren als Bergman kliniek,nou een make over kan geen kwaad,een ooglid lift,rimpel strak trekking,botox in lipspleten en misschien kan er ook iets aan mijn grijze haar en overgewicht gedaan worden? Maar volgens Inge was het een andere kliniek,mits ik een eigen kamer all incluis krijg,is het misschien ook oké.Helaas zit er geen huishoudelijke hulp,maatschappelijk werk,interieur stylist,opvoedkundige,kok,en financieel adviseur in het pakket (te laag verzekerd) Mijn verwachting van de hulpverlening werd bevestigd,wat kunnen wij voor u doen was de vraag.HULPVERLENEN???????!!!!!!!! Helaas wisten de hulpverleners even niet welke hulp ze ook alweer verlenen,ik weet niet welke hulp ze bieden en dus kwamen we niets verder.Intensieve hulpverlening zou wel eens  instorten kunnen veroorzaken,dat zou toch jammer zijn .Niet intensieve hulpverlening kon wel eens dingen loswroeten die we liever niet willen (we,wie is we?)
Gelukkig krijg ik bedenk tijd,helaas weet ik niet wat ik dan moet bedenken.Het leek de hulpverleners goed om alles in de ijskast te zetten,want ook leuke dingen kosten energie,nou heb ik daar wel wat van maar dat hebben ze even gemist.Wat ik dan nog wel moet doen was niet duidelijk.5 december mag ik terug komen dan krijg ik vast een surprise.Misschien de bergman kliniek,misschien ook niet.Dan neem ik gewoon een extra pilletje citalopram!!! Vrijdag gaan Inge en ik naar Keulen,het kost wat energie maar levert ook veel plezier op!! Moeten hulpverleners ook eens doen.

We houden vol!

Al vanaf eeuwig,(nou ja sinds we kinderen hebben) denk bij een goede periode vasthouden! Nu onderhand (17 jaar later) weet ik dat het zo niet werkt.Nu denk ik dus genieten!
En dat doe ik dus maar.Een prima weekend,Stacy past op een huis (heerlijk,huizen zeuren niet) Tess ging op zaterdag naar ut&thus,Sinterklaas kwam aan (en nu geloofd Tess dus weer)en ze had haar playmobiel huis mee,ze heeft een geweldige dag gehad en dat is ook logisch want daar heeft ze vriendinnen,deze meiden zijn van dezelfde "soort"en snappen elkaar zonder woorden.S,avonds heb ik haar naar het zwembad gebracht waar ze gingen zwemmen met soort genoten.(als wij zwemmen zit Tess in een handdoek gewikkeld op de kant) Dylan heeft ondertussen geëxperimenteerd met bakpoeder en azijn,onze oprit is nu dus wit.De buurman kwam klagen over geluidsoverlast,onze slimmerd heeft even gekeken in het wetboek en hij heeft geen probleem,hij overschrijd namelijk de toegestane decibellen niet en maakt geen lawaai na tien uur!Wat een genot zo,n kind!En ik? Ik weet niet zo goed meer wat ik gedaan heb,beetje poetsen,naar de stad,leuk gezellig plezier hebben bij vrienden/collega,s van vroeger,naar Dylan zijn ijshockey wedstrijd en een beetje dingen voor school doen,niets mis mee dus.Eigenlijk wil mijn ikkje nu zeggen,vasthouden!maar dat probeer ik heel ver weg te stoppen,dus voor nu denk ik,GENIETEN!!!!

360

Gister was een drukke hecktische dag,Dylan vierde zijn verjaardag maar eerst moest iedereen,ik dus ook naar school.Op weg naar school was ik alweer met mn gedachten héél ergens anders,vraag niet waar want zelfs dat weet ik niet meer,de consequentie was dat ik bijna op mijn voorganger knalde,ik moest zo hard remmen dat mijn hersenen bijna uit mijn neusgaten kwamen! Wel was ik direct weer bij de "les".
Het is vertraagde week op school,dat betekend een week van toetsen en afronden.Na de reken toets ging ik naar huis. (ik denk,ga ervan uit dat ik het nivo gehaald heb) Daar kon het feest beginnen!!
Helaas kan ik niet zo snel switchen,de turbo stond nog aan en het gevolg was dat ik met niemand heb gepraat en alleen maar rond gerend (ws zinloos) Dylan heeft genoten,het was zijn verjaardag,dus dat was mooi! Vandaag had ik mondeling engels,het was geweldig! mijn grootste zorg was mijn Amerikaanse accent maar de lerares vond het prachtig en ik heb het nivo ruim gehaald.Ik heb Dylan die deze week nog halve dagen naar school gaat opgehaald en we zijn naar game mania gegaan,hij moest tenslotte wel direct zijn verjaardag centjes uitgeven!! Dat is gelukt!! Een heerlijke rustige middag wachtte op mij en deze heb ik benut!! Ik heb niets gedaan en dat is héél knap en ik ben er trots op.Mijn vader kwam en we hebben lekker pizza gegeten,Dylan zijn verjaardag maal.Nu ligt iedereen op bed en geniet ik even na van deze dag.

Alles in de hand

Dat heb ik dus niet,niks niet in de hand,daar is niks mee aan de hand maar dat vind ik juist heeel erg lastig.
Van het niet in de hand hebben krijg ik onrust.Ik weet heus wel dat het eigenlijk niets uitmaakt,maar toch.
Het is november,donderdag is Dylan jarig,morgen gaan we het vieren dus moet er....taart besteld worden,mensen uitgenodigd,cadeautjes gekocht,versieren,boodschappen,hapjes en drankjes etc etc etc,
Tess moest voor de longfunctie test die niet doorging,ik ben bezig met de ouderavond op het werk,toetsweek op school en ik leg de lat te hoog (heel heel dom!) Want ik weet best dat het allemaal goed komt,kadootjes liggen klaar,Dylan heeft versierd,taart is besteld,betaald en  word opgehaald door Inge,Stacy is op tijd thuis en maakt hapjes met Anja,ik ga naar de rekentoets naar huis,voor de ouderavond is bijna alles geregeld en we eten gewoon patat en pizza,hoe moeilijk kan het zijn??????
Als alles (bijna alles) achter de rug is ga ik mijn school carriere weer oppakken,ik ben nog steeds op schema,dus eigenlijk ben ik gewoon een muts. (die kun je met dit weer wel gebruiken)
Heb ik het dan toch in de hand??

Stoer,pijnlijk,en toch oké.

Gister was een leuke dag,Dylan scoorde zijn eerste ijshockey doelpunt!! Natuurlijk is dat als moeder ook leuk,MIJN ZOON!!  Maar ik vond het zo mooi voor hem,hij heeft het moeilijk,zijn lijf wil niet wat hij wil,hij gaat halve dagen naar school (niet dat hij dat erg vind) hij heeft pijntjes is schor en moe.Maar ijshockey dat is zijn passie,thuis oefent hij met schieten tegen een doos (daar ben ik niet blij mee,in mijn kamer) het loont!!!
Pake en Inge waren erbij,Pake belde vanavond nog en vertelde hoe hij het had ervaren,hij is zo trots op zijn kleinzoon! (dat zegt hij niet maar hoor ik).Vandaag begon lekker,ik had Tom aan het poetswerk boven en ik deed beneden,tegen twaalf uur had ik het zweet los en genoeg van het poetsen,lekker aan de soep was mijn gedachte (soep met mega ballen door Dylan gemaakt) De soep ging waar ik het niet wilde hebben,de ballen vlogen in het rond en ik zat met rode benen en buik.Vervolgens stoote ik keihard mijn hoofd tegen een kastje wat er al tien jaar hangt.Ik denk dat je dan terug naar bed moet om verder risico te vermijden,helaas was dat niet mogelijk,Tess moest nog van de boerderij.Als een wonder zijn we heelhuids terug gekomen!!!
Nog even een leuke,Mijn moeder heeft ooit hun antwoord apparaat ingesproken,we hebben dat erop gelaten omdat mijn vader,de kinderen en ik genieten van het horen van haar stem.Door werkzaam heden van upc was alles verloren.De vriendin van mijn moeder heeft vervolgens opnieuw ingesproken,ik heb het gehoord toen ik belde,MAAR vanavond was mijn moeder "online"!!!! Wie houd wie voor de gek???
Echt leuk!!!!

Sinterklaas,kerst & Sterretjes.

Pittig dagke!! Vanochtend even naar het werk,ik moet uren maken voor stage,omdat ik deels het foto project van collega Juul over ga nemen gingen we "even"over al de ins en outs.Lastig hoor op zo,n werk computer en ook zeer tijdrovend.Vervolgen zou ik met mijn vader naar de camping,de geiser moest nog verwijderd worden en anti vries in de water gaten.Mn vader belde,niet met de vraag waar ik bleef maar of ik wist dat mijn zoon huilend bij school stond,POTVER!!!! Zijn grote zus zou met hem met de bus naar huis,helaas,ze had gesprek en niet even gebeld (hij kon toch wel even wachten???) Als een speer dus naar school,de bus is voorlopig van de baan.Het eerste uur was al verloren,toen naar de camping,natuurlijk wel eerst even kibbeling eten,je kunt jezelf tenslotte niet alles ontzeggen.Daarna  weer terug want Tess moet naar de logeer boerderij.Ondertussen even met Pa overleggen,Sinterklaas waren we al over uit,we gaan uit eten,Kerst,ander verhaal,mijn gehuurde huisje is geen optie,NEE,hij gaat niet mee,NEE,hij "viert géén Kerst,NEE,als we thuis blijven komt hij toch ook niet! Goed,die klap was raak!! Ook was ik boos,ik hoef toch niet overal de prijs voor te betalen?? Ik was verdrietig en opstandig,wij gaan WEL!!! PUNT! Ieder heeft recht op zijn eigen keuze,mijn verdriet en gemis is óók enorm!Succes!!
Thuis snel Tess haar koffer in gepakt,gelukkig was ze er klaar voor,relaxed.Op mijn verhaal dat Pake met kerst niet mee zou gaan vroeg Dylan,"mama,moest je huilen?" Lieve dappere stoere vent,ik hou zoveel van je!! Wat ben je slim en gevoelig.Ja,ik moest huilen.Snel op weg om Tess naar de boerderij te brengen,op de terugweg naar de ijshal om Dylan weer op te halen.Ik had nog tijd voor snert,lekker! Ondertussen zie ik sterretjes maar daar wil ik nog even niet aan denken want na de verjaardag van Dylan,donderdag,begint hij er mee,vuurwerk!!!

Vandaag waren Tess en Dylan thuis,Tess haar longfunctie test ging niet door,je kunt een autist dan dus niet meer naar school sturen,hoe onduidelijk kan men zijn? Dylan zijn lijf deed niet meer wat hij wilde,wilde hij vooruit dan gingen er één been mee maar de andere niet,ook zag de wereld niet meer helemaal of eigenlijk,hij zag alles dubbel.Dan kun je dus niet naar school want dan heb je ook dubbel werk!
S,ochtends vind ik dat wel genieten omdat ik dus ook niet vroeg op hoef.Tegen tienen was Tess wakker,ze wilde nog graag naar de stad en omdat ik toch ook nog van alles moest gingen we dat maar doen.Nou duurde het wel even voordat Tess gedoucht,poetst en gekleed is maar even na elven konden we los.Ook dit was allemaal nog gelukt.Hierna werd mijn geduld snel minder maar daar kunnen die kinderen natuurlijk niets aan doen. Tess ging om drie uur naar Ut&Thus,het logeerhuis,ook dit ging niet zonder slag of stoot,gelukkig is het weer gelukt.Snel nog een paar uurtjes bikkelen op mijn huiswerk,volgende week toetsen en toetsen enzo!
Ik ga er nog steeds vanuit dat het goed komt.
Ik moet nu maar naar bed anders wil mijn lijf ook niet meer,zie ik alles dubbel en moet voor de longfunktie test,maar daar heb ik geen tijd voor!!

Dit is het!

 Zo voelt het!! 

Lesvos

Wat was het dal weer diep,en toch klom ik ook zó weer omhoog.Ik zou nieuwe "pillen"bestellen,opzoek naar het doosje ontdekte ik dat er nog waren,dus maar snel weer begonnen.En alles veranderde!!
Vrijdag kreeg ik de foto,s van mijn moeder haar computer,al dagen ben ik ze aan het bekijken,ik geniet er echt van! Mooie herinneringen!
Vandaag ging ik met mn vader naar Tante Marian,ze was jarig,een goede dag,fijne mensen,het is ook fijn om met mijn vader onderweg te zijn,wij hoeven niet te praten.
Vanavond gingen Stacy en ik naar Aller Heiligen,het was zo bijzonder!! Prachtig verlicht,mooie muziek,tranen,herinneringen,gedachten,fijn om met Stacy te delen.Mam,we missen je zo,maar wat zijn we dankbaar dat jij in ons leven was!!
Bij de foto,s van Lesvos zag ik iets wat ik met verbazing bekeek,mijn moeder heeft mij tijdens haar ziekte een foto gestuurd,er stond geen text bij,ik wist zonder woorden waarom ze deze foto had gestuurd,hij moest op haar kist.Kijkend naar de foto,s van Lesvos zag ik een foto die ik direct herkende!! Bijzonder,hij is gemaakt (door mij) op het hoogste punt van lesvos,een prachtige dag,een prachtig moment en nu een prachtige herinnering,on top of the world!Wat een prachtig uitzicht,Mam,nu kijk jij vanaf de andere kant!

Prima dagje.

Wat is het snel weer laat! Een prima dag vandaag,ik had mijn presentatie op school,ik zag er niet tegen op maar hoopte op het uitblijven van hoestbuien en dat mijn stem wat in het gareel zou blijven,nou dat is gelukt!
Inge had de powerpoint drie keer op mijn stickje gezet en mijn lieve klasgenootjes hebben geholpen met het opstarten,HAHA,het was helemaal geweldig! Tesske is weer thuis,ze had het leuk gehad,dat is fijn.
Mijn dappere vader heeft spijkers met koppen geslagen,hij heeft mn broer gebeld en gezegd wat hij vond,goed voor hem!! Nu komt het goed,in zoverre dat Peter naar Marlis gaat,we blijven positief!
Nu ga ik slapen,ik ken weer een familie geheim,mn vader blijft me verbazen,dit is er één met een lach.

Klojo

Kan het zijn dat er binnen een gezin één de socio genen krijgt en de ander de klojo genen?
Ik denk dat het de waarheid is,ik weet het zeker.
Mijn broer heeft de meest bijzondere vriendin die er bestaat,deze meid verdient een lintje!
Altijd klaar staan voor iemand met hersenletsel,die zijn eigen leven leeft,hem halen en brengen,met hem praten en steunen,lief,positief,mijn broer komt als het hem zint en gaat weer als hij dat wil.
Zij reist voor hem honderdenden kilometers,ze werkt zich een slag in de rondte.
Nu heeft ze hem nodig,en hij,hij geeft niet thuis,zoveel te doen.Hij verdiend een klap met een honkbal knuppel.Hij heeft geen idee van het verdriet wat hij zaait,niet alleen bij zijn vriendin maar ook bij zijn vader.
En ik wil het naast mij neer leggen,ik wil zijn vriendin steunen EN mijn vadertje.Wat een maffe wereld,met maffe mensen,heel veel leuke lieve bijzondere maar ook mensen die niet weten OF niet willen weten.
Excuses kunnen we altijd wel verzinnen,ik denk dat je dat niet altijd moet willen.
Ik wil alleen (heel luid) zeggen PETER HAAL JE KOP UIT HET ZAND!!!!!!! Maar of hij het hoort???

Mixed Emotions

Het lijkt of de energie van woede direct omslaat in verdriet.Ik was vandaag ook wel even gelukkig trouwens,maar al snel sloeg de twijfel weer toe.
Ik kijk elke dag even op travel bird,ze hebben vaak leuke goedkope reisjes,daar ben ik groot fan van!
Zo ook vandaag,TEXEL! Heerlijk, en een plus,óók nog met Kerst!Want ja,wat moet je nog met Kerst?
Zal kerst ooit nog "leuk"zijn of "gezellig",met elkaar zou het moeten lukken,maar mn vader? Hij vind al niets aan dit soort dagen,nu word het alleen moeilijker.Toen ik Texel boekte dacht ik heel snel na,één huisje vier personen,mn vader wil rust,nog een huisje,Pake,oudste kleindochter en vriend,laat naar bed,laat eruit.
Leuk bedacht,nu moet ik het nog vragen,en daar wacht ik dus maar even mee,ik ben te verdrietig,heen en weer geslingerd tussen wat ik denk dat zo leuk zou kunnen zijn en wat een ander vind,zegt hij nee en gaan we toch, dan voel ik me schuldig,ik wil hem ook niet alleen laten met kerst,hij zou natuurlijk ook ja kunnen zeggen,dan doet hij het voor ons,daar is op zich niets mis mee,maar ik zal het weten/voelen/horen.
Tess was ook direct verdrietig,de honden kunnen niet mee en dat had ik in mijn enthousiasme gemist.
Vervolgens wilde ze niet meer naar het logeerhuis,huilen,huilen,mijn hart breekt en toch breng ik mijn vijftien jarige dochter weg.Ik kan het niet meer aan,ik kan het niet aanzien,ik kan er niet mee overweg.Moet ik dan toch een andere oplossing zoeken? Waar ik steeds dacht mijn leven weer op de rit te krijgen blijkt toch maar weer hoe kwetsbaar de lijn is.Soms geloof ik dat je alleen door alles op te geven een eigen leven kunt leven,er moeten toch nog mogelijkheden zijn?

Woest!!

Waar ik gisteravond steeds uit het raam keek om te zien of mijn ventje al thuis kwam (was met een vriend naar de bioscoop) mijn Tess sms om te vragen of ze het leuk heeft (met Tom naar Basketball) en genoot van de aanwezigheid van Stacy en vriend kan ik nu iedereen wel de deur uit schreeuwen!!
De was van de camping ligt huizenhoog,wasmachine en droger draaien op volle toeren,alle andere camping spullen moeten opgeruimd.Ik heb nog niets voor school gedaan deze week,balen.Ondertussen wil iedereen wel iets weten,liefst vragen op afstand,helaas is mijn stem nog steeds niet optimaal en dat betekend constant een WAT ZEG JE???? Drie keer een zelfde antwoord.Ondertussen schreeuw ik,ik krijs en tier,mijn stem laat het afweten,ik denk dat het een hint is? Ik ben ZO boos! Overal drukte om mij heen,ik heb geen uitweg meer,de camping is geen optie.Één ding weet ik zeker,de caravan word niet verkocht! Ik kan niet wachten op april.Natuurlijk word Tom ook boos,het overzicht is zoek,hij gaat niet met Dylan naar ijshockey,dat had ie mooi gedacht!! Vanmiddag komt mijn vader,ook hij zal zijn verhaal kwijt willen,en natuurlijk is dat oké.
Mijn lieve vadertje,hij heeft het zwaar,nu weer bij zijn zoon geweest,juridisch gedoe,walgelijk hoe er met mensen word om gegaan.Morgen wil mijn collega graag dat ik even langs kom,morgen is de geboorte dag van haar overleden zoontje,natuurlijk ga ik,dit bijzondere kereltje heb ik van zo dichtbij mee gemaakt.
Graaf ik mijn eigen valkuil,of is het goed? Rommel opruimen kan altijd nog,wassen en drogen ook,ook school komt natuurlijk goed,ik weet dat als ik het niet meer trek de hulptroepen uitrukken,welk belang is dan het grootst? Ik weet het niet,maar eigenlijk ook weer wel.Één ding is duidelijk,hier in huis weet iedereen hoe ik mij voel!

Vogelvoer of vuurwerk?

Het is weer tijd! Niet alleen pepernoten en marsepein ligt in de winkels,ook staat het eerste vuurwerk weer paraat!
Dylan heeft zijn Oom Peter in België al een mail gestuurd,inclusief verlang lijstje van vuurwerk,ook adres en zelfs een foto van de winkel in Antwerpen! Oom Peter heeft geen computer of laptop dus ook via een brief is de informatie verstuurd met verzoek alsjeblieft mee te nemen voor het allerliefste (enigste) neefje.
Laat Pake nou ook nog naar België zijn,ook hier de wens kenbaar gemaakt.Het moet toch goed komen!
Vervolgens richt deze pyromaan zijn pijlen op zijn moeder.Wanneer ga jij naar de welkoop?
Eh,dit weekend........,oh,nou mag ik dan mee? Hmm,dat verbaasd me,je gaat als 11 jarige toch niet met je moeder mee? Vlugge vingers typen op de laptop,kijk,er is vuurwerk.Kindervuurwerk mag het hele jaar worden afgestoken,gek, dat ze het niet het hele jaar verkopen. (gelukkig,denk ik dan)
Ik wil alvast even kijken.
Vanmiddag uit school,komt zijn vraag weer,"kunnen we even naar de welkoop?" Kijken,Dylan,we kopen NIETS!!! Nee,nee,toch gek hé van dat kindervuurwerk.
Trouwens waarom koop je dit (vogel voer) nou wel en kunnen we geen vuurwerk kopen?
Kijk,Dylan omdat de vogels straks honger hebben en je moeder het tafereeltje van zich voedende vogels mooi vind.Maar eigenlijk kun je dat geld beter besteden aan vuurwerk.Ja,eigenlijk Dylan,maar weet je,vogels krijgen geen zakgeld maar wel voer,jij krijgt zakgeld (en voer) dus koop je vuurwerk maar lekker zelf!

School-ziek

Morgen mag ik weer naar school,ik beslis daar natuurlijk zelf over,ik vind het ook erg leuk,het uitje van de week! Haha,het brengt wat met zich mee,40++++!
Maar nu ben ik niet fit,geen stem meer,dat kan best handig zijn,als een ADHD er het heeft bijvoorbeeld,of zoon zonder diagnose,maar als moeder maakt het niet uit,er word constant gevraagd en verwachting vol gekeken,HALLO IK WIL ANTWOORD!!! Als moeder brabbel je dan een krakend geluid,dat word direct als het positieve antwoord gehoord,van mama mocht het!
Morgen had ik dus weer naar school gemogen,ik heb hard gewerkt in de vakantie en dus veel in te leveren,ook heb ik twee presentaties,natuurlijk,goed voorbereid.Nu kan ik dus geen fatsoenlijk woord uitbrengen,of het is dus niet te verstaan.
Ik blijf dus maar thuis,want behalve mijn stem,hoest ik ook nog steeds,en wel met zo,n frequentie dat niemand in mijn omgeving er blij van word.De één ergert zich omdat hij niemand kan verstaan de ander omdat ie bang is aan gestoken te worden,gelijk hebben ze ook nog!
Ik leg mij er maar bij neer,volgende week nieuwe kansen!

Gelukkig.

Lieve Tess,

drie jaar was je en elke dag keek je naar deze film,weer en weer en weer,je favoriet!

Ook als je heel vroeg wakker was deden we deze film voor je aan,als hij uit was deed je de tv uit en ging weer slapen.Heerlijk,lief ,ongedwongen kind,wat was je gelukkig!! Nu is dat anders,vaak gaat het goed maar vaak ook niet,je bent niet meer blij,weinig is nog leuk.Tess ik wil alles doen om je weer te zien lachen en stralen,wat zou ik graag weten wat daar voor nodig is! We werken eraan,en blijven dat doen,er zal een dag zijn dat jij mag stralen en zijn wie je bent.Lieverd,ik vind je prachtig in wie je bent en ik houd van je!!

Virus Invasie

Je let even niet op en daar zijn ze! Ze komen met velen en nemen alles over.
Oren,neus,keelholte,luchtwegen,Als een losgeslagen stel hengsten gaat alles in t geweer,
Snot,hoest,rode keel pijnlijke borst,je longen hangen af en toe bijna op straat.
Paracetamol in grote hoeveelheden,neus-,en keel spray,mega vitamine c pillen,alles gooi je ze tegemoet,
strijden zullen we!Tot nu toe zonder resultaat maar de overwinning ligt op de loer want ja maandag moet er gewoon weer gewerkt worden.Zelfs de computer was besmet,één volle hoestbui en plat lag ie.Gelukkig hebben we daar Inge voor,ze kan toveren met computers,alleen schiet mij nu wel te binnen dat ik het toetsen bord niet heb ontsmet! AIAIAI.

Uhh

Ik ben inspiratieloos,gelukkig is dat beter dan hopeloos,nou is het niet zo dat er niets gebeurd,maar wel zo dat er niets vervelends,schokkend,verontrustend gebeurt,ook hebben we de staatsloterij niet gewonnen ofzo,
offff,ja wat er al niet kan in een mensen leven.Nou,niets van dat alles dus!! Morgen is er weer een dag.(of niet,maar daar ga ik niet vanuit)

This is it!

Dappere kerel.

Wat wilde hij graag ijshockeyen,we hebben hem niet getemperatuurd,gewoon LOS!!
Hij heeft genoten,ze hebben dik verloren dus het kan alleen maar beter worden.
In de auto viel hij al in slaap.
Ook vandaag ging ie ervoor,het was geweldig en ook ik heb genoten.
We hebben het weer "overleefd",het leven met een kind dat kanker heeft gehad gaat dus zo.
Nooit is de "zorg"voorbij,de angst zit diep geworteld,nog één dag amoxilline,hij hoest nog veel maar eet ook weer iets beter.Alles lijkt veel belovend en wat ben ik trots op mijn mannetje,daar op het ijs,gewoon gaan,zeggen ze schaatsen,dan zal ik schaatsen.

Weer even ademhalen.

Dylan zijn bloedbeeld gaf hoge ontstekings waarden aan,lage ijzerwaarde,de kuur afmaken,maandag moet hij echt opknappen anders moet er een longfoto gemaakt worden en een nieuw bloedbeeld.
Ik ben wel geruster,hij kwam vandaag ook weer van de bank.Oh wat wil hij graag ijshockeyen,morgen eerst maar even zien hoe het gaat.
Een veel belovende dag,goed gesprek op het werk EN bij Stacy op school.
Ik ga nu maar gauw slapen,hopend dat mijn zoon niet de hele nacht hoest!

Afwachten

Ik wacht,......op een telefoontje,van de dokter,maar liever niet,want als ze niet belt is alles "oké",
niet prettig maar wel oké,dan kunnen we "rustig"afwachten,als ze wel belt zou ook nog alles oké kunnen zijn,dan belt ze om mij eerst schrik aan te jagen (shit,de dokter)en om mij daarna gerust te stellen,bloed is goed!  Nu wacht ik dus,ondertussen gieren de zenuwen door mijn lijf,dat wil ik niet maar ik heb er weinig over te zeggen.Vanavond ga ik lekker weg met een vriendin,ik heb er reuze zin,lekker even eruit.

Moedeloos

6,weken,ging het goed! kabbelde alles voort en leken we wel bijna een gewoon gezin.
Wat er dan gebeurt? Ik weet het niet.Tess ging op kamp,weg ritme,Dylan werd ziek,weg ritme,
ik werd moedeloos,weg ritme,en nu hebben we geen ritme meer,Tess komt morgen weer thuis,Dylan is nog steeds ziek,Stacy haar verkering is weer eens uit (goed dat is enigszins in het ritme maar niet leuk)
Gelukkig komt de vakantie eraan,misschien krijg ik dan weer wat ritme erin.In ieder geval kan iedereen dan uitslapen dat geeft vast rust. Ik weet het even niet meer en zie het ook even niet meer zitten.
Morgen eerst naar school,dit is de eerste keer dat ik er niet naar uit zie,mn kereltje is nog steeds ziek,
GATVER!!!

SCHULDIG!

Ik heb drie kinderen,ik houd van alle drie evenveel,op verschillende manieren maar beslist evenveel,
voor ieder van hun ga ik door het vuur.Toch breng ik één van mijn kinderen elke maandag avond naar het logeerhuis.Ik weet dat ze het er goed heeft,dat er liefdevol en respectvol met haar omgegaan wordt.
Vanavond wilde ze thuis blijven,ze is niet fit zegt ze zelf.Toch heb ik haar gebracht,om het ritme niet te verstoren,maar nog het meest uit eigen belang.Ik zag het even niet zitten om met een nog steeds zieke Dylan ook nog een Tess in huis te hebben.Tess die steeds aan dacht vraagt,benoemt wat ze voelt,vermaakt wil worden.Om mezelf in te dekken heb ik haar getemperatuurd,hopend dat ze geen koorts zou hebben.
Volgende week mag dat best,als Dylan weer beter is,dan wil ik haar vertroetelen.Gelukkig had ze geen koorts en dus heb ik haar "weggebracht",ze huilde,en wat voel ik mij schuldig!! Toch heb ik haar daar gelaten.Ik ben ook verdrietig,wat ik ook doe of denk,het doet pijn,veel pijn en toch kan ik het niet,ik kan haar nu niet geven wat ze nodig heeft en verdiend.En dus ben ik SCHULDIG aan het verdriet van mijn kind!

Olifant&porceleinkast.

Vandaag ben ik boos,eigenlijk was dat gister al begonnen.Begeleiding overleg Dylan,Dylan zijn juf was er niet bij aanwezig,ze had iets belangrijks,belangrijker dan mijn zoon. En ze moest er s,avonds weer zijn voor de ouder avond. Gelukkig kent ze hem,maar niet zo goed als ze zelf denkt.  Het jaar handelings plan moet geschreven worden,Reinder doet dat,hij is Dylan zijn begeleider vanuit Leyndensteyn (revalidatie centrum)
hij is SUPER en zet zich op allerlei manieren in voor Dylan,helaas,gezien de bezuinigingen en onzekerheden heeft hij zijn baan opgezegd (overheid bedankt!!!) Wie er nu komt is nog "even"onbekend (personeel gebrek) De IB er van school zit ook bij het gesprek,zij is gelukkig betrokken,nu nog even afwachten of ze dat ook het hele jaar volhoud of ook door bezuinigingen straks door de bomen het bos niet meer ziet.
Schrijven komt aan bod,daar ben ik klaar mee,Dylan moet gewoon een laptop gebruiken!!! Gelukkig vind ik support.De nieuwe IB er snapt niet dat Dylan zijn toetsen niet voor gelezen krijgt,hij heeft toch een dyslexie verklaring?? Ja,die heeft hij,maar op school staat hij te boek als "niet echt dyslectisch",hij kan nl lezen!
Ze geloofd gelukkig haar oren niet.Uiteindelijk was het een goed gesprek en ging ik hoopvol naar huis!
Nog niet boos,dus.Om kwart voor acht was ik weer op school,juf had een leuke informatieve powerpoint.
Ook een leuke foto van mijn kind,Dylan speelt met de Elektriciteits doos,het andere jongetje doet iets waarbij je moet nadenken,vertelde juf. Ik weet het niet juf,maar als je er 220 volt op zet en je denkt niet na is niet alleen het jongetje zwart!!!  Mijn "zwarte" jongetje is nog ziek thuis,op mijn vraag of ik iets voor hem mee moet nemen (werk,ofzo) geeft ze mij zijn laptop om op de laden (oh ja hebben op school geen 220)
Ook wil ze nog even benoemen dat hij echt slordig schrijft,niet omdat hij het niet kan (zij heeft tenslotte het schrijftraject met hem gedaan) maar omdat hij er geen zin in heeft !!!(?????)  Kijk hier begon het!!!!
GOSSIE ALLERHEILIGEN WAT KEN JIJ MIJN KIND!!!!  Vanochtend heb ik het toch even gechecked bij mijn zoon,waarom doe jij je best niet om netjes te schrijven? HUH?? Ik doe wel mijn best mam,maar dat kan ik toch niet bewijzen!? Kijk,en dat doet pijn en maakt mij boos,dan word de olifant in mij wakker,geef maar op die knuppel,gelukkig is het weekend en koud,tijd om af te koelen.
En ik ben lekker trots op mijn slimme zoon,want je kunt nog zo je best doen,maar hoe bewijs je dat?

Goeie deal!

Mijn vader loopt al vanaf het overlijden van mijn moeder met lang haar,ondertussen,6 maand later dus,lijkt hij wel een hippie!! Wie ben ik?? Natuurlijk vind ik wel dat hij naar de kapper moet maar of hij luistert?
NIET DUS!!! Tot mijn zoon,ook geen fan van de kapper óók naar de kapper moest.Toen viel bij mij het kwartje.Tegen mijn zoon zei ik dat ik het fijn zou vinden als hij met zn pake naar de kapper zou gaan in de hoop dat pake zn haar ook zou laten knippen.Aan mn vader vroeg ik of hij met zn kleinzoon naar de kapper wilde omdat hij altijd zo zeurt als hij erheen moet.En.....wat was het resultaat??????
Twee keurig geknipte heren!!!!!    Dus....,hoe krijg je twee mannen naar de kapper???? Zo dus!!!

Godsallemaggie!

Je herkent het vast,je "moet"nog van alles,kind komt ziek thuis,gelukkig slaapt hij direct op de bank,dat is lekker rustig voor een kind dat nooit stil is,toch steeds even kijken,gaat het wel goed?
Eten maken,hond uit,opruimen,ziek kind dat niet eet wil wel thee,en een paar dropjes voor zn zere keel,dochter ook niet fit,klaag,steun,kreun.gelukkig kijkt kind tv,praat nog steeds niet,gauw de computer opstarten,misschien nog iets doen voor school? Dochter wil in bad,kijken of er nog iets "lekkers "is voor in bad,bad aan,zoon is koud,slaapzak over hem heen,rug van dochter insmeren,mail beantwoorden,halverwege verslag,zoon douchen,is moe en wil slapen,dat is wel weer lekker rustig en op tijd,dochter wil kruik,zoon slaapzak,knippen,plakken op de computer,shit,verkeerd bestand,knippen en plakken wordt niets,gossie moet toch kunnen? Snel verslag schrijven,sturen naar medeleerling,reactie,reactie terug,zoon moet nog kus en knuffel,LEKKER,warme lippen,dochter paracetamol,goed idee,knippen en plakken,gelukt!het is al tien uur,morgen vroeg opstaan,o jé,toets nederlands,laptop mee,gossie zware tas,gelukkig dikke spierballen,effe chille,paar slaappille!!

mn Manneke!

Dylan,lieve dappere kerel! Wat houd ik van je mooie lieve stoere vent,wat kun je razen maar wat heb je een klein hartje.
In de auto heb ik je verteld dat het zo niet heel veel langer goed kan gaan met zn vijven in één huis.Donderdag was je weer zo verdrietig,boos op je vader,zelf zei je "gebroken"te zijn.Lieverd dat kan een moeder niet aan zien,tegenslag hoort bij het leven,het laat je zien dat er twee zijden zijn,maar wreedheid hoort daar echt niet bij!
Ik voelde en zag je verdriet,wanhoop,lieverd,mama houd van je en papa ook,toch is dat niet genoeg,je hebt nog zoveel meer nodig dan houden van, om te kunnen groeien. Je bent een mooie diamand,een aanwinst voor de wereld,je moet nog gepolijst worden,met een mooie zachte doek,zachtjes en liefdevol,zodat je kunt groeien en zijn wie je bent.
Je wilt ons gezin zo graag bij elkaar houden,Dylan je moet nog leren dat houden van voor niet iedereen het zelfde is.
Houden van betekend niet dat iedereen doet wat je verlangt,houden van betekend zoveel meer als het komt vanuit je ziel,vanuit wie je bent.Kerel ik zou je zo graag bieden wat je wilt, maar uit liefde vanuit mijn ziel wil ik jou en je zussen bieden waar je recht op hebt,echte liefde en respect,omdat jullie dat verdienen en nodig hebben om te groeien.Ik weet niet of ik voor jullie de juiste keuzes kan maken maar ik zal het met al mijn vermogens proberen.Later als je een grote kerel bent,en bent wat ooit de intentie was dan hoop ik dat je terug kunt kijken en denkt,het was goed,ik kan er verder mee.
Ik moet nog heel hard en veel nadenken,ik hoop dat je weet en voelt dat ik je zal steunen,ik zal achter je lopen zodat je kunt groeien,ik zal naast je lopen zodat we het samen kunnen doen,ik zal voor je lopen om je te beschermen,ik zal je dragen als je moe bent.Uiteindelijk zullen we er komen.

een half jaar,

Morgen is het alweer een half jaar geleden dat je verlost werd van je ziekte,dat je de pijn en het lijden achter je liet.Wat gaat de tijd snel,de eerste "bijzondere"dagen zonder jou hebben we al gehad.
Lieve Mam we missen je iedere dag,we praten over je,lachen om het verleden en huilen om het gemis.
Papa haalt Dylan uit school,hij eet frikandellen met hem en praat over motors,niemand die de was strijkt,moppert over was die niet goed hangt,planten die droog staan,kleren die stuk zijn,wonderlijk dat ik dat nu mis.Ik denk terug aan het laatste weekend,hoe we samen Sterren dansen op het ijs hebben gekeken.
Aan de laatste avond,hoe ik bij je zat en zachtjes voor je zong,de bijzondere stilte in de laatste minuten,hoe tevreden je lachte in de laatste seconden,het moment dat je voor het laatst uitademde.
Hoe de remlichten rood oplichten in de nacht toen je voor het laatst van de oprit af werd gereden.
Morgen zal ik denken aan deze bijzondere momenten,dan luister ik naar jou muziek,dan huil ik tot mijn tranen op zijn,daarna zal ik weer verder kunnen met het leven dat we leven en met de herinneringen, en de kennis dat het goed is.

Borrel

Ik neem maar even een borrel!!
Dan lekker slapen.
Morgen een lange (niet therapeutische) werkdag!
Oh la jé jé!!

mn vader.

Pap,wat ben je een lieverd,dat heb ik altijd geweten,je bent mijn vader.
Met jou heb ik altijd een andere band gehad dan met Mama.
Jij verteld dingen zonder woorden,je weet waar het over gaat,je dringt je mening niet op.
Eigenlijk denk ik dat je vaak denkt,beleefd,voelt dat jou mening niet belangrijk is,men vind toch wel iets.
Voor mij is jou mening wel belangrijk,dat is altijd zo geweest.
Als je jong bent heb je dat niet zo door.
Ik wist het voor het eerst toen ik naar Amerika wilde.Ik was zo depressief,jij wist het,waar Ma niet wilde dat ik zou gaan zei jij,"dat moet je doen!"
Ik spaarde voor mijn zakgeld en jij betaalde voor de reis.
Op dat moment heb jij mij gegeven wat zo waardevol is,liefde en vertrouwen,jij gaf mij mijn leven om te groeien en te ontdekken wie ik was en wilde zijn.
Nu na de periode van een diep dal ben jij weer degene die naast mij loopt en zonder woorden steun geeft.
Wij hoeven niet te praten,wij voelen.
Pap,vanavond zaten we samen bij jou achter huis,we drinken koffie en nemen de dag door.
Zoals je mij kent ken je ook mijn kinderen,je ziet ze zoals ze zijn en dat is goed.
Ik luister naar je want ik kan nog zoveel van je leren.
Ik zie verdriet in je ogen als we over Mama praten,vertedering als we om haar lachen.
We geven elkaar een kus,ik ga naar huis en laat jou alleen achter.
Op weg naar huis luister ik naar Mam haar liedje en denk aan jou.
Bijzondere man,bijzondere vader,ik hoop dat je weet hoeveel ik van je houd!

Wat een buro teweeg kan brengen.

Deze zomer was ik begonnen met het opruimen van ons kantoor,eigenlijk Tom zijn kantoor,ik werd er getolereerd,meestal zit ik hier niet lekker als we samen zitten (knisperend papier,tikkend voetje,steun,kreun)
nou doe ik dat ws ook wel maar ja dan heb IK er geen last van! Vrijdag hebben we bij Ikea dan een nieuw bureau gehaald,voor mij!!! Op de terug weg van Ikea was ik al helemaal blij,en dat voelt gek,ik was al heel lang niet meer blij geweest.Vanmorgen was ik nog blij,blij liep ik met de honden,heerlijk weertje,lekker rustig,ik zag mezelf al zitten achter mijn mooie bureau.Snel ging ik even "door het huis",douchen en met Tess naar de stad.Ze had haar I pad laten vallen en daar kon ie niet tegen,zoveel verdriet,daar kon ik niet tegen.
Nu is mijn Tess weer gelukkig en ik dus ook! Ik had mijn vader al gebeld of hij zou kunnen helpen met het monteren van het bureau,tegen de tijd dat hij hier was had ik het al gehad,niets gedaan gekregen,balen.
Kibbeling voor de meiden,een biertje en visje voor mijn vader,koffie voor mij (later lekkere bami van Inge)
en Dylan en vriend naar de snackkar,dat geeft rust.Maar blij was ik al niet meer.
Vanavond heeft Tom dan alles in elkaar gezet en nu zit ik aan mijn bureau,HEERLIJK!
Ik heb nu het mooiste plekje van het huis.Gewoon even subtiel wurmen.Ik denk dat ik nu weer blij ga worden.Daarnaast zou het nou ook heel mooi zijn als ik eindelijk eens wat school werk af zou krijgen!!!
Morgen maar opnieuw proberen!

Kon niet missen!!

Kwart voor acht,telefoon,ik zie het al direct (nummer melder) de kinderopvang.
Ik durf het bijna niet te vragen, we zitten met ziekte,kun je de hele dag werken?
Hmm,antwoord ik.
Je staat niet alleen op de groep,hoor ik hoopvol.
Ja,dat is goed,ik kom.
Oh,gelukkig,dan is dat opgelost.
Waar sta ik? vraag ik nog snel.
Op de grote peuters.Oh,denk ik dat is handig,ik werk normaal op de kleine peuters.(al 3 halve dagen)
Goed,een beetje flexibiliteit kan geen kwaad.
Aan gekomen op het werk ga ik meteen naar de grote peuter groep.
Aah, roept mijn collega,blij. Je hebt de oudsten,het zijn er zeven en je zit op de groep hiernaast!
Dat is een leuke binnen komer!!!! Zeven peuters,op de groep hiernaast????
Wat nou samen op de groep??? En ook de stagiaire kreeg ik niet mee.
Gelukkig zijn deze peuters super lief,hulpvaardig en grappig.
EN, ik hoef me niet aan regels te houden want die ken ik niet!!!!
Eerst maar kleien dan opruimen,fruit eten,hoeveel koekjes mogen we ook alweer??
Twee? Tien? Honderd??? Ach,als de buikjes maar rond komen!!
We hebben getennist in de hal,niemand die er iets van zei,dus MAG HET!!!
Lekker broodje,was er een regel over beleg? Niet dat ik weet,EET SMAKELIJK!!!
We hebben geverfd,gekleid,gewandeld en buiten gespeeld.
Heerlijk die peuters!!!

Morgen weer naar school.
Laat het duidelijk zijn,pop,pap,consortium,studiewijzer,verslagen?
Ik snap er geen bal van!!!!
Nu hoop ik dus maar dat ze me morgen wat wijzer krijgen,anders heb ik er
een hard hoofd in!!!
Maar gezellig is het wel!!

Wie het laatst lacht

Vandaag weer fijn gewerkt! Toch ook de baas even aan zijn jasje getrokken.
Ik had een brief gekregen waarin mijn herintegratie staat beschreven,ik begin
vier weken therapeutisch op de groep,daarna (hier komt ie!) zal er bekeken
worden of ik in mijn oude functie terug kan keren.
Ik ben niet argwanend of paranoïde,ik lees wel heel goed tussen de regels.
OF ??? Hoezo OF????
Stel dat ik toch nog enigszins  overspannenburnoutdeprihelemaal krankjorum ben,
dan is het maar de vraag OF ik wel weer in mijn oude functie terug kan komen.
Gelukkig heb ik mijn vriend soltalopram,hij strooit hier en daar wat wit poeder
door mijn hersencellen en ik ben HELEMAAL oké!
Natuurlijk heb ik wel even aan gegeven dat ik niet degene ben met storing.
Maak van je hart geen moordkuil.
Haha,als een ander het beter kan zou ik zeggen leef je uit!!!!
Voor die paar euro die ik dan minder  verdien wil ik wel lekker op mijn luie,dikke gat
in de zon zitten!
Ik zou zo zeggen,ontsla me maar als je durft!
Gossie,wat kan het leven heerlijk ontspannen zijn! Nu ga ik slapen en dromen van  dikke
billen (mijn dikke billen)op de rand van de zandbak,kopje koffie erbij en heerlijke dwergen die zandtaartjes bakken!!

Peter

Mijn broer is er!! Hij "logeert',  bij mijn vader.De kinderen zijn altijd enthiousiast als oom Peter arriveert,
hij is leuk,vooral erg grappig,bijna alles mag en hij lacht altijd!
Iedereen vind hem leuk,zelfs de politie,als hij wordt aan gehouden klopt hij ze joviaal op de schouder,geeft ze groot gelijk,lacht breeduit en verteld van alles,de politie,luisterd,lacht,praat,klopt hem op de schouder,geeft hem een waarschuwing EN laat hem gaan!!!!!!! NIET TE GELOVEN!!!
Hier thuis zeggen we altijd,Oom Peter de zwerver,hij is Belg,heeft daar ook een chalet,in frans talig Belgie,woont het grootste deel van het jaar bij zijn vriendin in Duitsland en overal waar hij aankomt krijgt hij onderdak en eten.Is zijn "handy" (mobiel) bijna leeg? Dan belt hij een vriend, deze doet tsjoep tsjoep achter de computer (verteld Peter terwijl hij met zn vingers op tafel tikt) en hoepla!!! Beltegoed!!!  Stacy kijkt jaloers,zij wil ook wel tsjoep tsjoep hoepla!!  Mocht hij in Nederland komen,voor een buggy bijeenkomst,soms voor een verjaardag (alleen niet van ons) of als hij iets nodig heeft,dan slaapt hij bij mijn ouders.Toen mijn moeder nog leefde zorgde ze als een echte moederkloek voor hem,koffie op bed,ontbijtje,schone kleren,etc etc etc.Nu hij bij mijn vader logeert (na een buggy bijeenkomst is de buggy stuk)  moet hij deze dingen zelf doen.Hij wast en hangt zn kleren op,na een week vraagt onze vader of het misschien al droog is?? Oh,ja,dan moet dus van de lijn? En met een brede grijns haalt hij de was er weer af.
Hij computert terwijl mijn vader kookt en verteld ondertussen wat hij aan het doen is en wat er nodig is om de buggy te maken,na het eten moet hij even roken terwijl pa de tafel opruimd.Gister stond hij hier voor de deur,hij was uitgenodigt voor een verjaardag (hoe kan het ook anders) Of ik hem kon brengen en ook weer halen,want ja,hij zou met de scooter (van Pa) heen kunnen maar niet meer terug,en ja,hij kon er wel slapen maar dat wilde hij liever niet,en zodra ik kwam ging hij mee,want,ja ,je weet het wel,anders kwam hij er nooit meer weg.Natuurlijk stem ik in,mn broer,je kunt hem toch niets weigeren,hij klopt me op de schouder,lacht en verteld dat het echt niet laat hoeft te worden,als hij maar even zijn vrienden kan zien.
Nu,half negen gaat hij naar huis,want,ja,hij had Pa verteld dat hij zeven uur terug zou zijn om te eten.Toch nog bijna op tijd,ach,het gaat ook zo snel!Om negen uur ben ik bij hem,hij heeft net koffie,joviaal bied hij mij ook van alles aan.Ik vertel hem dat hij morgen af moet wassen omdat hij te laat thuis was met eten.Ja,tuurlijk roept hij,dat doe ik morgen!Na een kwartiertje ofzo zijn we op weg.Veel plezier!!Half twaalf ben ik terug op het feest,lachend word ik begroet,ha,wil je wat drinken??? Nee,ik ben toch de BOB?? HAHA,ja dat is ook zo!!! Braaf drinkt hij zijn bier op en gaat mee.Vandaag kwamen hij en Pa eten,we eten chinees,natuurlijk houden we rekening met wat hij lekker vind,dankbaar lacht hij ons toe.Afwassen,oh ja,doe ik vanavond! Pa,kijkt hem aan,...Peter,  de afwas is al klaar! Oh,okee,haha.
Woensdag zal zijn buggy klaar zijn (met een beetje mazzel) en vertrekt hij weer naar Belgie.
RUST!!!  Maffe oom Peter is weer weg. Toch blijft er ook altijd een stukje zorg.
Hoe zal het verder met hem gaan?  Peter is in 2005 aangereden,hij heeft lang in coma gelegen,de dokters gaven geen stuiver voor zijn leven,toen hij niet overleed vertelden ze dat hij een kas plantje zou zijn.
Hij is nu een kasplant in de bloei van zijn leven,hij word gekoesterd,geliefd,en bejubeld.Hij leeft zijn leven,elke dag is er één.Hij houd van iedereen en iedereen van hem. Respect voor mn vadertje,hij heeft het zwaar en klaagt niet,respect voor Marlis,Peter zijn vriendin,ook zij heeft het zwaar,is blij als hij naar Belgie is,mist hem ook en blijft met hem vechten! Respect ook voor mijn dappere broer,hij blijft positief en omarmt de wereld!

Ik,ik ben blij dat hij er was.Dat we weer van hem konden genieten.Dat ik hem mocht brengen naar zijn feestje.Dat mijn kinderen van hem kunnen leren.Ik ben trots op hem,hij is mijn grote broer!!!

Duidelijk?

Ik weet dat ik makkelijk schrijf als dingen mij duidelijk zijn.
Vandaag zijn er dingen niet duidelijk,dan "moet"of eigenlijk ga ik veel nadenken.
Een paar dingen zijn duidelijk,ik vind mijn werk leuk,heel leuk,school vind ik ook leuk,heel leuk.
Dylan zijn juf vond ik deze week niet leuk,ze vertelde hem elke maandag en dinsdag verschillende
keren op een dag dat hij slordig schrijft,dat is ook waar,hij schrijft héél slordig,uit onderzoek is gebleken
dat hij daar niets aan kan doen,schrijven kost hem heel veel energie,deze energie heeft hij niet en trouwens
zijn energie besteed hij liever aan andere dingen,leuke dingen (ik geef hem ook nog gelijk!)
Het "gezeur"van juf irriteerde hem dan ook enorm,zo erg dat hij op deze dagen niet meer naar school wilde.
Mijn goede voornemen was en is,direct actie! Nee,ik wacht niet meer af,oplossen die zooi!
Dus na een goed gesprek met juf is het opgelost,soms moet je even de ogen openen.
Vandaag kwam ook een mevrouw van de MEE,ook dat was een goede actie en goed voornemen,je (ik dus)
kunt niet alles alleen! Zij heeft uit gezocht en geregeld dat Tess opnieuw onderzocht gaat worden bij accare,
stel dat mijn autist opeens geen autist meer is!!!  Vervolgens gaat zij de indicatie commissie proberen te overtuigen dat het echt beter voor ons allemaal is dat Tess twee dagen ut van hus (uit van huis) is.
Gelukkig zijn deze onderzoeken zinvol en gratis,dus echt niet.
Vandaag ging Dylan naar het huiswerk instituut waar hij het verleden jaar zo naar zijn zin had,en ook nog iets geleerd.Helaas,de "juf"die hij nu had kende hem en zijn verhaal niet en verknalde alles in één uur!!!
Maarrrrr,ik heb adequaat en direct gereageerd!
Dat is dus allemaal wel duidelijk.
Niet duidelijk,hoe moet het verder met mijn werk? Daar ga ik maandag dus achteraan,toch is dat wat mij erg raakt en waar ik ook niet blij,lees depri,van word.pilletje erbij???
En dan hebben we Tom.Voor mij heeft het wel een plekje en is het wel duidelijk.Ook gaat het best goed,maar,toch ook niet helemaal,ik weet niet zo goed hoe nu verder.
Morgen ga ik naar iemand die meer weet dan ik,misschien krijg ik wat opheldering.

Teleurstelling

Mijn eerste twee (halve) werkdagen zitten erop! Gossie,wat was het leuk! Maandag werkte ik met Julia,
ooit was ze mijn stagiaire nu heeft ze gelukkig een baan bij ons,er waren ook tien dwergen tussen de twee en drie jaar,en leuk dat ze zijn die tien dwergen,ze leven lekker hun eigen leven,ze puzzelen,kletsen in hun eigen taaltje,eten bergen druiven en aardbeien en af en toe appel en peer,ze gooien hele bekers drinken over de tafel,pakken een doek en maken de bende nog groter,ze moeten vreselijk lachen als er één begint met nep niezen,vervolgens zitten er tien nep niezers die vreselijk moeten lachen met en om elkaar.Ik hoef alleen maar van ze te genieten,en later de troep op te ruimen maar dat doe ik met liefde! Vervolgens zijn we met de bolderkar naar de speeltuin geweest,gelukkig lag er lekker veel blub,heerlijk.
Vandaag werkte ik met Ieke,ook een "oud"collega,ook waren er zes droppie,s.Ons thema is dieren,we zitten op de boerderij dus welke vraag ligt voor de hand? welke dieren wonen er op de boerderij? één van onze ventjes zei direct zijn eigen naam,dat klopt hij woont op een boerderij,ook zijn vriendje,een tractor en shovel werden snel benoemd.En wonen er ook dieren? Een hond? Nee! Een koe? Nee!Paard? Nee! Hij komt van een landbouw boerderij!!Met de kids in de bolderkar zijn we gaan kijken op de boerderij,ja,hoor,er waren koeien,schapen,geiten,paarden en een poes! Later in een boekje heeft deze twee jarige mij nog laten zien hoe een kar,shovel,pallet en combine eruit zien,ik heb weer veel geleerd!

Mijn baas,wie ik gevraagd had mij te begeleiden heeft mij te kennen gegeven hier vanaf te zien,ze doet alleen nog inhoudelijke dingen.Ik ben heel erg teleurgesteld,ik had mij er erg op verheugd met haar samen te werken in mijn leer project.Ze heeft heel veel kennis van zaken en ik heb veel respect voor haar.
Ik werk al tien jaar binnen haar bedrijf,ik heb mij ook altijd voor 100 en meer procent in gezet.
Eigenlijk voel ik mij tekort gedaan en niet gerespecteerd,wat kan ik zeggen,jammer is niet het juiste woord.
Ik ga maar gewoon mijn diploma halen,in the end it all pays of!

Tantes

Vandaag opweg naar huis draaide ik "mijn"liedje voor mn moeder.Ik draai het wel vaker,ik vind het een mooi lied en raak er niet meer door van slag.Wel ging ik nadenken over hoe alles is gegaan na het overlijden.
Mn tante zei,"we zijn er voor jullie". Wat een loze woorden,twee keer kreeg ik een berichtje van deze tante,één keer via hyves toen ik met de kinderen naar Kos was geweest,één keer nadat ik een foto had verstuurd van het verstrooien van de as bij het kindje van mijn ouders.Beide keer kon ik er geen troost uit putten maar bracht het alleen verdriet.Tante was boos dat ze niet op de hoogte waren van mijn plannen met de as van mijn moeder.Ze schreef,"ze was ook ons kleine zusje". Daar ben ik mij steeds heel bewust van geweest,ik had toch extra foto,s af laten drukken van de foto op de kist,een foto verstuurd van het verstrooien,aan ze gedacht bij de verjaardag van mijn moeder? Ik kwam voor ze op als mijn vader aan gaf dat hij liever "alleen'wilde.Na vandaag wil ik het hoofdstuk tantes afsluiten,natuurlijk zal ik netjes en beleefd reageren mocht ik ze treffen.Toch hebben zij elkaar,hun man,kinderen.Ze zullen hun zusje zeker missen,op de dagen dat ze elkaar zagen en vast ook wel tussen door.Ik mis mijn moeder iedere dag,ook mijn kinderen missen hun oma iedere dag,ik zie mijn vader meerdere dagen in de week.Ik draag mijn verdriet en probeer ook een deel van het verdriet van mijn kinderen te dragen en dat van mijn vader,ik praat en troost,ik ben er en bied een luisterend oor. Natuurlijk heb ik mensen (hele lieve mensen) om mij heen die mij steunen en met mij praten.Toch had ik het zo graag anders gewild.Ik wil nog praten over het jongetje dat zo snel is gestorven maar er wel geweest is,het kindje van mijn ouders,het broertje dat ik nooit kreeg.Het kindje waarvoor ik een grafsteentje heb geregeld maar waar ik niet over mag praten.Gelukkig denk ik hier niet elke dag over na,vandaag even wel en het deed best pijn.Nu ga ik proberen om het los te laten zodat ik weer verder kan.Zussen van mijn moeder,het ga jullie goed,heel veel sterkte!!! Ik ga verder met mijn leven!

Opgaande lijn!

Een goede week! Afgelopen week heeft mijn 'depressie",de kop niet opgestoken,ik heb zelfs weer eens van dingen kunnen
genieten.Vrijdag ben ik nog bij de huisarts geweest,samen hebben we besloten om met de medicijnen te stoppen,het kon nu nog.Mocht ik aan komende week toch weer meer klachten krijgen dan begin ik er weer aan.Wel ga ik naar de psycholoog.
Nu zit ik op de camping,heerlijk!Stacy is vrijdag mee gekomen,we hebben lekker kibbeling gegeten en gewandeld met Lea.
Vanochtend waren we natuurlijk pas laat wakker,je hoort hier behalve het fluiten van de vogels bijna niets.Lekker ontbeten,ook heb ik me alvast wat verdiept in schoolse dingen,eerst maar eens proberen al de afkortingen te ontwarren.
Stacy ging met de trein weer naar huis,ze gaat vanavond chillen met vrienden.Tess is op de boerderij.Vanmiddag heb ik koffie gedronken bij Griet,weer bij de caravan heb ik één kant van de caravan gepoetst,ook dat moet gebeuren! Ik sta verbaasd van mijn eigen energie. Wat kan het leven toch ook fijn zijn!
Ondertussen weet ik het zeker,Tom is autist!!! (hij weet en wil dit zelf niet)Dat veranderd natuurlijk niets,toch geeft het mij wel duidelijkheid,ik zie het steeds beter,misschien kan ik hier iets mee,dat weet ik nog niet maar het geeft wel stof tot nadenken.Nog meer duidelijkheid??Niet alleen naar de kinderen maar ook naar hem? Dat ik nu weer ga werken en naar school ga geeft wel ritme en duidelijkheid.Gossie,zou het leven dan toch weer enigszins "gewoon" worden.Ach,ik geniet maar gewoon van NU! De opgaande lijn!!

Introductie

Gister ben ik voor het eerst naar school geweest!
Het was fantastisch,ik voelde me helemaal niet een bejaarde,maar gewoon,leuk
een leerling op leeftijd!! Haha,wie heeft er nou de toekomst??
We zitten met z,n zestienen in een klas,allemaal vrouw,af en toe komen er leerlingen
bij en sommigen van ons volgen niet alle lessen,dat klinkt rommelig maar is juist
heel leuk.
Veertien leuke,hippe,gezellige meiden en twee mutsen,ben ik niet alleen!
Gistermiddag na de kennismaking gingen we naar de kookstudio,ik mocht de kipfilets
snijden tot gehakt,ik stond naast de uien snij dame,kipfilet met tranen,maar dat kwam door de geur
van de uien.Kipfilet in bladerdeeg met salade en een perzik toetje met ijs,zo wil ik wel vaker
kennismaken.Het had flink impact,om half tien lag ik in bed.
Vandaag gingen we verder,wat een informatie,nu moesten we zelf onze lunch meenemen,
gelukkig heb ik wel ontdekt dat er in de cafetaria lekkere broodjes te koop zijn,nog een plus,
koffie kost maar 45 cent!! Ik moet zeggen,ik voel me goed! Morgen ga ik even naar de huisarts,
medicijn controle,misschien dat kabouter Citalopram er hulp bij krijgt,om eerlijk te zijn,van mij hoeft het
niet.Vol goede moed en vertrouwen zal ik beginnen met huiswerk!

Alles heeft een ritme.

Goed geslapen vannacht!! De ochtend was een beetje "vreemd",ik had de wekker om 7 uur gezet,Tom,Stacy en Dylan waren al eerder uit bed.Ik hoefde nu alleen mijn eigen "ding"te doen,
Tess is eigenlijk ons rustige kind maar het was nu wel heel rustig,ook Stacy en Dylan!!! Wat een vreemde gewaarwording!! Om eerlijk te zijn,het was genieten! Toch heb ik nog even naar Ut&thus gebeld,even horen hoe het daar was gegaan.Tess had prima geslapen,was keurig op gestaan en de taxi was op tijd,helemaal goed,dus. Toch ben ik nu wel wat onrustig,het is een vreemd idee dat Tess straks niet thuis zal komen,ik haar niet hoef te vermaken,en haar vanavond niet naar bed breng en kriebel,en een kus geef als ik zelf naar bed ga. Nu niet fijn maar het zal vast wennen en dan kan ik er van genieten.Ik ben nu thuis,alleen,in stilte,dat waar ik zo naar kan verlangen,alleen moet ik de weg naar het genieten nog even vinden. Morgen introductie,ik heb er zin in! Grappig om weer in de klas te zullen zitten.Straks ga ik mijn zoon van school halen,vanaf volgende week zal mijn vader dat doen,hij neemt deze taak over van mijn moeder,ik zal nog even tegen hem zeggen niet te vergeten het drop potje in de auto te vullen zoals Oma dat altijd deed.
Alles heeft een ritme!!!!!

Echt lekker!!

Echt lekker ging het vandaag.Om half zeven ging de wekker,oké,eerlijk is eerlijk daar is niets "lekker"aan,
het is gewoon mega irritant! Om tien voor zeven had ik Tess onder de douche en dat is knap werk!
Tess heeft ook nog gegeten en gedronken en tanden gepoetst en ik heb haar haar geborsteld.
Ook Dylan was lekker op tijd.Vervolgens heb ik nog van alles geregeld,de taxi voor Tess van uit Minnertsga. Heel handig als de ene gemeente de andere laat betalen maar gelukkig hebben deze mensen dat onderling "uitgevochten",en komt alles (eindelijk) goed ! De bedrijfsarts heeft me nog net niet uit gelachen,wel even terug gefloten,gewoon halve dagen therapeutisch beginnen was zijn advies,ik ben een brave volger.
Het voelt wel heel vreemd dat Tess er nu niet is en dat ik haar morgen niet uit bed hoef te halen,voordeeltje,de wekker kan om zeven uur! Ik weet dat het goed is voor Tess en voor mij en voor ons gezin maar maar maar,het voelt ontaard!!!

Ik moet maar snel weer op bed om het "goede"ritme te pakken,afgelopen nacht was niet best,ik word een echte piekeraar!!!

Het "GEWONE"Leven

Morgen is het zover,dan gaat de wekker weer om half zeven,opstaan,proberen Tess op tijd uit bed en onder de douche te  krijgen,ontbijten,bla bla bla,BAH!! Ik vind er niets aan! Ik ben dan ook al de hele dag in de weer,broodbakjes,picto bord,nieuwe regels over bed tijden,plannen wat we gaan eten,gym spullen controleren,wie brengt/haalt welk kind en wanneer.Stom genoeg trap ik direct weer in mijn eigen valkuil en regel ik alles! Ik had bedacht dat Tess en Dylan s,avonds hun eigen brood bakje maken zodat er geen gezeur is over wat er op brood zit en in de bakjes (Tom deed dat eerst)maar wie assisteert er nu????
Just, MUTS!!!! Wie kijkt er tv?? Drie maal raden.  Oké,ik zal niet klagen maar tot actie over gaan,dat helpt vast.  HAHA!!!  Maar geen gezeur,we gaan ervoor!!! Ik heb nog vrij,moet morgen naar de bedrijfs arts waar ik mijn plannen ga melden,de aardige man lacht zich vast rot en daar kan ik inkomen!
Ik moet zeggen,ik ben nog niet meer heel depri geweest,misschien de pillen,misschien campinglife alone!
Ik moet nu maar naar bed en hopen dat ik snel inslaap,het nachtleven is voorbij.

Mn hutje!

Ik zit op de camping,eerst een paar dagen met Inge en Tess,zij gingen donderdag weer naar huis met de trein,ik ben nog even gebleven.Het is hier heerlijk,omdat er niets is hoeft, er is ook niets,dat geeft rust.
Gisteravond heb ik bij Griet gegeten,lekker!! En gezellig,natuurlijk met koffie,en een drankje.
Vandaag was een prachtige dag, lekker warm,Jimbo de hond van Griet was hier,een leuk beest,heerlijk rustig,samen hebben we gewandeld in het bos en tortelloni gegeten,voor twee stond er op het pak en dat is zo.

Morgen ga ik naar huis,dan wil ik mn kids wel weer lekker knuffelen.
Maandag moeten ze weer naar school.Vandaag pas hebben we gehoord dat Tess met hetzelfde taxi bedrijf en dezelfde chauffeur zal rijden.Op maandag gaan zij en Dylan naar Fit kids,we weten nu dat Dylan zijn revalidatie na zijn been breuk niet helemaal goed is verlopen,hij heeft te weinig spierspanning in zijn ene been waardoor zijn andere been overbelast raakt en hij dus "vreemd"gaat lopen.Tess is hyper mobiel,ze zitten op de goede plek!Tess gaat op maandag avond naar Ut&Thus,op woensdag komt ze weer thuis,dat zal voor haar en ons een hele verandering zijn.Om alles rond te krijgen moet ze wel opnieuw worden bekeken en getest,ik ben benieuwd.Stacy gaat stage lopen bij de bejaarden,absoluut niet haar doelgroep,maar wel een goede levens les.

Ik hoop dat dit jaar alles een beetje soepel verloopt.Woensdag en donderdag heb ik introductie dagen,wie weet word ik wel ontgroend!

een pilletje

Ik moet er toch aan geloven,een pilletje.
Vanochtend heb ik ze gekregen van de huisarts,of ik het wel eens niet meer zag zitten,was de vraag,
wel eens niet meer zie zitten?????   Ik heb het al in geen tijden zien zitten!!!!! HOEZO?????
Nou,dat geeft de ernst aan,OOOHHH,de ernst!!!
Nu krijg ik dus een pilletje!! Ik moet met een halve beginnen want soms word het wat raar in je hoofd,
kan ik het hele doosje wel hebben want ik heb al een raar hoofd,trouwens ook al een mooi poosje.
Het eerste halve pilletje heb ik gehad,in de bij sluiter staat dat het belangrijke stofjes in de hersenen in balans
brengt,ik heb de laatste tijd nogal last van stofjes in neus en keel die lossen op als ik het huis poets,ik zie em al gaan die kabouter citalopram (gekke naam trouwens) in je halfje moet je proberen omhoog te klimmen terwijl je eigenlijk naar beneden geslikt word (in deze situatie zou het handiger zijn als de hersenen lager zouden liggen),vervolgens moet je je weg vinden door vertakkingen,verkalkingen,verstopping om stofjes te zoeken en in balans te brengen,eigenlijk gekkenwerk! En dat ook nog eerst in je halfje,later komen er dan nog wel heeltjes bij maar dan snap ik wel dat dat hele proces zo,n tig aantal weekjes gaat duren. Ik weet het niet hoor,maar goed we duimen voor een goede afloop,misschien raken mijn hersenspinsels dan ook wel op,
maar ach daar komt dan wel weer iets anders voor in de plaats,dan loop ik luid zingend over straat en maak hier en daar een radslagje,ook gezellig!

De Stad in

Gister ben ik de stad in geweest,nou is dat op zich natuurlijk niets bijzonders,iedereen gaat wel eens naar de stad.Ik ging ook naar de stad,alleen,en dat is bijzonder!! Ik was wel al in de stad geweest maar altijd onder "begeleiding',vroeger ging ik onder begeleiding van mijn moeder en durfde ik ook wel alleen.Sinds ik niet helemaal "mezelf" meer ben (en ook niet iemand anders geworden,dus nog aan het transformeren,zeg maar)
ga ik niet graag,of niet alleen naar de stad.Gister had ik ineens bedacht dit wel te gaan doen,je moet het vuur smeden als het heet is,dus,de berg schoenen aan daar ging ik! Eerst ben ik nog even (door verdriet overmand) naar het gedenk plekje van mijn Moeder en Dennis geweest,Ik heb een vlindertje gebracht en gezien dat het gras vrij hoog was (volgende keer schaar mee).Hierna door naar de stad,ik heb kettinkjes gekocht voor de as hangertjes van de kids.Ook heb ik een i pod gekocht voor Tess, helemaal blij liep ik ermee door de stad,wat zal ze er een plezier van hebben!! Lekker haar foto,s en muziekjes, ik genoot al bij het idee! Het was super!! Het zal nooit zo zijn als met mijn moeder,ik zal ook zeker niet vaak naar de stad gaan,maar het was zeker goed (ook voor mijn transformatie) Ik weet nu wel zeker dat ik nog een keer ga,want na twee dagen prutsen met die van Tess weet ik het zeker,ik wil er ook één!! Met een oranje cover!!

Houden van

Wat is houden van? En waar houd je dan van? Ik houd van mijn kinderen dat weet ik zeker,voor hun ga ik door het vuur,zij zijn een deel van mij,ik zal ze beschermen als een leeuw haar welpen.Ik houd ook van mijn ouders,dat weet ik ook zeker,maar wel weer anders,ik houd van kinderen,ze raken me,ik hou van mn vrienden,van hen die blijven en soms ook van hen die gaan, ik hou van koffie en chocolade maar niet als ik misselijk ben.Ik houd van een goed boek,van de zon en van de zee,van eerlijkheid,plezier,van mn hutje op de camping.Ik weet wel waar ik van houd.Van mijn kinderen houd ik met hart en ziel,van veel dingen met emotie,of met mijn smaakpapillen.Houden van kan voor altijd zijn maar dat hoeft niet.
Wanneer zeg je dan,"ik hou van"? Hoeveel waarde moet je eraan hechten? Ik denk dat je erover nagedacht moet hebben,hoe zeg je het,en waarom? hoe waar is het? ja,voor mij werkt het ongeveer zo,houden van is gemeend,komt uit je hart,vol van emoties,zonder eigen belang.

Als houden van "zomaar"gezegt word, denk ik,look into your heart,anybody home?

Regenboog

Na twee dagen thuis geweest te zijn is Tom weer vertrokken,dit maal voor een cursus.Misschien kan ik vannacht weer doorslapen,de nachten zijn absoluut "anders"met een snurker! Beter gezegd,ik doe bijna geen oog dicht en was bijna in staat naar de camping te vertrekken.Gister was Stacy jarig,een mooie dag,overdag visite van gezellige mensen,s,avonds kwamen vrienden en vriendinnen,ze zaten buiten (kunnen ze roken) en hadden de grootste lol,wat heerlijk,gewoon onbevangen,lol in het leven.Wij "ouderen"zaten binnen,het was zeer gezellig!
Vanochtend dacht ik Tom toch maar eens te vragen naar zijn ervaringen in Amerika,ik zal er niet over uitweiden,het is Tom zijn verhaal,zijn "life story",dit is mijn weblog,het is dus niet aan mij.Wat ik verwachte was waar,ik denk dat het goed is geweest voor Tom terug te gaan naar zijn "roots",of het hem gaat helpen weet ik niet maar wat ik wel weet is dat je geen liefde kunt bouwen op medelijden.We hebben allemaal onze levensweg,sommige momenten zijn zwaar,moeilijk,verdrietig andere mooi,bijzonder,gelukkig,hoe we er mee om gaan is aan ons,de één krijgt meer te verduren dan de ander,we moeten het ermee doen,proberen goede keuzes te maken,hopen de goede mensen op onze weg tegen te komen,en open te staan voor positieve energie en liefde die ons gegeven word.Ik vind het leven op dit moment en al een poosje, zwaar,gelukkig heb ik genoeg om voor te leven,de kinderen,mijn vader, lieve vriendinnen,collega,s,ik wil het leven wel graag weer oppakken,dat ga ik ook doen,maar makkelijk vind ik het niet.Op sommige keuzes kun je terugkomen op andere niet,wat is wijsheid? Wie het weet mag het zeggen!!! Vanavond leg ik mij neer bij de wijsheid van Griet,"al regent het nog zo hard,de zon gaat altijd weer schijnen"!!  Ik ga nu slapen,volgens mij zie ik de regenboog!!!

17 jaar

17 jaar geleden,een hete zomer,een dikke buik. Wat was het heerlijk.Jij was onderweg,wat?,je was twaalf dagen te laat,een afspraak bij de verloskundige en vervolgens bij de gynaecoloog.Daar aan gekomen opperde ik dat "het"misschien wel was begonnen,ik voelde gerommel.De verloskundige lachte,tuurlijk.
Ze voelde wel even,acht centimeter ontsluiting,toen lachte ik!Niet veel later was jij er.
Je opende je ogen en keek de wereld in,grote prachtige eigenwijze ogen,hier ben IK! Je was er!!!
Wat was ik trots op je en wat ben ik dat nog.Jij durft jezelf te zijn,je hebt zelfvertrouwen en vind jezelf belangrijk.Soms ben ik jaloers op je kwaliteiten,soms schud ik mijn hoofd en hoop dat het allemaal goed komt,ik ben ook heel erg trots op je,jij bent wie je bent,maar nog het meest van alles houd ik van jou,mijn kind!!

Tom is thuis

Van ochtend was ik vroeg wakker,ik wilde nog wat dingen doen en ging met Stacy ergens heen (puber geheim) Er was geen aanleiding (of ....misschien???)) maar ik zat in een mega DIP! Gatver!!!
Goed,daar kan ik dus niets aan veranderen, en de tijd gaat gewoon door,dus,doorzetten!!!
Na Stacy haar afspraak hebben we nog lekkere broodjes en beleg gehaald voor de lunch die we ter ere van Tom zijn thuis komst wilden maken.Offfff,nou ja,het was natuurlijk een leuk excuus om te genieten van een uitgebreide lunch,  met Tom,ja zo was het!! Om 13:00 uur was Tom thuis en kon de lunch beginnen.
Wel moest hij meteen even zijn koffers openen,want,leuk dat ie er was maar wat er in de koffers zat was ook erg belangrijk.Laat ik zeggen,het was genoeg!!
Na de lunch zijn Tess en ik nog even boodschappen gaan halen voor de bbq,Pa (ke) kwam Stacy halen om samen gaatjes te laten schieten in Stacy haar oren,wat een genot om dan je pake mee te hebben om je hand vast te houden    en te betalen. We hebben gezellig gegeten met zn zessen.

Wat ik ervan vind???  Er is "nog"geen ruzie geweest tussen Stacy en Tom.Tom was vermoeid (logisch) maar niet chagrijnig,hij bestede tijd aan de kinderen,hij liet mij met rust.Dat zijn dus plussen.
Ik vind/voel nu dus nog niets,niet negatief,niet positief,dus eigenlijk valt het tot nu toe mee!
De dip is minder diep,dat scheelt!

Vandaag

Vanmorgen kwam mijn collega op bezoek,ze had haar twee kindjes mee,het was een leuke ochtend,wat een schatjes en wat kan ik van ze genieten! Dat vind ik mooi,want op mijn werk zal ik er moeten zijn voor veel van deze prachtige mensjes.Als ik niet meer met liefde, passie en respect  met de kinderen zal kunnen omgaan,ga ik ander werk zoeken! Gelukkig is dat niet aan de orde,dat zou ook niet "handig"zijn nu ik net de opleiding,Gespecialiseerd pedagogisch medewerker 4 (gossie,klinkt wel héél interessant,mn moeder zou trots op me zijn,......als ik het haal) ga doen. Vanmiddag had ik een gesprek op mijn werk over het ,hoe nu verder.
Ik had daar al veel over na gedacht, school is een feit,ik ben ingeschreven,aan genomen,heb de boeken in huis en ik heb betaald.Ik ga nu in de maand september "meelopen",op de groepen,ik wil naar de kinderen kijken en ze opnieuw leren kennen,gelukkig ben ik in die positie.In Oktober wil ik dan weer twee dagen gaan werken,één dag naar school en twee dagen om aan mijn school opdrachten te werken.Of het gaat lukken?
Dat moet!! Of het nu links om of rechts om gaat,ik wil in Juli mijn school afronden.Gespannen ging ik naar het werk,vind ik het nog leuk? Ik was het hek nog niet in of ik werd begroet door een ventje van de BSO,hé.jij werkt hier toch? Kom je weer terug? Kom je dan bij ons? Kereltje,wat heb je mij een heerlijk welkom gegeven!! Het voelde gelijk goed,ook mijn collega,s reageerden alsof ik nooit was weg geweest,"goh,we hoorden bij het hek al dat je er was,gezellig". Een warm bad,zo voelde het!!
Het gesprek was meer een formaliteit,we zien wel hoe het komt.zo ga ik er ook aan beginnen,rustig aan.

Morgen komt Tom thuis,we zien hoe dingen gaan,one step at the time!

Hoe moedeloos is moedeloos

Nog een dag dan is Tom weer thuis.Ik vind er niets van,misschien omdat ik toch al niet zoveel vind,ik voel des te meer,moedeloos,zo voelt het.Vandaag heeft Tom gebeld,ik weet niet waarom,dat heeft hij ook niet gezegd.De eerste keer had ik niet snel genoeg op genomen,meteen kwam het sms,je,dus je wilt me niet spreken?Tering tyfus!!!Sociaal als ik ben regeer niet zo netjes,dan gaat de telefoon weer,hoe is het met de kinderen? Goed.Hoe is het met jou? Eigenlijk heb ik geen flauw idee,ondertussen draaien mijn radars overtime,wat moet ik vragen, moet ik iets vertellen,maar wat dan?? Kans verkeken,sorry,slechte verbinding,nou tot dinsdag dan maar.Vervolgens komt Tess met de telefoon,deze mevrouw praat Engels,vast voor jou.De tante van Tom,ze verteld wat een goede vent hij is,hoe leuk de neefjes en nichtjes hem vinden,dat hij van mij en de kinderen houd,ik mompel wat,vervolgens vraagt ze of ze hem mogen houden.....
foute vraag,fout antwoord,hij mag zelf kiezen,ze vind het erg grappig,verteld dat ze van mij houd en we hangen op.       Depressie feit!!!  Ik weet het niet meer,wat kan ik nog zeggen?Moet ik het uitleggen?Spellen?Tekenen? Kan ik niet oordelen maar gewoon iets vinden? IK BEN DEPRESSIEF!!!!  
Dat is helemaal niet erg,er zijn meer mensen die dit overkomt,ik vraag geen medelijden,maar een beetje begrip?? Dat is toch niet teveel gevraagd? Begrip van de vent waar ik zeventien jaar mee getrouwd ben.
Nee,het word niets meer,hoe eenzaam kun je zijn?

Hoe nu verder.

De Bonte wever was leuk,heel leuk.Ik heb genoten van de momenten dat we met zijn vieren dingen gingen ondernemen.Op de eerste avond liepen we door de klapdeuren terug naar onze hotel kamer,we hadden met z,n vieren de fitness zaal onveilig gemaakt,ik wilde de film wel stopzetten,op dat moment voelde de liefde en genegenheid als één.Dat is natuurlijk niet reëel,de volgende ochtend na het ontbijt was het bewijs al geregeld,de meiden gingen terug naar de kamer , Dylan en ik speelden nog een partijtje midgetgolf ,hierna wilde ik overleggen wat te doen.Dylan wilde naar de fitness zaal,de meiden wilden winkelen,Stacy wilde als alternatief wel zwemmen,Tess slapen.Ik wilde naar het centrum lopen,dat viel niet in goede aarde,ik wilde wel baantjes zwemmen maar Stacy niet.GRRR. De meiden gingen slapen,Dylan en ik gingen bowlen,airhockey en koffie drinken.Mijn knop gaat dan niet zomaar om en eigenlijk was ik gewoon boos! Ruim een uur later gingen we terug naar onze kamer,ik had nu besloten dat ik best iets voor mezelf kon en mocht doen,dus ging ik nu toch mijn baantjes zwemmen.Ik had tenslotte voor dit all inclusief hotel gekozen zodat iedereen kon doen wat hij prettig vond.Na het zwemmen zijn we gaan lunchen,de meiden en ik gingen naar het centrum en Dylan ging een vriend zoeken om mee te bowlen.Uiteindelijk was het erg gezellig en hebben we allemaal een leuke middag gehad.S,avonds zijn we weer naar de fitness geweest en hebben nog gezwommen (Tess niet natuurlijk,dan zou ze nat worden,brr) Tess ging zelfs nog mee naar de café straat om te bowlen en te flipperen,daarna nog een spelletje levensweg en toen was het alweer tijd om de ogen te sluiten.

Weer thuis komt de dag van Tom zijn thuiskomst dichterbij,vandaag kwam hij nog even op skype.
 Dylan en Tess zijn blij dat hij weer thuis komt,Stacy mompelt wat als ik haar erna vraag,en ik?
Ja,dat vind ik nog moeilijk en het houd mij dan ook erg bezig.Ik kan er nu weinig van zeggen,dat ga ik morgen doen!  Vandaag heb ik het "kantoor",op geruimd,dat heb ik nodig om straks te kunnen leren,en ook is het een goede afleiding.

Verder ben ik nog steeds in een dip,het ene moment is het andere niet,ik zoek nog steeds.